Een jaar geleden won Sven Kums met AA Gent de Gouden Schoen. Dé strateeg van Udinese is Sven nog niet, maar de controlerende middenvelder heeft in een nieuwe rol wel al een basisplaats bij de Italiaanse middenmoter. ‘Ik zou graag nog wat bepalender worden met goals en assists.’
‘Dat geeft echt niet’, klinkt het oprecht bij Sven Kums (28) wanneer de verontwaardigde ober van de trattoria een Italiaanse gast aanmaant om na zijn selfie met Johan Walem ook de Gouden Schoen te vragen voor een foto. Met het in Italië typische handgebaar dringt de bediende aan: ‘Zven Koems is de toekomst, Walem het verleden.’ Kums moet er net als de oud-Kortrijktrainer, die nog een kleerwinkel heeft in Udine, eens hartelijk om lachen. Invallersdoelman Simone Scuffet en zijn vriendin bekijken het allemaal geamuseerd vanop de achtergrond. Het tekent de ongedwongen sfeer in het noordoosten van Italië.
Er ligt nog sneeuw op de Piazza Giacomo, in de verte zie je de bergtoppen die uitnodigen tot een skisessie. Op het plein vind je authentieke kraampjes met pantoffels, fruit en kaas. De regio Friuli-Julisch Venetië is een ondergewaardeerde vakantiebestemming. De heuvels doen denken aan Toscane, maar zonder de massa toeristen en de dure restaurants. Door de koude temperaturen rond het vriespunt bevindt er zich geen massa volk op de adembenemende Piazza Libertá, een kolossaal Venetiaans plein in renaissancestijl, dat zich op een van de hoogste punten in de stad bevindt. In deze tijd van het jaar kan je in Udine, met zijn smalle steegjes en vele pleintjes met arcades, rustig wandelen.
In de Dacia Arena, het gerenoveerde open stadion dat maximaal plaats biedt aan 25.000 toeschouwers, is het bitter koud. De meeste fans trekken ernaartoe met muts, handschoenen en een dekentje. Een vriendelijke knik naar een vrouwelijke steward volstaat om toegang te krijgen tot de mediaruimte. We moeten onze perskaart zelfs niet bovenhalen voor het betreden van het Friuli Stadion. Sinds eind augustus vormt dit decor de werkplek van Kums. Zijn verblijf hier is het resultaat van de deal met de familie Pozzo, die lokaal zijn fortuin vergaarde door industriële activiteiten. Zij betaalden maar liefst 9 miljoen euro voor een vijfjarig contract voor de middenvelder, die na dit seizoen Serie A naar Watford FC zal verhuizen. Die Engelse club wordt immers sinds de overname in 2012 geleid door zoon Gino. De Pozzo’s beschikken vooral over een sterk draaiend internationaal scoutingnetwerk, wat bijvoorbeeld maakte dat ze in januari 2007 Alexis Sánchez voor 2 miljoen euro weghaalden bij het Chileense Deportes Cobreola, om de spits in juli 2011 voor 36 miljoen euro te verpatsen aan Barcelona.
Samen met het huisdier Louis, een wit-zwart konijntje dat rondhuppelt op het terras, betrekt Kums met zijn echtgenote Caroline – die op freelancebasis de communicatie blijft verzorgen voor Boobs-‘n-Burps, een winkel gespecialiseerd in borstvoeding – het appartement van vorige bewoner Hamdi Harbaoui. Het gebouw bevindt zich op enkele kilometers van het stadion in een wat afgelegen buurt. De Dilbekenaar kreeg er al af te rekenen met een inbraak, ondanks het aanwezige camerasysteem. Kums en zijn vrouw ontdekten het na een etentje. Ze moesten zelfs de brandweer inschakelen om de geblokkeerde deur te openen. ‘Het is hier vaak de zoete inval’, vertelt de middenvelder. ‘Alleen mijn broer moet nog eens komen. Maar Silke, de vriendin van Hannes Van Der Bruggen, was hier onlangs. En Jolien Sysmans, de ex van Matz Sels, bleef enkele dagen langer dan voorzien, omdat ze met Caroline ging skiën in Tarvisio. In Heerenveen (waar Kums voetbalde van 2011 tot 2013, nvdr) kwam niemand, in Udine wil iedereen langskomen. Eerst eens stoppen in Venetië, anderhalf uur later ben je hier met de trein.’
TOPINFRASTRUCTUUR
Ongeveer een jaar geleden bracht de Gouden Schoen alles in een stroomversnelling. Eerst een financiële opwaardering en verlenging van je contract bij AA Gent tot 2019, waarmee je de bestbetaalde speler van de selectie werd, zes maanden later al een lucratieve transfer naar het buitenland.
SVEN KUMS: ‘Inderdaad. Thorgan Hazard waarschuwde al eens: ‘Van zodra je die prijs wint, gaat niks meer hetzelfde zijn.’ Hij kreeg gelijk. Gelukkig had dat geen invloed op mijn prestaties.’
Vanaf wanneer had je voor jezelf uitgemaakt dat je AA Gent zou verlaten?
KUMS: ‘Vorig seizoen alleszins niet, ook niet na de derde plaats in play-off 1. Maar in juli vertrok Matz Sels dan naar Newcastle, een paar weken later Laurent Depoitre naar FC Porto. Bon, dacht ik, waarom zou ik ook niet aan een transfer denken na de goede jaren die ik hier al meemaakte met de titel en die verrassende Champions Leaguecampagne, waar we de achtste finales bereikten? Moet ik dit succes niet verzilveren? Ik weet ook van mezelf dat ik af en toe iets nieuws nodig heb.’
De keuze voor Watford, dat negen miljoen euro neertelde, gebeurde wel in bijzondere omstandigheden?
KUMS: (lacht) ‘Ik zat met Brian Vandenbussche op de kamer voor onze Europa Leaguewedstrijd met Gent in Skopje, een week voor het sluiten van de zomermercato, waar we nog onze return tegen Shkëndija moesten afwerken. Volgens mijn makelaar Mogi Bayat was er grote haast bij. Zo spoedig mogelijk moest er iemand naar Udine komen om alles te bezichtigen. Mogi regelde het dat mijn vrouw en haar moeder naar hier kwamen voor een bezoek aan de stad en het stadion. Caroline belde me nadien en reageerde dolenthousiast.’
Op basis van haar feedback stemde je dus toe?
KUMS: ‘Eigenlijk wel. Ik sprak hier met niemand van het bestuur noch trainer Giuseppe Iachini. Ik kreeg van Caroline een massa foto’s en video’s. Voor haar was het een topinfrastructuur en een mooie stad. Direct daarop gaf ik, op buikgevoel waarschijnlijk, mijn akkoord aan Mogi. Wie mijn carrière goed overloopt, zal merken dat er toch een avontuurlijk kantje aan zit.’
Wat wist je over Udinese als club?
KUMS: ‘Dat ze vorig jaar een moeilijke periode beleefden, maar dat het wel degelijk om een stabiele eersteklasser gaat met een positieve financiële balans. Ik wist ook dat Zico hier nog ooit speelde, net als Alexis Sánchez en Antonio Di Natale. Plus: ze voetballen in het nieuwste stadion van Italië, dat ongeveer plaats biedt aan evenveel volk als de Ghelamco Arena. Ondertussen ontdekte ik hier al een supermooie streek en zag ik Johan Walem (die van 1997 tot 2001 voor Udinese voetbalde, nvdr) al een paar keer. We gingen zelfs al eens iets eten in de stad. Hij vertelde me dat hij het hier de eerste maanden moeilijk had, maar zich daarna snel thuis voelde. De speelstijl hier is veel directer en tactischer.
‘De dag na een wedstrijd zijn we meestal vrij. Dan trekken Caroline en ik eropuit. Binnenkort zouden we graag eens naar Ljubljana gaan, net over de grens in Slovenië. De meest vreemde plek die we bezochten, was het Lago Fusine in de bergen van Tarvisio. Onze gsm’s begaven het zowaar, achteraf bleek dat dat door de temperatuur kwam. Het is daar blijkbaar de koudste plek van Friuli. Ook het Castello di Miramare in Trieste was prachtig. Of Cividale en Portopiccolo in Duino. Ik vraag constant tips aan mijn Italiaanse ploegmaats.’
DUELS BETWISTEN
Tussen 2011 en 2013 beleefde Udinese zijn hoogdagen, met een vierde, derde en vijfde plaats. Daarna werd uitgepakt met een dertiende, zestiende en zeventiende stek. De defensief ingestelde Iachini werd na de 7 op 21 doorgestuurd. In zijn 4-3-2-1 moest alles via de flanken verlopen en werden veel ballen snel in de box gegooid. Terwijl jij graag als strateeg voor openingen zorgt en het tempo bepaalt. Was dat niet moeilijk?
KUMS: ‘Het loopt nu beter. We proberen te combineren en driehoekjes te vormen. Het niveau ligt hoger dan ooit. Het gaat er allemaal wat wilder, fysieker en impulsiever aan toe. En ik was het gewoon om bij een ploeg te spelen die zeventig procent balbezit had. Udinese geraakt waarschijnlijk net boven de veertig momenteel.’
Een lastige kwestie voor iemand als jij, die als bruggenbouwer tussen verdediging en aanval toch een cruciale positie bekleedt?
KUMS: ‘Absoluut. Ik heb natuurlijk veel liever de bal. Je moet vooral meer duels betwisten. Knokken dus.’
Maar in de 4-1-4-1-veldbezetting van Luigi Delneri sta je echt alleen voor de verdediging.
KUMS: ‘Dat vergt een aanpassing. Ik ben blij dat ik speel en ik kan deze opdracht aan, maar het is niet mijn beste positie. Het maakt dat ik minder in de zestien meter kom. Vorig seizoen scoorde ik veertien keer en was ik beslissender. Tegen Pescara thuis mocht ik wel een rijtje hoger staan. Dat was misschien onze en mijn beste wedstrijd.’
Tegen AS Roma keek je bij de omschakeling steevast rondom je om de organisatie te bewaren bij balverlies. Is het een opgave om eerst defensief te denken?
KUMS: ‘Ja, vooral goed in positie blijven en dirigeren, dat wordt gevraagd. Vanuit de middencirkel de organisatie zien en bewaken. Bij Gent wist ik dat Renato Neto het werk wel zou opknappen als ik naar voren ging. Nu probeer ik vooral te coachen en iedereen zo dicht mogelijk in mijn buurt te houden.’
Delneri is al 66 maar wordt door de Italiaanse pers neergezet als iemand die uitblinkt door zijn heel onsamenhangende uitleg.
KUMS: ‘Is dat zo? (lacht) Ik ken nog niet echt vloeiend Italiaans. Niemand hier spreekt Engels. Meestal vertaalt CyrilThéréau. Samen met mijn vrouw volg ik ’s avonds tweemaal anderhalf uur les Italiaans. Ook op de club krijg ik twee keer een half uur taalles.’
Bij een eerste taaltest haalde je al meteen 82 procent.
KUMS: ‘Caroline is echt beter, zij durft ook spontaner te praten. Het maakt haar echt niet uit of ze fouten maakt. Zodra ik weet dat iemand Engels begrijpt, schakel ik nogal snel over. Stom, ik weet het.’
Giampaolo Pozzo zei dat je transfer erop gericht is om potentiële toppers als Seko Fofana en Andrija Balic te begeleiden naar een hoger niveau?
KUMS: ‘Serieus? Dat wist ik niet. Fofana moet je niet sturen hoor, die voert zijn taken wel goed uit. Een toekomstige klepper. Ik voel me ook nog niet echt de patron die alles bepaalt, zoals bij Gent. In Gent ging ik de bal vragen en kreeg hem negen keer van de tien. Hier bestaat dat automatisme nog niet. Wij spelen vaak op de omschakeling. Het anticiperen is een van mijn sterktes. Hier is dat moeilijker vanuit mijn positie. Ik ben een speler die graag druk zet, om als eerste aanjager iemand in de fout te lokken. Maar als ik dat doe, dan dreigt er gevaar in mijn rug. Als ik ga, dan is er niemand meer.’
HYPERPROFESSIONALISME
Wat verbaasde je het meest in die paar maanden bij Udinese?
KUMS: ‘Hoeveel personeel er hier dagelijks op de club rondloopt. We beschikken over acht kinesisten, drie voor de fitness, drie dokters. Er zijn ook nog mensen die de polars controleren en zien of je voldoende recupereert. Dat hyperprofessionalisme zag Fofana zelfs niet bij Manchester City. Een gans buffet wordt klaargemaakt. Je mag zelfs porties meenemen naar huis. Er is een crèche voor de kinderen. Direct na de training staan de ijsbaden en de wellnessruimte klaar, kan je fruit of thee nemen. Je kan je volledig focussen op je job als prof. Het is de eerste keer dat ik zulke faciliteiten meemaak. Ze willen je verzorgen, zodat je zo fit en scherp mogelijk aan de aftrap kan verschijnen.
‘Dit is een echte familieclub. Wanneer mijn ouders, schoonouders of vrienden op bezoek komen, en ik heb training, dan mogen ze hier komen. Ze doen er gewoon alles aan om je een goed gevoel te geven. Zelfs bij de afzonderingen, zowel uit als thuis, krijg je altijd de kans om nog een paar uur naar huis te gaan.’
In de Corriere dello Sport werd je geroemd als rustbrenger, ze bestempelden je als ‘de landmeter’, vanwege je zuivere en precieze passing.
KUMS: ‘Waarschijnlijk was dat na Juventus, waar we durfden mee te spelen. We verloren weliswaar met 2-1, maar voetbalden goed en deden mee. Dan kunnen we het veel ploegen moeilijk maken, ook de titelkandidaten.’
Je persoonlijke statistieken ogen wel bijzonder hoopgevend voor een defensief ingesteld team: (1) qua speelminuten de vijfde plaats na doelman Karnezis, de Braziliaanse routiniers Danilo/Felipe en spits Zapata; (2) 87 procent zuivere passing; (3) samen met Marco Faraoni de beste verdediger van de ploeg.
KUMS: ‘Ik tackel het meest in de Serie A. Gemiddeld meer dan drie keer per competitieduel. Ik dacht 3,8. Zot hé. (grijnst) Het is misschien een aanduiding voor het typische kenmerk van het Italiaanse voetbal. Ik mag de vrije trappen voor mijn rekening nemen, maar ik zou graag nog wat bepalender worden met goals en assists.’
Nog enkele maanden en dan lonkt Londen.
KUMS: ‘Ja, maar nu proberen we toch volop te genieten van deze passage. Met Watford zijn we nog niet bezig. Ik zie wel wat er op mijn pad komt, want in voetbal is het te gevaarlijk om voorspellingen te doen.’
DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE IN UDINE – FOTO’S BELGAIMAGE
‘In Heerenveen kwam niemand, in Udine wil iedereen langskomen.’ – SVEN KUMS
‘Ik voel me nog niet echt de patron die alles bepaalt, zoals bij Gent.’ – SVEN KUMS
‘Het is de eerste keer dat ik zulke faciliteiten meemaak.’ – SVEN KUMS
