Sport/Voetbalmagazine reconstrueerde het levenspad van Brandon Mechele, 22 jaar en vaste waarde in de basis bij Club Brugge. Als voorsmaakje de passage over zijn kennismaking met de eerste ploeg.
Zaterdag 5 januari 2013, Marbella. Brandon Mechele stapt naar het oefenveld voor een korte training. Pass- en trapvormen, positiespelletjes, een onderling wedstrijdje. Het zonnetje schijnt, maar de blik van de T1, Juan Carlos Garrido, staat op onweer. Hij kijkt naar Philippe Clement, zijn assistent, die de negentienjarige verdediger bij zijn baas heeft aangeprezen en uit België liet overvliegen. ‘What did you bring? This is not possible.’ Te weinig voor de A-kern, vindt Garrido.
Brandon stelt zichzelf altijd in vraag en is enorm gesloten
‘Wat wil je? Allemaal gasten naar wie je opkijkt en plots stond hij daar tussen. Hij kende daar niemand, hé’, zegt Sandra Velghe, de moeder van Mechele. ‘De avond ervoor werd Brandon door Philippe gebeld. Hij moest samen met Laurens De Bock, die net had getekend, om acht uur in Zaventem zijn. Het was de eerste keer dat Brandon in een vliegtuig stapte. En dan nog in het gezelschap van voorzitter Bart Verhaeghe. Die jongen…’ (lacht)
Een bewogen zaterdag. ’s Morgens van Bredene met de auto naar Zaventem, waar moeder en zoon met de nodige egards worden ontvangen. Een koffie voor mevrouw? ‘Chic.’ De wondere wereld van het profvoetbal opent zich. ‘Niet vanzelfsprekend. Zeker niet voor Brandon, die zichzelf altijd in vraag stelt en enorm gesloten is’, zegt vader Peter Mechele.
De nieuwkomer wordt in Marbella niet gespaard. ’s Avonds, wanneer het amper negen uur is, maken Bart Buysse, Carl Hoefkens en Sven Dhoest zich in het appartement klaar om te slapen. Maar eerst nog hun oefeningen – pompen, stabilisatie – doen, een vast ritueel zeggen ze. De nietsvermoedende kustjongen trapt erin. ‘Natuurlijk deed ik mee. Wat wil je?’ De drie anderen brullen van het lachen.
Zondag 22 september 2013: de eerste grote test. Mechele/Engels versus Aleksandar Mitrovic/Matías Suárez. De piepkuikens winnen het duel met brio, de ploeg borstelt Anderlecht met 4-0 van het veld. Weer een stapje gezet. Het vertrouwen groeit. En groeit. Clement: ‘Als je ziet hoe Brandon in die twee seizoenen is geëvolueerd… We hebben veel op hem moeten inpraten, maar hij heeft het zelf gedaan. In de competitie, in de topmatchen, in Europa… Zelfs in Istanbul, waar Demba Ba geen bal raakte. Brandon kan elke spits in zijn binnenzak steken. De concurrentie is groot, maar de nationale ploeg is de volgende stap. Ook voor Björn.’
(Chris Tetaert)
