‘Keepen is als fietsen, dat verleer je nooit’

© BELGAIMAGE - CHRISTOPHE KETELS

Nul uur, nul minuten, nul seconden, zoveel speelde Logan Bailly vorig seizoen in Schotland. Bij Excel Mouscron wil hij nu ‘bewijzen dat ik niet bij Celtic Glasgow zat voor mijn mooie ogen’.

‘Toen hij hier toekwam, dacht ik: putain, dat is niet mogelijk.’ Aan het woord is Mircea Rednic, trainer van Excel Mouscron. ‘Hij woog twaalf kilo te veel, waarvan hij er ondertussen al tien kwijt is. Je kan een beetje bijkomen tijdens de vakantie, maar twaalf kilo? De club betaalt Logan Bailly al een maand om te vermageren, dat is niet normaal’, besluit de Roemeen, waarna hij in zijn Bentley stapt en vertrekt.

Even later zet de doelman zelf zich neer voor het gesprek. Fysiek is hij nog niet in orde, maar zijn overgewicht valt niet meer op. Sinds een maand werkt Bailly immers als een bezetene om weer wedstrijdklaar te raken.

Het is toch wel heel opmerkelijk dat je zoveel woog terwijl je niet zonder club zat.

Logan Bailly: ‘Ik kom nu eenmaal gemakkelijk bij, maar ik verlies ook gemakkelijk gewicht. Toen ik terugkeerde naar België nam ik vakantie en heb ik genoten van het leven. Ik bleef wat sporten – een beetje joggen om de twee dagen – maar dat is uiteraard niet hetzelfde als dagelijks trainen bij een topclub. Veel spelers beginnen aan de trainingen met wat overgewicht. Clubleiders en trainers weten dat en aanvaarden het ook.’

Maar twaalf kilo?

Bailly: ‘Wie heeft je dat verteld? Twaalf kilo, dat is wel veel.’ (lacht)

Wat is jouw ideale competitiegewicht?

Bailly: ‘Dat begrip bestaat niet voor mij, want het varieert. Het hangt ervan af hoe ik mij voel. Een goed gewicht voor mij is niet 60 of 70 kilo, maar ook geen 100. Laat ons zeggen tussen de 87 en de 91. Je kan 90 kilogram wegen in spieren, maar ook 88 in vet. Een goed gewicht hangt af van persoon tot persoon, van je lichaamsbouw.’

Schotse treble

In twee jaar bouwde je bij Celtic een mooi palmares op: twee titels, de Schotse beker en de Ligabeker. Je speelde wel slechts vijf wedstrijden het eerste seizoen en vorig seizoen geen enkele minuut. Welke balans maak je zelf op?

Bailly: ‘Ik wist op voorhand dat het niet eenvoudig zou worden om eerste doelman te zijn. Het was een uitdaging die ik wilde aangaan. Ik had hetzelfde kunnen doen als veel Belgische voetballers: rustig bij mijn kleine clubje blijven, geen risico nemen en zeker zijn van mijn plaats. Zo zit ik niet in elkaar. Ik heb een geweldige tijd gehad in Leuven, maar als je een aanbieding krijgt van een club als Celtic Glasgow, dan twijfel je geen seconde. Het palmares dat ik nu heb, kan niemand mij afnemen. Niet veel voetballers kunnen zeggen dat ze twee jaar bij zo’n grote club zaten en prijzen pakten. Ik heb nergens spijt van, ik ben zelfs heel blij met de beslissing die ik nam. Zelfs al speel je niet, Celtic blijft een naam die in de hele wereld gekend is.’

Had je niet het niveau om titularis te zijn?

Bailly: ‘Bij een ploeg die draait en alles wint, heeft de trainer geen zin om te veranderen. Brendan Rodgers wilde niet alleen winnen, hij wilde records breken, geschiedenis schrijven. De club won de Schotse treble, een unieke prestatie. Ik stond nog onder contract en kon blijven, maar langer derde doelman zijn, zag ik niet zitten. We hebben daarover gepraat en zijn als vrienden uit elkaar gegaan. Ik heb in die twee jaar in Glasgow geleerd wat ik wilde leren.’

Heb je het gevoel dat je die drie trofeeën gewonnen hebt als je geen seconde op het terrein stond?

Bailly: ‘Als team win je samen en verlies je samen. Soms zat ik op de bank, meestal in de tribune, maar ik heb altijd de voorbereiding en de verplaatsingen meegemaakt, zelfs in de Champions League. Op elk moment moest ik klaar staan voor het geval een van de twee andere keepers zich zou blesseren tijdens de opwarming. Het waren twee fantastische jaren.’

Rode Duivels

Je komt nu in een andere wereld terecht. Bij Celtic zaten er geregeld 60.000 mensen in het stadion, Excel Mouscron verkocht nog geen 2000 abonnementen.

Bailly: ‘Dat maakt geen verschil uit voor mij. In Leuven zaten er ook geen 60.000 mensen in het stadion en ik was er ook heel gelukkig. Er is meer nodig om mijn zin te verliezen om me honderd procent te geven.’

Rekende je meteen op Mouscron toen je je contract verbrak in Schotland?

Bailly: ‘Nee, ik had niets op het oog. Ik dacht niet zozeer aan mijn toekomst als voetballer, wel aan mijn kinderen. Omdat ik gescheiden was van mijn vrouw, zag ik hen de afgelopen twee jaar heel weinig. Ik verdiende goed mijn boterham bij Celtic, maar het knaagde dat ik mijn kinderen niet zag opgroeien. Een grote club, een mooi huis en een mooie auto volstonden niet om me gelukkig te maken. Ik nam een risico, dat klopt. De kans bestond dat ik geen ploeg meer zou vinden. Uiteindelijk toonden meerdere clubs interesse en moest ik kiezen. In het buitenland kon ik meer verdienen dan bij Excel Mouscron, maar ik verkoos voor 5000 euro minder dicht bij mijn familie te zijn. Alleen voor een geweldig financieel aanbod uit China of zo had ik een nieuw buitenlands avontuur zien zitten. Bij Mouscron, in een competitie die ik ken, wil ik bewijzen dat ik niet bij Celtic Glasgow zat voor mijn mooie ogen.’

Jouw doelmannentrainer bij Mouscron zegt dat je moet mikken op een plaats in de WK-kern van de Rode Duivels. Is dat realistisch?

Bailly: ‘In het voetbal is niets onrealistisch, maar ik besef dat ik 31 jaar ben en dat er jongere kerels staan te drummen om derde doelman te worden achter Thibaut Courtois en Simon Mignolet. Ronny Van Geneugden legde me bij Leuven dezelfde ‘druk’ – tussen aanhalingstekens – op. Hij zei: ‘Als je hier komt, is het om daarna opnieuw naar een grotere club te vertrekken.’ Hij kreeg gelijk, want ik kwam bij Celtic terecht. Ik ga nu hard werken en dan zien we wel wat er uit de bus komt, maar de nationale ploeg is niet mijn eerste bekommernis.’

Geen politieagent

In een krant stond onlangs te lezen: ‘Met zijn talent had Logan Bailly een andere cv moeten hebben.’ Heb je ergens spijt van?

Bailly: ‘Nee, en mocht het toch zo zijn, dan zou het mijn leven niet veranderen. Ik speelde bij Genk, Borussia Mönchengladbach en Celtic Glasgow. Niet slecht, toch? Ik klaag niet over het parcours dat ik aflegde.’

Mocht je je carrière kunnen overdoen, zou je dan bepaalde zaken anders doen?

Bailly: ‘Met de ouderdom, de maturiteit en de ervaring die je nu hebt, zal je altijd andere beslissingen nemen, maar daar wil ik mijn hoofd nu niet over breken. Het belangrijkste is dat ik er nog altijd sta. Ik heb een familie en gezonde kinderen, dat is het voornaamste.’

Vind je dat je altijd goed begeleid geweest bent, de juiste raad hebt gekregen?

Bailly: ‘Die vraag is moeilijk te beantwoorden. Ik heb altijd bepaalde mensen vertrouwd en daar heb ik geen spijt van.’

Je wisselde meermaals van manager. Wil dat zeggen dat ze hun werk niet goed deden?

Bailly: ‘Dat moet je hen vragen. Met eender welke makelaar ben je tevreden als hij je bij een goede club onderbrengt. Het is niet ongewoon om meermaals te veranderen. Sommige managers hebben geen toegang tot bepaalde clubs, dan vind ik het normaal dat je niet langer met hen samenwerkt. Spelersmakelaars werken om geld te verdienen, zij kunnen jou dus ook laten vallen als je hen niets oplevert. Dat is de logische gang van zaken.’

Alle prognoses zijn het erover eens: Mouscron is veroordeeld tot de degradatie.

Bailly: ‘Prognoses opstellen is gemakkelijk, maar pas op het einde van het seizoen wordt de rekening echt gemaakt. Toen we met Leuven de eindronde speelden tegen Eupen, Lierse en Lommel gaven ze ons ook maar tien procent kans. Ik merk hier bij Mouscron een jonge, talentvolle én respectvolle groep. Als oudste van de bende moet ik geen politieagent spelen.’

Je contract voorziet een premie per clean sheet.

Bailly: ‘Dat maakt niet uit, ik zal me altijd volledig inzetten, zoals ik dat al overal gedaan heb. Ik ga een verdediger ook niet de huid vol schelden als we door zijn fout een doelpunt incasseren.’

Beetje gek

Je bent vaak omschreven als ‘een beetje gek’. Is dat verleden tijd?

Bailly: ‘Dat etiket kleeft op mij en dat zal zo blijven tot het einde van mijn loopbaan.’

Kleeft het etiket er terecht of onterecht?

Bailly: ‘Van alles wat ze mij ooit verweten, kloppen sommige dingen terwijl andere uit de lucht gegrepen zijn. Als ik iets uitstak, dan werd het tien keer meer uitvergroot dan wanneer een andere voetballer hetzelfde deed. Bepaalde spelers wekken nu eenmaal meer interesse. Wanneer men het over overdreven snelheid heeft, komen ze altijd bij Jonathan Legaer, Emile Mpenza of mezelf terecht. Dat is het leven, dat is voetbal.’

DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO’S BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS

‘Ik had hetzelfde kunnen doen als veel Belgische voetballers: rustig bij mijn kleine clubje blijven, geen risico nemen en zeker zijn van mijn plaats. Zo zit ik niet in elkaar.’ Logan Bailly

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content