Het doek valt over stamnummer 30: Waarom Lierse het niet gehaald heeft

© Belga

Lierse-eigenaar Maged Samy ging niet in op het bod van kandidaat-overnemer David Nakhid. De viervoudige kampioen gaat hoogstwaarschijnlijk failliet. In dat geval verdwijnt na 112 jaar ook het stamnummer 30. Het relaas van enkele woelige en voor het Belgisch voetbal trieste dagen.

Het was een emotioneel moment, zaterdagavond, toen ruim twintig minuten na affluiten van Lierse-OHL (2-2) nog een paar duizend fans samen met de spelers zongen en verbroederden, in wat misschien wel het laatste levensmoment van Lierse zou zijn. Een paar uur eerder pas was beslist dat de wedstrijd zou doorgaan. De dag tevoren kwam er een breuk tussen Maged Samy en kandidaat-overnemer David Nakhid, waarna Wadi Degla de club vroeg om een perscommuniqué op te stellen dat zou aankondigen dat Lierse failliet was. In extremis werden de besprekingen hervat, en werd beslist om toch te spelen. Tijdens de wedstrijd nog bevestigde David Nakhid, ex-international van Trinidad en Tobago en woonachtig in Beiroet, dat hij er alles zou aan doen om de club te redden. Of dat binnen de gestelde deadline zou lukken, wist hij zondagnamiddag nog steeds niet. ‘Ik kan alleen maar zeggen dat ik tot de laatste minuut zal doorwerken om de overname rond te krijgen’, liet hij toen weten, na afgemeld te hebben voor de wedstrijd van zaterdagavond, wegens volop bezig met het dossier.

Maar maandagmorgen was de sfeer op het Lisp bedrukt. COO Katrien De Ceulaer wachtte tot half drie ’s nachts op de club op een verlossend telefoontje, maar dat kwam niet. In de ochtend kwam vanuit Wadi Degla het bericht dat de overname niet was doorgegaan, waarop een aantal nieuwskanalen dat bericht overnam en concludeerde dat het over en uit was voor Lierse. Ook haar vader, erevoorzitter Neel De Ceulaer, die als speler de kwartfinale meemaakte van de UEFA Cup tegen Milan, en later manager was van de ploeg die de laatste prijzen won (de titel in 1997 en de beker in 1999) en tussendoor de Champions League-campagne mee dirigeerde, reageerde gelaten en ontgoocheld. De voorziene training werd afgelast, de spelers werd meegedeeld dat er geen oplossing in zicht was.

Gevraagd of dat klopte, dat hij geen deftig voorstel had kunnen uitwerken binnen de voorziene timing, reageerde David Nakhid maandagochtend om elf uur verbaasd. ‘Ik kan alleen maar zeggen dat ik binnen de deadline (5 uur ’s ochtends, nvdr.) een goed bod heb gedaan, met een waarborg voor de schulden op korte termijn, en een extra bonus voor Maged en Wadi Degla bovenop de afgesproken overnamesom.’

Op het Lisp viel men uit de lucht, toen men hoorde dat Nakhid nog hoopte dat Maged Samy zijn bod zou aannemen, waardoor er nog een kans zou zijn op betaald voetbal op het Lisp. Tot in de namiddag werd druk over en weer gebeld en gemaild tussen alle partijen, wetende dat de zitting van het Belgisch Arbitragehof voor de Sport (BAS) om 17 uur steeds dichterbij kwam, en dat daarna alle kansen op een redding van de club en een verlengd leven als profclub verkeken waren.

De supporters van Lierse wisten al voor de wedstrijd tegen OHL dat hun club op zijn laatste benen liep
De supporters van Lierse wisten al voor de wedstrijd tegen OHL dat hun club op zijn laatste benen liep© Belga

Uiteindelijk trok nog een delegatie van Lierse naar Brussel voor de vergadering van het BAS, maar zonder hoop op een oplossing. In Brussel bleek inderdaad dat de overname niet doorgaat, en dat Wadi Degla – dat sinds november 2007 naar verluidt meer dan 70 miljoen in de club zou gestopt hebben, de accommodatie en de jeugdacademie inbegrepen – de stekker uit het stopcontact haalt. De door de investeerdersgroep rond David Nakhid (die sinds november aan het onderhandelen is met Wadi Degla) geboden voorwaarden werden onvoldoende geacht door de Egyptische holding.

Tot de namiddag hoopten we dat Maged het bod zou accepteren. Hij zal wel zijn redenen gehad hebben waarom hij dat niet deed.

Nakhid zelf, die mee met de vinger wordt gewezen voor het falen, is ontgoocheld, en zet zich schrap tegen de opmerkingen als zou hij niet ter goeder trouw hebben gehandeld: ‘Wie mij op dat vlak met de vinger wijst, moet opletten dat hij goed weet wat hij zegt.’ Nakhid herhaalde nog eens dat hij maandagochtend aan de advocaat van Wadi Degla een overnamevoorstel deed om 4u18, en toen er geen reactie op kwam, een tweede, verbeterd voorstel formuleerde, waar evenmin reactie op kwam.

‘In het eerste voorstel bood ik aan om de 600.000 euro voor de schulden op korte termijn terug te betalen, en om naast de gewone overnameprijs nog eens 800.000 euro te betalen aan Maged en Wadi Degla, in het tweede bod verhoogde ik dat tot één miljoen extra. Er kwam geen reactie. Tot de namiddag hoopten we dat Maged het bod zou accepteren. Hij zal wel zijn redenen gehad hebben waarom hij dat niet deed. Maar het is niet ik die Lierse heeft laten failliet gaan, die verantwoordelijkheid is geheel de zijne. Hij is nog steeds de eigenaar.’

Dat hij zelf niet opdaagde op het BAS of de comfort letter, de benodigde brief voor de licentie met een garantie op de gelden voor de toekomst, niet zelf afleverde, vindt hij in die zin logisch: ‘Dat mocht of kon ik niet doen, dat is aan de eigenaar, tot nader order nog altijd Maged Samy.’

Het enige wat Maged Samy nog kan ten gelde maken nu Lierse geen profclub meer is, is een som voor de gronden op het Lisp, die zijn eigendom zijn. Geschat wordt dat die flink meer dan een paar miljoen waard zijn. Dat zou wel eens veel meer kunnen zijn dan het overnamebod van de groep rond Nakhid, dat door geen van beide partijen naar buiten werd gebracht.

Daarmee valt toch het doek over Lierse, dat bestaat sinds 1906, en zijn stamnummer 30. De enige mogelijkheden zijn een heropstart vanuit de laagste provinciale afdeling onder een nieuw stamnummer en een andere naam of het opkopen van een licentie van een club uit de nabije 20 kilometer, waarmee Lierse een aantal afdelingen hoger een nieuwe doorstart kan maken, zoals Beerschot vijf jaar geleden opging in een toenmalige eersteprovincialer en zo KFCO Beerschot Wilrijk mogelijk maakte.

Woensdagavond is in het naburige Koningshooikt een samenkomst voorzien van de initiatiefnemers van de actiegroep ‘Lierse voor Altijd’ die zich beraden over een doorstart van de club die vier keer Belgisch kampioen werd (de laatste titel dateert van 1997), twee bekers won (de laatste in 1999), de nummer zes staat op de Eeuwige Ranglijst van het Belgische Profvoetbal, en in 1971-72 de kwartfinales bereikte van de UEFA Cup. Enentwintig jaar geleden speelde Lierse nog de groepsfase van de Champions League, met huidig RB Leipzigtrainer Ralph Hasenhüttl in de spits. Die kreeg toen minder applaus dan het jonge talent Othmane Boussaid, een heerlijk flankspelertje met een actie en inzet te koop, zaterdagavond. Het zoveelste en laatste talent dat K. Lierse SK heeft voortgebracht. Voorlopig toch.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content