Mijat Maric: verdediger én opleider

© belgaimage
Matthias Stockmans
Matthias Stockmans Redacteur van Sport/Voetbalmagazine en Knack Focus.

Taravel, Scholz, Ingason: allen versierden bij Lokeren aan de zijde van routinier Mijat Maric een mooie transfer. Wordt Jakov Filipovic de volgende in dat rijtje?

Mijat Maric (33) ondertekende afgelopen zomer een nieuw (en verbeterd) contract bij Sporting Lokeren, waar hij al sinds 2010 speelt. Wanneer zijn verbintenis in 2020 afloopt, zal de Kroatische Zwitser 36 jaar zijn.

Die erkentelijkheid van het clubbestuur heeft veel te maken met zijn sportieve merites – in zeven seizoenen op Daknam was de centrale verdediger altijd titularis – maar evenzeer met zijn gidsfunctie.

Het lijstje is te opvallend om toevallig te zijn: Jérémy Taravel (2010-2014, voor 1,6 miljoen euro naar Dinamo Zagreb), Alexander Scholz (2013-2015, voor 2,5 miljoen euro naar Standard), Sverrir Ingason (2015-2017, voor 1,8 miljoen euro naar Granada). Jonge, anonieme spelers die aan de zijde van Maric uitgroeiden tot betrouwbare verdedigers en vervolgens voor een aardige som werden doorverkocht – waar ze, óók opvallend, nooit datzelfde niveau haalden.

Jakov Filipovic (25) kan de volgende in het lijstje worden. De Kroaat kwam eind augustus over van het bescheiden Zapresic en groeide meteen uit tot steunpilaar achterin. Zijn marktwaarde is ondertussen al verdubbeld.

Sportief directeur Willy Reynders grapte er zelf eens over bij de contractverlenging deze zomer: ‘Mijat, we houden je langer zodat je ons nog wat transfers kan opleveren.’ Maric: ‘Ik heb onze voorzitter toen proberen overtuigen om een percentage op de doorverkoop van verdedigers te krijgen, maar het pakte niet.’

Een grapje, voor de duidelijkheid, maar de Zwitser erkent dat hij er voldoening in schept om jonge spelers beter te maken. Het is zelfs een vorm van eigenbelang, legt hij uit: ‘Centrale verdedigers hebben elkaar nodig, er moet een vertrouwensband zijn. Zodat je weet dat je één-tegen-éénduels kan aangaan of pressing kan spelen. Daarom zoek ik steeds naar zaken – binnen of buiten het voetbal – die ons kunnen verbinden.’ Met Filipovic is dat de taal, waardoor ze als vanzelf vaak samen optrekken.

Ziet Maric een patroon in de talenten die naast hem doorgroeiden? ‘Alles hangt af van de mindset. Willen ze hard werken en aanvaarden ze kritiek?’, weet de routinier. ‘Ingason is het mooiste voorbeeld. Hij heeft mij het meest verbaasd met zijn ontwikkeling. Inzake talent was hij de minste, maar hij bleef hard werken in mindere periodes en via de nationale ploeg van IJsland wist hij een mooie transfer naar Spanje af te dwingen. Nu zit hij in Rusland. Met al die jongens heb ik nog contact. Filipovic kan zeker de volgende in het rijtje worden, want hij pikt de zaken héél snel op. In die paar maanden bij ons is hij een totaal andere voetballer geworden.’

Dat hijzelf nooit de stap hogerop kon zetten, deert hem niet. Vorige week werd hij voor de tweede keer vader, zijn gezin is gelukkig in België. Hij heeft maar van één ding spijt: dat hij zo laat naar ons land kwam. ‘Ik was al 26 jaar toen ik naar Lokeren ging en 28 jaar toen ik echt een goed niveau haalde. Als een club dan moet kiezen tussen jou of een jongere verdediger, nemen ze altijd die tweede. Er is nooit een concreet en interessant aanbod gekomen,’ is de minzame Zwitser eerlijk.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content