De truc met Zidane: 10 jaar geleden kreeg Defour Gouden Schoen uit handen van Franse grootmeester

© BELGA
Pierre Danvoye
Pierre Danvoye Redacteur bij Sport/Voetbalmagazine

Het verhaal achter dé mediastunt bij de overhandiging van de Gouden Schoen aan de dan 19-jarige Steven Defour wordt verteld door HLN-journalist Alain Ronsse. En het is de moeite…

‘De gala-avond van de Gouden Schoen eindigde in de vroege uurtjes in een zaaltje van het Casino van Oostende’, doet de ervaren journalist van organiserende krant Het Laatste Nieuws het relaas. ‘Luciano D’Onofrio had er een bar gecharterd. Ik zeg hem dat we de Gouden Schoen officieel aan Steven Defour zullen overhandigen in april of mei. In mijn enthousiasme zeg ik hem ook nog: ‘Heb jij geen goeie contacten met Zinédine Zidane? Zou hij niet naar Luik kunnen komen om de trofee te overhandigen? Dat zou toch geweldig zijn.’ Hij antwoordde me: ‘Wat vertel jij me nu allemaal!’

‘Halverwege april 2008 speelt Standard voor de beker op Gent en het wordt uitgeschakeld. We zijn dan vijf dagen voor de Standard-Anderlecht waarbij voor de aftrap de kleine ceremonie zou plaatsvinden. Op Gent zit ik naast D’Onofrio in de tribune. Ik vraag hem of hij nog eens nagedacht heeft over wat ik hem in Oostende had gesuggereerd. Hij flapt eruit: ‘Verdomme zeg, je denkt toch niet dat Zizou zo’n verplaatsing gaat maken voor een stomme Gouden Schoen?’

Hij zegt dat met een brede grijns, want hij heeft natuurlijk niet zo’n lage dunk van de Gouden Schoen. Hij voegt er nog aan toe: ‘Als een speler van Anderlecht hem wint, is het blijkbaar Roger Vanden Stock die hem overhandigt. Dat kan ik toch ook doen op Standard?’

‘Op de dag van de clásico kom ik op Sclessin aan met de trofee in mijn tas. Ik denk aan de foto die in alle kranten zal verschijnen en dan krijg ik plots een idee: ik ga aan Wilfried Van Moer vragen om met mij naar de middencirkel te stappen. Een gewezen Gouden Schoen en een icoon van Standard: geweldige symboliek. Wanneer ik de trap naar de receptie op ga, kom ik wijlen Dominique D’Onofrio tegen. Hij ziet dat ik wat nerveus ben. Ik leg hem uit dat ik graag Zidane wou, maar aangezien dat niet kon zou ik Van Moer vragen. Hij antwoordt me: ‘Als ik jou was, zou ik niks vragen aan Van Moer. Ik denk dat mijn broer een cadeautje voor je heeft.’

‘Daarop loop ik terug naar beneden, naar de kleedkamers. En wie zie ik daar voor mij staan: Zidane, nog altijd scherp, helemaal in het zwart met een leren vest. Luciano staat bij hem. De scheidsrechter roept de spelers en wanneer die in de tunnel verschijnen had je hun gezicht moeten zien! Lucas Biglia en al de anderen: ze waren enorm onder de indruk. Ik lees in hun blik wat ze denken: ‘Mijn God!’ Op het moment dat ze het veld betreden, kondigt de stadionomroeper aan dat Zidane aanwezig is en gaat het dak eraf.

‘Van de kant van Luciano D’Onofrio was dat een geweldige psychologische klap. Die van Anderlecht zagen dat Zidane daar was om hun tegenstander te vieren. Daarmee stond het voor de aftrap eigenlijk al 1-0 en had Standard de match gewonnen. Niemand was ervan op de hoogte, Defour was even verbaasd als de rest.’

Lees het volledige verhaal: de gloriedag van Stevie D

Lees het volledige document over de Gouden Schoen van Steven Defour in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 31 januari.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content