Jacques Sys

‘Het trainerscarrousel maakt de meest vreemde bewegingen’

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Hoe groot wordt het trainerskerkhof in dit land nog, vraagt Jacques Sys zich af.

Een paar weken geleden kwam de Duitse club FC Köln met een opmerkelijk statement: na een 2 op 33 kon er geen sprake van zijn dat trainer Peter Stöger zou worden ontslagen. De reden voor de crisis lag bij iedereen, maar niet bij hem. Het leek een opmerkelijk teken van vertrouwen. En dat niet ten onrechte. Stöger had de club na zijn komst, medio 2013, gereanimeerd en naar Europees voetbal geleid. Hij sloeg vorige zomer nog een vorstelijk aanbod van Borussia Dortmund af omdat hij in de Domstad nog onder contract lag. De Oostenrijker wilde loyaal zijn naar zijn werkgever. Dat is uitzonderlijk in een trainerswereld die vaak geregeerd wordt door opportunisme.

Het trainerscarrousel maakt de meest vreemde bewegingen

Maar soms zijn trainers niet te handhaven. Anderhalve week geleden werd Stöger na een 3 op 42 alsnog aan de deur gezet. Vorig weekend trad hij in dienst van Borussia Dortmund, amper een paar uur nadat de Nederlander Peter Bosz daar moest opstappen. Een promotie van de rode lantaarn van de Bundesliga naar de meest populaire vereniging, het is ongewoon. Als club gaat het erom dat je weet waar trainers voor staan.

Het trainerscarrousel maakt de meest vreemde bewegingen. Een paar weken geleden zei Patrick Janssens dat het er in een club ook in moeilijke momenten om gaat rationeel te blijven denken. Er was geen reden om het vertrouwen in Albert Stuivenberg op te geven. Nu moet de Nederlander alsnog opkrassen.

In het begin van dit jaar werd Stuivenberg nog de hemel in geprezen voor het aantrekkelijk voetbal dat hij opdiste, nu is KRC Genk een steriele ploeg, zonder beweging. Stuivenberg, zo heette het, was de greep op de groep kwijt, hij kon de kleedmaker niet managen en verloor het vertrouwen van de spelers. Die slaagden er niet in zichzelf op te richten.

Een bizarre evolutie met een trainer die nog geen jaar in Genk werkte. Spelers wijzen in dat soort omstandigheden liever naar hun coach dan dat ze zelf voor de spiegel gaan staan.

Albert Stuivenberg
Albert Stuivenberg© BELGAIMAGE

Natuurlijk kan het tot een situatie komen dat het met een trainer helemaal op is. Bij AA Gent zijn ze nu na het vertrek van Hein Vanhaezebrouck duidelijk bevrijd. De West-Vlaming werkte op alle niveaus verstikkend. Dat doet uiteraard niets af aan de kwaliteiten van Vanhaezebrouck over wie ze bij Anderlecht erg enthousiast zijn.

Net zoals je Yves Vanderhaeghe niet moest afserveren na de rampzalige start bij KV Oostende. Die bewijst dat nu in Gent. Hij pakte 22 punten op 27, dat is 81,5 procent. Zij het met weinig sprankelend voetbal. Het is een even hoog percentage als Ivan Leko (44 op 54) bij Club Brugge.

Vijftien trainerswissels in de 24 profclubs: hoe groot wordt het trainerskerkhof in dit land nog? Met Mircea Rednic in Moeskroen ligt de volgende onder vuur. Dat pleit niet voor bestuurders die graag praten over continuïteit en stabiliteit, maar die visie steeds weer overboord kieperen.

Niet echter in Charleroi waar Felice Mazzu zijn vijfde seizoen slijt nadat het in de vijf seizoenen daarvoor tot veertien trainerswissels kwam. Dat Mazzu een elftal kan neerzetten is al langer bekend. Nu is er bovenop die organisatie met Kaveh Rezaei en Cristian Benavente nog eens aanvallende slagkracht.

Een nieuwe test wordt het voor Charleroi, woensdag voor de beker op Club Brugge. En een cruciaal duel voor Anderlecht, zondag in de kraker op Club. De titel is een prioriteit in het Astridpark, zeker nu het prijzengeld in de Champions League volgend seizoen van 1,3 miljard naar 2 miljard euro wordt opgetrokken.

Intussen werkt de club het overnamedossier in alle rust af. Wie vorige week de verplaatsing naar Glasgow volgde, verbaasde zich over de grote sereniteit die er in alle geledingen heerst.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content