Nicolas Lombaerts: ‘Ik had niet verwacht dat alles wat in Oostende verkeerd liep, mijn schuld zou zijn’

© NICK DECOMBEL

Jarenlang stak het Nicolas Lombaerts dat de mensen in België niet zagen wat hij in Rusland met Zenit toonde. Dat wilde hij graag nog eens laten zien, maar voorlopig lukt dat bij KV Oostende niet zo goed.

Voor een topmatch is het druk in het spelershome van KV Oostende op De Schorre. De journalisten zitten er op elkaars schoot, op een kast staan twee Bosnische vlaggetjes, de spelers keuvelen ontspannen en de soep is lekker.

De vorige ontmoeting met de verdediger in april 2015 vond plaats in Nicolas Lombaerts‘ favoriete café-boekhandel Singer op een hoek van de Nevski Prospect, de centrale laan in Sint-Petersburg. Lombaerts was er toen een van de iconen van de plaatselijke club én een vaste waarde bij de Rode Duivels.

Tweeënhalf jaar later staat zijn naam niet eens meer in de mogelijke lijst van Duivels voor het komende WK in Rusland, is hij niet meer actief in de Champions League en krijgt hij na een moeilijke start volop kritiek bij KV Oostende, op dit moment in de degradatiezone van de Jupiler Pro League.

Dit is, met andere woorden, niet wat hij voor ogen had in zijn carrièreplan. Het kost hem moeite daarover te praten, geeft hij nadrukkelijk aan. ‘Maar als de club me dat vraagt, doe ik dat.’

Welke vraag wil je niet meer gesteld krijgen?

NICOLAS LOMBAERTS: ‘De vraag wat er verkeerd is gegaan de afgelopen maanden. Het is een vraag waar te veel op gefocust is, die te veel opgeblazen is. Het is allemaal zwaar overroepen geweest. Lang dacht ik: het zal wel op zijn pootjes vallen. Niet dus. Er verschijnt iets, daar komt dan een reactie op en er ontstaat zo’n heisa dat ik me weleens afvroeg: ben ik daarvoor naar België teruggekeerd? Als ik hoor dat ik hier enkel ben om op mijn gemak uit te bollen en nog wat poen te scheppen, denk ik: was ik niet beter in Rusland gebleven? Dan speelde ik nu voor drie keer zoveel geld en zonder al die zever aan mijn hoofd. Maar ik heb me mijn keuze voor KV Oostende nog niet beklaagd, hoor. Ik wist dat ik hier kon verwachten dat mijn prestaties onder een vergrootglas zouden gelegd worden, dat ik kritisch zou bekeken worden. Daar had ik allemaal rekening mee gehouden. Maar niet met het feit dat alles wat in Oostende verkeerd liep, mijn schuld is. Veel supporters zijn dat ook gaan denken. Ik kan dat begrijpen, als ze dat allemaal lezen. Ik verwijt hen niet dat ze me bekritiseren, maar het is wel heftiger geweest dan ik ooit had gedacht. Stel dat ik even slecht had gespeeld maar dat we nu 10 of 12 punten hadden, zou er dan ook zo’n tamtam gemaakt zijn rond het geval Lombaerts?’

Heeft het je meer geraakt dan je dacht?

LOMBAERTS: ‘Toch wel een beetje, maar minder dan het mijn familie en naasten raakte. Daar had ik het wel moeilijk mee. Ik kan er beter tegen, want ik kan er iets aan doen. Zij niet.’

Je leek de gemakkelijkste keuze gemaakt te hebben, terug naar je roots. Is het achteraf bekeken niet de moeilijkste keuze geweest die je kon maken? Was het niet makkelijker geweest om pakweg naar Ajax of PSV te gaan?

LOMBAERTS: ‘Vraag dat ook eens aan Sven Kums,die ongeveer in dezelfde situatie zit als ik. Als een team niet draait, worden er veel vragen gesteld en kijkt men naar bepaalde mensen, ook al zijn die soms maar een klein deeltje van het geheel. Ik kan dat in mijn geval begrijpen, komende van een grote ploeg, Rode Duivel geweest… Met 0 op 18 ontstaat er overal druk. Maar ik heb me mijn keuze nog altijd niet beklaagd. Ik ben hier graag, kom nog iedere dag met plezier trainen. Natuurlijk was het leuker geweest als we in de top zes hadden gestaan, maar ik heb me voorgenomen om me er niet druk meer over te maken. Ik zie dat hier straks allemaal wel nog goed komen.’

Wat leer je in zo’n negatieve periode over jezelf?

LOMBAERTS: ‘Dat ik blijkbaar toch een grotere naam ben dan ik me realiseerde. Ik treed niet graag op het voorplan. Ik ben graag gewoon een van de jongens. Een leider op het veld en in de kleedkamer wil ik graag zijn, maar het overal gaan uitleggen is niets voor mij. Hier heeft iedereen alles gezien, is er op alles commentaar. Ze komen zelfs foto’s maken van ons huis. Dat had ik echt niet verwacht. In Sint-Petersburg was ik meer op mijn gemak.’

Ik heb niet de nood om mijn ziel bloot te leggen. Maar op een gegeven moment moet je blijkbaar spreken. Daarom zit ik hier

Toen je in het begin niet speelde, was de uitleg dat je fysieke testen niet goed waren. Bij de medische staf gaf men aan dat die tests inderdaad niet goed waren, maar dat je had kunnen spelen, dat het een louter sportieve beslissing was. Wat dacht jij toen? Vond je het logisch dat je niet speelde of was je verbaasd?

LOMBAERTS: ‘Fysieke testen zijn één criterium om te bepalen of je iemand laat spelen, er zijn er nog andere waar je je op kunt baseren. De ene trainer hecht er meer belang aan dan de andere. Laat ons zeggen dat ik het voelde aankomen dat ik niet zou spelen. Ik heb me daar in geschikt, ik heb nooit met de vuist op tafel geklopt of problemen gemaakt.’

Het is simpel, klinkt het. Lombaerts is niet fit, zijn laatste trainer bij Zenit liet hem niet spelen en de vorige bij Oostende ook niet.

LOMBAERTS: ‘Is dat zo? (tegen persverantwoordelijke Bram Keirsebilck) Hoeveel trainingen heb ik al gemist dit seizoen? Niet veel. Mocht ik versleten zijn, dan had ik eerder nu problemen gehad dan in het begin van het seizoen. In Rusland speelde ik niet, maar ik ging iedere training voluit. Dat ik niet meer zo rap of wendbaar ben dan vroeger, dat klopt. Maar versleten? Dat denk ik niet. Dat zijn van die zaken die verschijnen waar je je alleen kunt tegen verdedigen door er iedere training te staan en elke wedstrijd zo goed mogelijk te spelen.’

In de degradatiematch Oostende-Gent uitgefloten worden, door de eigen aanhang, in een match tegen je ex-ploeg, raakt je dat?

LOMBAERTS: ‘Tegen Gent heb ik dat niet echt gehoord. Tegen Waasland-Beveren wel, al zijn dat veelal enkelingen. In een kleiner stadion hoor je dat makkelijker dan in een stadion waar 30.000 man zit. Ik kan dat wel plaatsen, ook al is het pijnlijk.’

Anderlecht

Uiteindelijk liep het vorig jaar al verkeerd. Je zou naar Ajax, PSV of Anderlecht gaan, maar vertrok niet en zat een jaar op de bank. Wat had je daar anders kunnen of moeten doen?

LOMBAERTS: ‘In de zomer had ik al door dat ik niet veel zou spelen onder de nieuwe trainer MirceaLucescu. Zenit wilde me niet absoluut verkopen. De voorzitter verwachtte dat ik net zoals voordien wel terug in de ploeg zou komen. Toen ben ik naar de trainer gestapt. Eerst zei hij dat ik weg mocht, maar een paar dagen voor het eind van de zomermercato vertrok Ezekiel Garay plots. Toen mocht ik niet meer weg. Mocht Anderlecht vlugger al zijn troeven op tafel gelegd hebben, was het misschien gelukt, maar zeker ben ik niet. Anderlecht kan ik in heel die zaak weinig verwijten. Het is gewoon moeilijk onderhandelen met Zenit.’

Is er onderhandeld met PSV?

LOMBAERTS: ‘Ja, maar die boden niet genoeg voor Zenit.’

Wat was het probleem met Lucescu?

LOMBAERTS: ‘Het klikte gewoon niet tussen ons. Hij vond wel 37 excuses waarom ik niet speelde. Voor een match tegen het bescheiden Arsenal Tula was Garay geblesseerd en Luis Neto geschorst. Dus verwachtte ik dat ik zou spelen, maar zelfs toen stelde hij me niet op.’

Je tekent dan in maart in Oostende. Stel dat je blijft bij Zenit, ervan uitgaande dat Lucescu misschien zou vertrekken – wat ook gebeurde – was dat een betere oplossing geweest?

LOMBAERTS: ‘Ik weet niet of ik nog veel zou gespeeld hebben na een jaar zonder voetballen. Ze hebben een trainer gehaald die zijn eigen spelers meebracht, dus denk ik niet dat ik veel zou opgesteld zijn. Aleksandr Anjoekov zit daar nog, maar speelt bijna niet. Het was tijd om te gaan. Nog eens: ik heb me die stap nog niet beklaagd. Dat het niet gelopen is zoals ik verwacht had, is iets anders. Maar ik ben hier graag. Ik ben ook blij dat ik die keuze in maart al gemaakt heb. Anders was het misschien weer hetzelfde geweest, de hele zomer onzekerheid tot de laatste dag van augustus. Ik had geen zin in weer zo’n lange soap.’

Moet je er meer voor doen dan vroeger?

LOMBAERTS: ‘Sowieso. Voor de trainingen doe ik een pre-warming-up, na de training werk ik nog wat na. Ik moet me meer soigneren. In Gent konden we nog eens uitgaan tijdens de week, nu lig ik om halfelf in mijn bed. Ik vind dat ik er veel meer voor leef dan vroeger.’

Kun je je nog makkelijk opladen, als hoon je te beurt valt, om tegen Waasland-Beveren en Eupen te voetballen, of mis je dan de topmatchen tegen de clubs uit Moskou voor een vol huis en een plaats aan de leiding?

LOMBAERTS: ‘Ach, ik heb in Rusland ook veel matchen tegen kleinere clubs gespeeld, hoor. Ik kan me voor iedere wedstrijd opladen, in een fantastisch of in een onbenullig stadion. Ik heb in Rusland in ergere stadions gespeeld dan hier.’

Rode Duivels

Twee weken geleden speelde de nationale ploeg in Bosnië en tegen Cyprus. Heb je die matchen gezien?

LOMBAERTS: ‘Ik kijk sowieso niet veel voetbal. Een hele match uitkijken heb ik nooit gedaan. Nu ook niet. Ook een beetje omdat ik er niet bij ben. In het begin deed dat pijn, nu heb ik me geschikt in mijn lot. Terug omhoog geraken met Oostende is mijn voornaamste bekommernis. Als het met Oostende goed gaat, gaat het ook met mij goed. Ik ben niet belangrijk. Ik denk niet dat ik boven aan het verlanglijstje van RobertoMartínez sta.’

Ga je, als je niet geselecteerd bent, naar het WK kijken?

LOMBAERTS: ‘Misschien ga ik tijdens het WK wel naar Sint-Petersburg, maar de voorbereidingen van de Belgische ploegen beginnen de laatste jaren zo vroeg dat ik misschien niet eens de tijd heb om te gaan.’

Dan ga je ervan uit dat dit niet je laatste jaar wordt en hier volgend seizoen ook nog speelt?

LOMBAERTS: ‘Dat klopt. Ik zit met Oostende in mijn hoofd, al denken veel mensen iets anders. Ik heb hier voor drie jaar getekend, ik zou niet weten waarom ik na dit seizoen van mening zou veranderen, tenzij iedereen hier me smeekt om alstublieft weg te gaan. Alleen als ze een petitie starten tegen mij, zal ik er eens over nadenken om weg te gaan.’ (lacht)

Heb je hier het gevoel dat je nog de anderen om je heen kunt sturen, of moet je eerst nog met jezelf bezig zijn?

LOMBAERTS: ‘Hoe meer matchen je speelt, hoe makkelijker het is om anderen te sturen. Als bankzitter is het moeilijk om respect af te dwingen bij je ploegmaats. Als ik op de bank zit, kijken er niet veel jongens naar mij op.’

Heb je het gevoel dat ze naar je luisteren?

LOMBAERTS: ‘Ja. Ik ben iemand die altijd positief coacht. Soms roep ik weleens, maar de anderen beseffen dan dat het is om het hen makkelijk te maken. Ik denk niet dat ik ooit al iemand heb afgebroken. Ik zeg ook altijd: als ik iets verkeerds doe, roep maar hard, anders hoor ik het niet. Ik coach graag, maar ik sta zelf ook open om gecoacht te worden door de anderen.’

Toen Jason Denayer zwalpte op het voorbije EK, kwamen zijn woorden die hij een paar maanden tevoren in Istanbul uitsprak, terug in gedachten. Hij vond het fijn om naast jou in de verdediging te spelen, omdat hij het gevoel had dat hij door jou gestuurd werd.

LOMBAERTS: ‘Ik vind het fijn om met zulke jongens te spelen, omdat ik dan mijn ervaring kan delen. Ook met Milic en Tomasevic is het leuk samenspelen, omdat ze luisteren. Zij kunnen nog bijleren, ik zit al in de herfst van mijn carrière. Ik heb daar wel plezier in. Ik ben sowieso iemand die nooit opviel met acties op het veld, technische hoogstandjes of zware duels. Ik probeer zoveel mogelijk voordeel te halen uit mijn positiespel, door het spel te lezen. Ik probeer het ook makkelijk te maken voor de anderen rondom mij.’

Ook als zo’n Milic in de voorbereiding op basis van zijn betere fysieke testen de voorkeur krijgt op jou?

LOMBAERTS: ‘Dat is het laatste dat in me op zou komen. Als hij het verdient om te spelen, heb ik daar geen probleem mee.’

Zou jij, als je trainer was geweest van KVO, jezelf opgesteld hebben met de fysieke conditie die je toen had?

LOMBAERTS: ‘Dat is een moeilijke vraag. Dat ik niet 100 procent was, weet ik ook, maar om daar zo’n drama van te maken, vond ik overroepen. Het is maar door wedstrijden te spelen dat je wedstrijdritme kunt krijgen. Een match spelen, dan weer een week niet, dat is moeilijk om te groeien. Dus als men me de vraag stelt, zou ik mezelf misschien opgesteld hebben, om beter te worden.’

Ben je kwaad op Vanderhaeghe? Als je hem morgen tegenkomt, geef je hem dan een hand of loop je een blokje om?

LOMBAERTS: ‘Ik heb – echt waar – nooit problemen gehad met hem. Ik vond hem vriendelijk in de omgang tegen mij. Mocht het echt een tweede Lucescu geweest zijn, dan had ik er niet kunnen mee leven. Maar ik heb geen problemen met Yves Vanderhaeghe.’

Ben je nooit naar hem toegestapt of heb je nooit een gesprek aangevraagd?

LOMBAERTS: ‘We hebben gesprekken gehad, maar ik ben nooit gaan vragen waarom ik niet speelde. Er werd van alle kanten al kritiek gegeven. Alles wat verkeerd ging, was mijn schuld. Als ik dan nog eens ruzie was beginnen te stoken, was ik zeker de boeman geweest. Ik ben zo niet, dat zit niet in mij. Ik heb zoveel achter mijn rug gehoord dat je op den duur niet meer weet wat je moet geloven en wat niet. Dan kun je maar één ding doen: je gedeisd houden. Sommigen gaan dan hun verhaal in de kranten doen, ik heb me bewust afzijdig gehouden. Ik heb niet de nood om mijn ziel bloot te leggen, ik heb er geen zin in. Maar op een gegeven moment moet je blijkbaar spreken. Daarom zit ik hier. Ik sta liever in de schaduw. Ik voel me het liefst één van de elf.’

Al die jaren in Rusland zei je: de mensen in België zien niet wat ik kan, ik zou ze dat graag eens tonen. Je bent nu on tour in België, maar wat we zien van jou, valt niet mee.

LOMBAERTS: ‘Dat is de keerzijde van de medaille. Ik heb geen revanchegevoelens om mezelf nog eens te bewijzen. Ik heb dat misschien te veel gehad, dat ik mijn eigen fouten wilde rechtzetten en me daardoor nerveus maakte – wat ik normaal niet ben. Dan loopt het zeker verkeerd. Misschien heeft dat meegespeeld. Ik was meer gestresseerd in het begin van dit seizoen dan ik ooit bij Zenit was. Omdat ik niet 100 procent was. Dan wil je een verkeerde pass meteen herstellen, krijg je een bal ingespeeld en doe je een slechte controle, waardoor je nog nerveuzer wordt. Terwijl je dat net niet mag doen.’

Hoeveel procent van de Lombaerts die we nog mogen verwachten ben je nu?

LOMBAERTS: ‘Dat weet ik niet. Ik sta al een stuk verder dan in het begin van het seizoen, maar er is zeker nog ruimte voor verbetering.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content