Hoe de Nigerianen AA Gent wakker maakten

© BELGAIMAGE
Guillaume Gautier
Guillaume Gautier Journalist bij Sport/Voetbalmagazine en Sport/Footmagazine.

De Gentse geschiedenis begint te klinken als een refrein.

Een melodie die voor het eerst bijna een jaar geleden werd gezongen, toen de wintermercato Samuel Kalu, Yuya Kubo en Samuel Gigot naar de Ghelamco Arena bracht. Om die drie spelers te integreren, van wie werd verwacht dat ze meteen voor een toegevoegde waarde zouden zorgen, besliste toenmalig trainer Hein Vanhaezebrouck om een klassieke 4-2-3-1 te installeren als veldbezetting. Het voetbal van AA Gent was dan wel choreografisch minder minutieus geworden, het talent van de aanwinsten stelde de kampioen van 2015 wel in staat om uiteindelijk een plaats in play-off 1 veilig te stellen.

Nog maar pas zat Yves Vanderhaeghe, die al eerder bij KV Kortrijk succesvol overnam van zijn leermeester Vanhaezebrouck, op de invallersbank of de gewezen defensieve middenvelder schakelde over naar een viermansverdediging. Daardoor oogt het spel van de Gentenaars voortaan weer wat klassieker. Een 4-2-3-1-systeem met een stevig verdedigend blok, twee korte lijnen van vier spelers bij balverlies en uitpakkend met een pressing waarvan de agressiviteit en de hoogte op het veld variëren in functie van de kwaliteiten bij de tegenstander. In dit tactische concept blinkt Anderson Esiti met zijn schittert overweldigende fysiek natuurlijk uit in de duels, want de Nigeriaanse controleur pakt in die sector uit met een indrukwekkend rendement.

Vooral met de bal is de Gentse metamorfose boeiend. Gedaan is het met spelen op balbezit zoals tijdens de regeerperiode van Vanhaezebrouck, waarbij systematisch met een flankwissel de vrije speler aan de overkant moest worden gevonden, om daar in een een-tegen-eensituatie te komen. De aanvallende inspiratie komt nu van de voeten van een aantal spelers. Want Kalu, Kubo en Moses Simon behoren tot de meest onvoorspelbare voetballers in dit land. Zij worden gevoed door werkmier Brecht Dejaegere, die bij de opbouw en als doorgeefluik vanuit de verdediging een belangrijke rol vertolkt, want de West-Vlaming beschikt over de gave vaak de juiste keuzes te maken, zelfs wanneer hij onder druk gezet wordt.

Terwijl van Kubo vooral in een tweede fase slagkracht wordt verwacht, zijn het vooral de twee Nigeriaanse flankspelers die AA Gent in een voordelige situatie moeten brengen. Onder de hoede van Vanhaezebrouck raakte Kalu en Simon heel wat minder de bal. Ze moesten wachten tot ze vrijgespeeld werden, waarna ze dan maximaal gebruikmaakten van hun startsnelheid en techniek. Vanderhaeghe geeft de twee goudhaantjes echter constant de bal. Tegen Kortrijk was het vooral Kalu die het meest betrokken werd in de acties. Samen met zijn landgenoot moet hij het verschil maken, kansen creëren en zuivere voorzetten trappen.

Een immense taak, maar hun talent is navenant. Sinds Vanderhaeghe de sportieve lijnen uitzet in Gent had het Nigeriaanse duo een voet in twaalf van de zeventien gemaakte doelpunten in het kampioenschap, waarmee ze uitgroeiden tot hoofdrolspelers van de Gentse remonte.

Kan dit blijven duren? Sinds zijn komst naar België (in januari 2015) was Simon bij momenten ongrijpbaar voor verdedigers, maar miste hij regelmaat. Nochtans is hij het symbool van het offensieve AA Gent dat werd geboetseerd door Vanderhaeghe. Tegen Waasland-Beveren lag Simon aan de basis van de eerste treffer van het new look Gent. Een minderheidssitutatie (alleen tegen twee verdedigers) veranderde hij via een schot op de paal, waarna de rebound werd binnen getrapt door … Kalu.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content