Interviews geeft hij niet te vaak, maar voor Sport/Voetbalmagazine ging Mousa Dembélé geen onderwerp uit de weg. Hij vertelt over de Rode Duivels, zijn rol als verdedigende middenvelder en zijn hechte band met Jan Vertonghen.
Dembélé (30) verschaft eerst duidelijkheid over de schrijfwijze van zijn voornaam. Is het nu Mousa of Moussa? ‘Het is met één s. Vroeger schreef ik het met twee, maar op een gegeven moment moest ik mijn paspoort verlengen en toen hebben ze een fout gemaakt. Toen stond er één s en ik heb het daarna altijd zo gelaten. Dus zo werd het Mousa.’
De Rode Duivel van Tottenham Hotspur geeft verder ook uitleg over…
… de WK-ambities:
‘Ik denk wel dat het geloof in de groep met de jaren gestegen is, ook omdat er structureel echt heel veel Belgen in Europese topcompetities spelen. Het heeft heel veel met mentaliteit te maken. Doordat veel jongens al heel lang in het buitenland voetballen hebben we nog meer een internationale mentaliteit gekregen. En dat is heel belangrijk, denk ik. Ook de jonge spelers beseffen nu dat we niet zomaar Belgen zijn die nooit iets in het voetbal hebben gepresteerd. Nee, heel veel van onze spelers spelen in het buitenland en doen het gewoon goed, sommigen zijn zelfs de beste speler in een van de sterkste competities van de wereld. Maar kijk, we kunnen nog zoveel gaan praten, maar we hebben nog niets gewonnen… Dus over het algemeen denk ik: eerst winnen en dan praten.’
… zijn positiewissel van aanvaller naar verdedigende middenvelder:
Achteraf gezien heb ik me misschien nooit een pure aanvaller gevoeld
‘Ik speelde mijn wedstrijden bij Fulham meestal op 10, maar op een gegeven moment begonnen we een ander systeem te spelen, en toen riep manager Martin Jol me bij hem. Hij vroeg me hoe ik tegenover een rol als verdedigende middenvelder zou staan. Hij dacht dat het een ideale positie voor mij was, omdat ik dan mijn verdedigende kwaliteiten kon tonen maar tegelijkertijd ook nog af en toe mijn aanvallende bijdragen kon leveren. Ik stond er meteen voor open. In feite was ik zelfs blij, want het was een positie waarover ik eerder al eens had nagedacht.
‘Achteraf gezien heb ik me misschien nooit een pure aanvaller gevoeld. Ik denk dat ik het als spits bij AZ desalniettemin best goed deed, maar als ik mezelf vergeleek met de andere aanvallers, voelde ik dat zij een grotere drive hadden om te scoren. Ik was ook al blij als ik een assist gaf. Toen ik op het middenveld ging spelen, voelde het direct natuurlijk. It made more sense.’
… zijn goede band met Jan Vertonghen:
‘Onze vrouwen zijn ook heel goed bevriend en vaak gaan we bij hen of zij bij ons eten. Toen ik in 2006 naar AZ ging, speelde Jan voor Ajax. Ik ging toen in IJburg (een wijk in het oosten van Amsterdam, nvdr) wonen en Jan had daar ook een appartement. We woonden over elkaar. Dat heeft maar een paar maanden geduurd, want toen ging Jan al verhuizen, maar in die paar maanden gingen we vaak bij elkaar langs. Ik kan oprecht zeggen dat hij een heel goeie vriend van mij is geworden. Vaak zeggen mensen: vriendschap bestaat niet in het voetbal. Dat vind ik echt onzin. Want ik heb bij AZ vrienden gemaakt, bij Fulham en bij Tottenham.’
Arthur Renard
