Brecht Dejaegere geldt ondertussen als één van de patrons op het middenveld bij AA Gent. In Sport/Voetbalmagazine praat hij over de vergelijkingen met Steven Defour en het gemis van Sven Kums.
Brecht Dejaegere over…
… de leemte die Sven Kums achterliet:
“Iedereen is vervangbaar, maar het vertrek van Sven Kums leverde ons toch meer problemen op dan voorzien. Hij had toch iets extra’s. Zijn rust bepaalde veel. Wanneer je de bal had, speelde je die automatisch in zijn richting. Omdat je wist dat er bijna altijd iets goeds uit zou volgen voor de ploeg. Soms eens vertragen, een andere keer versnellen en veelal een goede doorsteekpass. Sven straalde zoveel vertrouwen uit, je trok je daar echt aan op. Renato Neto is ook zo’n figuur, die zijn rol geleidelijk aan wat overnam. Papi moet het wel meer hebben van zijn fysieke kracht dan van de pure techniek. Maar zijn splijtende kruispassen, die snelle flankveranderingen, daar vonden nog maar weinig teams een antwoord op. Doordat Renato er altijd volledig voor gaat, is hij een voorbeeld voor de anderen. Dat wordt gemakkelijker aanvaard. Anderson Esiti is dan weer een blok graniet, moeilijk te passeren.”
… de vergelijking met Steven Defour:
“Ondertussen behoor ik tot de spelers die hier al het langst zijn. Vaak denk ik nu: wat heb ik te verliezen? Durf toch gewoon eentijdsvoetbal te brengen, want je kan het. Maar even goed wil ik mijn kracht als kuitenbijter en de speler die op geen inspanning kijkt voor het team niet verliezen. Ik hoorde al een paar keer de vergelijking met Steven Defour, door mijn grote duelkracht, loopvermogen en mijn energieniveau. Dat is een leuke vergelijking die me alleen maar extra motiveert. Natuurlijk droom ik ook wel eens van een kans in een grotere Europese competitie. Had ik niet geblesseerd geweest door dat kruisbandletsel in maart 2016, dan was die stap er ongetwijfeld al vorige zomer gekomen. (grijnst) Wat extra peper en zout toevoegen aan ons spel, dat kan toch nooit kwaad? Ik moet het nu eenmaal hebben van mijn grinta. Gezonde agressiviteit en volle overgave, met de juiste bedoelingen, dat is mijn handelsmerk.”
… de wintertransfers:
“Door de komst van Lovre Kalinic, Samuel Gigot, Samuel Kalu en Yuya Kubo werd de concurrentiestrijd behoorlijk wat aangescherpt tijdens de winterstop. Een goede keuze. Te veel vertrouwde gezichten, dat is nergens goed voor. Je mag niet te veel zekerheid hebben of inbouwen. Iedereen is tegenwoordig inwisselbaar. Ook Milicevic en Foket verhuisden al eens meer naar de bank. Bij Hein mag je er nochtans van uitgaan dat de elf besten altijd aan de aftrap komen. Dan wordt er geen rekening mee gehouden of je Belg of buitenlander bent. Vorig seizoen had de trainer zes tot zeven certitudes, nu heeft hij precies niet echt meer een vast team. Het heeft gewoon te maken met de juiste mensen op de juiste plaats, want tactisch is er meer variatie mogelijk.”
Lees het volledige interview met Brecht Dejaegere in onze +zone of in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 10 mei.
