De ultieme AA Gent-elf van voorzitter Ivan De Witte

© Belga

Deze week pakt Sport/Voetbalmagazine uit met een special AA Gent, naar aanleiding van het 150-jarige bestaan van de club. Als voorsmaakje een elftal Gentse namen die voorzitter Ivan De Witte voor altijd zullen bijblijven.

Mance Segers (1950-1966)

Ivan De Witte: “De figuur die me naar de Gantoise deed neigen. Een man met natuurlijke klasse, een indrukwekkend figuur, die met zijn pet en kleding indruk maakte op mij toen ik achttien was. Een van de weinige internationals van Gent ook.”

Istvan Sztani (1969-1971)

“Kwam van Frankfurt en Standard, eind jaren zestig. Het symbool van de speler met het talent zoals ik ze graag zie. Een man die het verschil kon maken met vrije trappen, zijn spelinzicht en doorsteekpasses. Zulke spelers hebben me altijd geboeid.”

René Vandereycken (trainer 1989-1993)

“Maakte voor mij de brug van mijn voetbalwereld in tweede provinciale naar het profvoetbal. Was zo bezeten van alles. Bracht onze medische omkadering op punt, wees op het belang van de grasmat, van de schoenen. Door hem durfde niemand met andere dan Adidasschoenen voetballen. Ik zou nooit de voorzitter geworden zijn zoals ik die nu ben zonder René.”

Nicolas Lombaerts (2004-2007)

“Een verrijking voor de kleedkamer, zo bezadigd en met inzicht reagerend. In scheikunde noemt men dat: een positieve katalysator. Zo zou ik er elf willen. Ik ben wel verbaasd door de verdere stappen die hij na Gent nog zette.”

Bernd Thijs (2007-2014)

“Een van de meest bepalende spelers op het veld die we ooit hadden. Sollied zei: ‘Dat zal onze beste transfer ooit zijn.’ Las het spel, stuurde aan, was het verlengstuk van de trainer. Het verschil tussen een ploeg met en zonder Bernd was en is nog steeds groot. Als ik iets naar de groep wilde overbrengen, deed ik dat via Bernd.”

Georges Leekens (trainer 2004-2007)

“Was hier in moeilijke tijden toen we iemand nodig hadden als verlengstuk van het bestuur naar de groep toe. In de periode waarin we op de rand van het faillissement stonden, hield hij ons mee recht, met uitstekende resultaten. Georges was, samengevat, de juiste man op het juiste moment op de juiste plaats.”

Ole Martin Arst (1999-2000)

“Voorbeeldprof. Ontdekt toen we in Oslo een bekerfinale volgden om er bij de andere ploeg een nummer zeven te volgen. Hij viel op, niet als briovoetballer, wel door zijn inzet en als motivator. Toen hij mislukte bij Anderlecht, aarzelden we geen moment. Later verkochten we hem en Dragutinovic in één beweging voor vijf miljoen euro aan Standard.”

Mbark Boussoufa (2004-2006)

“In een periode waarin we het als club moeilijk hadden, maakte hij in zijn eentje het verschil. Heeft maar één nadeel: zijn gestalte. Al de rest heeft hij. Ik vergeet nooit die fameuze wedstrijd tegen Club die hij voor ons won. Dat was niet Gent-Club, maar Boussoufa-Club.”

Trond Sollied (trainer 1999-2000, 2007-2008, 2011-2012)

“Een merkwaardige belevenis om met de man te werken. Zijn eerste periode was uitzonderlijk omdat hij zo’n vernieuwing bracht en met een verzameling nobody’s derde eindigde. Zijn motto was: je kan veel bereiken door er op training automatismen en systemen in te slijpen. Hij stak erbovenuit als trainer en persoonlijkheid, met zijn oneliners. Spijtig zoals het de laatste keer tussen ons gelopen is.”

Bryan Ruiz (2006-2009)

“Nam een moeilijke start, in een dispuut tussen Leekens en Michel Louwagie. Een zegen voor club en kleedkamer. Bij de rust na een vervanging vroeg ik hem hoe de wedstrijd zou evolueren. ‘The game is calm’, zei hij, er zal niets meer gebeuren. Dat was ook zo. Het verwondert me een beetje dat hij na Twente niet nog een stap hoger zette naar een absolute topclub.”

Michel Preud’homme (trainer 2008-2010)

“Wat hij nu bij Club doet, heeft hij ook bij ons en Standard gedaan. Ondanks zijn explosieve gedrag langs het veld een fantastische persoonlijkheid. Ik herinner me veel aangename avonden waarin we niet alleen over voetbal maar ook over het leven praatten. Een van de weinige trainers die een interne dynamiek in een groep kon plaatsen. Overal doet hij de motor aanslaan. Dat kan geen toeval meer zijn.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content