Ratten rateren recordrentree: reconstructie van vijf passionele jaren

Een vijfde titel op rij wenkte, maar op een zucht van 1A vergalde Cercle Brugge het feest van de Beerschotfamilie. Toch moet die fier blijven op de manier waarop ze zich herenigde rond haar nieuwe project. Een reconstructie van vijf passionele jaren.

Het begin en het eind van dit verhaal lijken op elkaar. Op 20 april 2013 onthult de play-off 3 van dat jaar zijn ontknoping: Beerschot laat zich eersteklassevoetbal ontzeggen door – jawel – Cercle Brugge. Voor paarsgezind Antwerpen blijkt die sportieve degradatie in 2013 de voorbode van een nog veel erger scenario. Voorzitter Patrick Vanoppen kan zijn kunst- en vliegwerk in de boekhouding van het Kiel niet langer volhouden. Veertien jaar nadat Beerschot zijn heilige stamnummer 13 verloor bij een eerste failliet, gaat de club van het Kiel opnieuw over de kop.

‘Carnaval in provencial’

Her en der zoeken Beerschotters van allerlei pluimage tijdens die rampzalige lente van 2013 toenadering tot verschillende voetbalverenigingen in de ruime omgeving van het Kiel. Een alliantie met zo’n naburige club is nog het enige alternatief voor een herstart in vierde provinciale. Al vroeg belandt de piste van een verbond met KFCO Wilrijk op tafel, niet onlogisch gezien de samenwerking tussen de eersteprovincialer en Beerschot op het vlak van de jeugd. KFCO Wilrijk huist ook op amper enkele kilometers van het Kiel en het Wilrijkse bestuur is Beerschotminded. Nog vóór de zomervakantie komt de samensmelting tussen KFCO Wilrijk en de Beerschotresten rond.

Aan het eind van diezelfde zomervakantie, op 1 september 2013, speelt Beerschot Wilrijk zijn eerste officiële competitiematch, thuis tegen Ternesse. Liefst 8000 fans dagen op, ongezien in eerste provinciale. De paarse supporters lijken allerminst van plan om hun neus op te halen voor een club die niet op nationaal niveau speelt en maar voor de helft Beerschot heet. Mede dankzij zijn ruime achterban strijdt Beerschot Wilrijk met middelen waar reeksgenoten enkel kunnen van dromen. In de dug-out neemt Urbain Spaenhoven plaats. Onder zijn sportieve leiding trapt Beerschot Wilrijk het seizoen af met een 1-0-zege. ‘ ’t Is carnaval in provencial!‘, meldt de website van de club.

Op 22 maart 2014 zien 11.213 toeschouwers Beerschot Wilrijk meteen al jacht maken op zijn eerste titel. Die dag heet de tegenstander FC Katelijne, een club die gegrift staat in het geheugen van Beerschot Wilrijk, want het bezoek aan Katelijne in november was exemplarisch voor hoe het er soms aan toegaat in provinciale. Beerschot Wilrijk werd er ondergebracht in modderige kleedkamers, moest spelen op een patattenveld en kreeg – dixit Spaenhoven – ‘kartonnen ballen’ ter beschikking. De wraak van Beerschot op het Kiel smaakt zoet: de thuisploeg veegt, net als in de heenmatch, de vloer aan met FC Katelijne; weer blinkt een forfaitscore op het bord. Beerschot swingt naar de vierde klasse.

Vloeken bij promotie

In die vierde klasse kan Beerschot Wilrijk niet meer hetzelfde overwicht aan de dag leggen als in eerste provinciale. Pas op speeldag 20 springt het in de stand over Esperanza Pelt. Maar vanaf dat moment laten de Ratten hun koppositie niet meer los. Eind maart 2015 kronen ze zich opnieuw tot kampioen.

In de derde klasse tonen de troepen van Spaenhoven voetbal dat al een heel stuk minder adembenemend is dan vlak na de geboorte van Beerschot Wilrijk. De tegenstand is intussen van een ander kaliber. Desondanks draaien de Ratten weer mee aan de top van het klassement. Groot is dan ook de verbazing wanneer Beerschot Wilrijk eind februari 2016 de samenwerking met trainer Spaenhoven opblaast, een beslissing die niet unaniem genomen is en waarin de breuklijnen doorschemeren tussen de Beerschotclan in de club en het Wilrijkkamp. Dennis van Wijk mag Spaenhoven opvolgen.

Begin mei 2016, een week vóór het eind van de competitie in de derde klasse, verwerven de Ratten zekerheid over de promotie. In de laatste match van het seizoen, tegen Bocholt, steekt Beerschot Wilrijk diep in de toegevoegde tijd ook nog de titel op zak. Toch vloekt het Kiel. Door een hervorming in het Belgisch voetbal kan Beerschot nu niet naar Betaald Voetbal 1B, de nieuwe tweede klasse, maar moet de club eerst een tussenstap nemen in de 1e klasse Amateurs. In die reeks wil Beerschot Wilrijk niet langer aantreden met Van Wijk als trainer; na 77 dagen mag die alweer opkrassen. Beerschot Wilrijk trekt Marc Brys aan als coach.

Begin april 2017 slaagt het bestuur op het Kiel erin om een proflicentie voor volgend seizoen op zak te steken. Dat lukt geen enkele andere amateurclub. Prompt is Beerschot Wilrijk zeker van promotie naar Betaald Voetbal 1B. Toch willen Brys en co de terugkeer naar het profvoetbal op de allermooiste manier vieren en dat lukt ook. De Ratten pakken tegen Dessel hun vierde titel op rij.

Gefronste wenkbrauwen

In de moeilijke 1B-reeks mikt Beerschot Wilrijk op een plaats in de top vier. Maar Brys en co nemen een verschroeiende start. Ze pakken zowaar de eerste periodetitel en steken zo meteen een ticket op zak voor de titelfinale. In de tweede periode bakken ze er nog weinig van en besluit Brys te focussen op een goede opbouw richting de ultieme eindstrijd.

Intussen hijst Beerschot Wilrijk bouwbedrijf De Clercq Aannemingen (DCA) uit Beerse aan boord als investeerder. DCA trekt even later Abdullah bin Mosaad bin Abdulaziz Al Saud mee in het bad, een Saudische prins. In een nieuwe vennootschap krijgen hij en het bouwbedrijf elk vijftig procent van de aandelen. Het Kiel fronst de wenkbrauwen. Maar algauw verschuift de focus terug richting de promotiefinale. Daarin wordt Cercle Brugge de tegenstander.

Net als vijf jaar geleden kunnen de Ratten op een ultiem moment de groen-zwarte vereniging niet de baas. De paarse fans huilen. De rentree naar het hoogste niveau laat nog ten minste een jaar op zich wachten. Het is de eerste échte sportieve tegenslag in het project Beerschot Wilrijk. Desondanks blijft de verrijzenis van Beerschot een schoonheid uitstralen die zelden gezien is in het Belgische voetbal. Als de teleurstelling straks wegebt, moet fierheid terug de bovenhand halen. De paarse familie herenigde zich de voorbije vijf jaar op een prachtige manier rond haar nieuwe project. Te hopen valt nu dat de nieuwe eigenaars de verrijzenis van Beerschot het respect betuigen dat ze verdient. En dat ze een zorg- en duurzame aanpak uitstippelen die leidt naar dat ultieme happy end: de terugkeer van de Beerschotfamilie naar de klasse waar ze écht thuishoort. Maar ook KV Mechelen en zijn legioen moeten komend seizoen aan de slag in 1B en ook zij zijn daar eigenlijk te groot voor. De klus wordt er niet makkelijker op.