‘Na alles wat er bij Standard gebeurd is, ben ik psychologisch sterker geworden’, vertelt Landry Dimata in Sport/Voetbalmagazine. De spits van KV Oostende is het symbool geworden van alles wat momenteel misloopt bij de Rouches, op de laatste speeldag van de reguliere competitie tegenstander van de kustploeg.
‘In de zomer van 2015 werd ik verkozen tot beste speler van een toernooi in Korea met de Belgische selectie, maar na onze terugkeer werd ik weer naar de U19 gestuurd. Ik vroeg me echt wat er gebeurde in die club. Nadien heb ik dat begrepen’, begint de KVO-spits zijn verhaal.
‘Men vertelde me dat ik niet de juiste makelaar had om er te komen (zijn huidige makelaar is Didier Frenay, nvdr). Ik heb ook gehoord dat Yannick Ferrera geen vertrouwen had in mij, maar na de match tegen KV Mechelen dit seizoen heb ik met hem gesproken en hij zei me dat die richtlijnen van hogerhand kwamen. Ik heb ook de verklaringen gehoord van Olivier Renard en Daniel Van Buyten, die de fout bij de technische staf leggen. Kortom: iedereen zegt maar wat, dat toont aan dat de club op drift is. Uiteindelijk weet ik niet of ik nu kwaad moet zijn op Yannick, op Renard, op Van Buyten of op de voorzitter.’
Vorig seizoen na de winterstage nam het jonge talent de beslissing om Standard te verlaten. Dimata: ‘Ik werd teruggezet naar de U21 hoewel ik een goeie stage achter de rug had. Toen was ik helemaal klaar met Standard. Het was echt een kaakslag, ik begreep dat ik mocht doen wat ik wou, maar ik zou er nooit tot bij de profs geraken. Waarom dan nog aandringen? Ik wilde daar niet voor eeuwig blijven zoals sommige anderen voor mij die nooit een kans gekregen hebben. De tijd die je hebt om als jongere door te breken is ook niet eindeloos. Mijn familie daarentegen wilde wel dat ik bleef. Het was geen kwestie van geld: ze hadden me alles mogen geven wat ik wou, mijn hart was er niet meer bij. Er is nog wel een vergadering geweest met het bestuur om de zaken te regelen en toen zeiden ze dat ik mijn kans wel zou krijgen, dat ik het grootste talent van de Académie was, enzovoort… Maar dat kwam te laat.’
Het enige wat hij eiste was opgenomen te worden in de A-kern, beweert Dimata. ‘Dat was het minimum. Maar ik mocht zelfs niet meetrainen. Ferrera zei me ook dat de reden dat ik niet mocht meedoen met de profkern, was dat ik mijn contract niet verlengd had. Maar in die theorie geloof ik niet. Al die andere jongeren die vorig jaar bijgetekend hebben, waar staan die nu?’
Op de laatste speeldag neemt Oostende het op tegen Standard en keert Dimata voor het eerst terug naar Sclessin. ‘Maar’, zo zegt hij, ‘ik ben niet rancuneus. Ze hebben een vergissing gemaakt door me niet te houden, maar ik heb die pagina omgeslagen. Ik kijk alleen vooruit.’
