De Rode Duivels kunnen tegen Andorra en Bosnië-Herzegovina geen beroep doen op hun geblesseerde nummer 6. Een zwaar probleem?
“Ik heb Axel Witsel op de nummer-6-positie uitgespeeld omdat hij op tactisch vlak mijn slimste speler is.” Het zijn de woorden van Marc Wilmots. Wilmots deed die uitspraak toen hij zijn tactische plannen ontvouwde in het Franse magazine So Foot. Dat hij Axel Witsel van een infiltrerende 8 tot een controlerende 6 omturnde, is volgens zowat heel België de grootste vondst en kunstgreep van de bondscoach. Temeer omdat Witsel volgens sommige kenners intussen uitgroeide tot een van de beste nummers 6 ter wereld.
Of die kenners het nu bij het rechte eind hebben of niet, feit is dat Witsel voor Wilmots onmisbaar is geworden. Sinds Wilmots bondscoach is, miste Witsel amper één officiële wedstrijd met de Rode Duivels. En dat was dan nog tegen Zuid-Korea, toen hij op de bank werd gehouden om te vermijden dat hij bij een eventuele gele kaart de achtste finale op het WK in Brazilië zou missen. “Hij blijft altijd en overal meester over de bal”, vervolgt Wilmots zijn argumentatie voor het tactisch intellect van Witsel.
Het klopt dat Witsel en de bal zelden ruzie maken. Dat bewijzen zijn WK-statistieken. Op het eerste gezicht althans. Van de 218 passes die Witsel gaf, kwamen er 200 bij een ploegmaat aan. Dat komt neer op precies 92 procent en dat zijn toch echt wel Spaanse cijfers. Zijn 34 op 34 geslaagde passes tegen Rusland waren de kers op de taart.
Geen risico
Witsels criticasters werpen evenwel op dat het niet geheel onlogisch is dat de Belgische nummer 6 zulke uitstekende cijfers kan voorleggen: hij legt immers niet het minste risico in zijn spel. En geef die criticasters maar eens ongelijk.
Witsel gaf in de vier wedstrijden die hij op het WK speelde amper zestien risicovolle passes. Daar oogde het slaagpercentage met 56 procent al een stuk magerder. Op een speeltijd van 390 minuten leidde een pass van Witsel slechts vier keer – soms dan nog onrechtstreeks – tot een doelpoging. Het moet gezegd dat ons nummer 6 wel erg laag speelt. Laag en al te vaak horizontaal. Bijna de helft van zijn passes (49 procent) trapte hij vanop zijn eigen helft – en dat percentage is dan nog vertekend door de uitzonderlijk hoge positie die Witsel in de wedstrijd tegen Algerije kon innemen. Precies 61 procent van Witsels passes was gericht aan een van de vier verdedigers of aan zijn collega-controleur in de 4-2-3-1 van Wilmots.
Staatsbon
Dat zijn meer dan zomaar een paar veelzeggende percentages. De Rode Duivels geven de bal niet aan Witsel om een aanval te lanceren, wel om hem niet kwijt te spelen. De bal aan Witsel geven is zoals een staatsbon kopen bij de Belgische overheid: je weet dat het niet heel veel zal opleveren, maar je bent vooral zeker dat je niets zult verliezen. Voor Rode Duivels die durven te gokken op de beurs moet je bij Kevin De Bruyne en Eden Hazard zijn. Want Witsel, die trekt steeds weer de kaart van de veilige keuze.
Guillaume Gautier
