‘René Weiler blijft vooral consequent met zichzelf’

Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportweekend. Deze week heeft hij het over de ’topper’ Gent – Anderlecht, de twee gezichten van Club Brugge en het verbazende FC Antwerp.

AA Gent – Anderlecht eindigde op 0-0, allicht een uitslag waarmee beide trainers tevreden zijn?

Jacques Sys: ‘Het kwam er voor beide ploegen in de eerste plaats op aan niet te verliezen, want dat zou een crisis compleet maken. Het gelijkspel valt verdiend te noemen. Gent had het overwicht, maar Anderlecht had de beste kansen. Hopelijk brengt dit rust bij AA Gent en blijft het kindertheater van de voorbije week achterwege. Op de persconferentie mochten in ieder geval weer vragen gesteld worden aan Hein Vanhaezebrouck, zoals het hoort. Je zag bij de Buffalo’s ook weer de juiste mentaliteit, dat is een belangrijke stap vooruit.

‘Anderlecht speelde even beter toen Trebel in de ploeg kwam, maar het was toch schrijnend om zien hoe weinig ze aan voetballen toekomen. Manager Van Holsbeeck refereerde na de nederlaag tegen STVV terecht aan de vechtlust van de spelers, ook zij dragen verantwoordelijkheid, het ligt niet altijd aan een trainer of een systeem. Die mentaliteit was er tegen Gent, maar het is verbazend hoe je met zo een kwalitatieve kern – zeker op Belgisch niveau- toch niet aan het voetballen geraakt. Dan mag je als trainer eens gaan nadenken, want het was vorig seizoen al duidelijk dat niemand het nog zou pikken dat Anderlecht zo’n matig voetbal serveert.

‘Maar René Weiler blijft vooral consequent met zichzelf. Hij blijft zeer rustig zijn ding doen. In die optiek past hij wel bij de huisstijl van paars-wit: Weiler toont een voorbeeldige attitude. Ik begrijp ook helemaal zijn keuze om Dendoncker uit de kern te laten, daarmee bewijs je ruggengraat te hebben als trainer. Dendoncker is niet goed aan het spelen en wordt duidelijk belemmerd door transferbeslommeringen. Zijn vervanger Gerkens had het moeilijk, net als Teodorczyk en nog een paar anderen. Te veel spelers halen hun niveau niet.’

Club Brugge wint met 4-0 van Standard en blijft met het maximum van de punten aan de leiding. Hoe verklaar je de twee gezichten van Club, want Europees speelde het niets klaar?

Jacques Sys: ‘Ten eerste moet je de prestaties in België toch wat relativeren. Club brengt in eigen land ook geen flitsend voetbal, maar het is wel heel efficiënt. Dat ze daar Europees niet ver mee komen, heeft te maken met de groeiende kloof tussen Europa en België. De vorige campagnes werd dat wat verbloemd door goeie prestaties van vooral AA Gent. Maar de realiteit is dat het verschil in budget met de top van Europa almaar groter wordt en dat zelfs de Europese middenmoot stilaan de Belgische competitie overvleugelt. Club kreeg zowel tegen Basaksehir als AEK Athene geen voet aan de grond. Dat stemt tot nadenken.

‘Veel trainers blijken er niet in te slagen om hun team Europees volgens een welomlijnd systeem te laten voetballen. Waarom switchte Leko tegen Athene over naar een viermansdefensie terwijl zijn systeem met drie achterin in de Jupiler Pro League punten opleverde? Misschien sloop er ook een stuk gemakzucht in de ploeg, nu het er onder Leko een pak vriendschappelijker aan toe gaat dan onder de nooit aflatende Michel Preud’homme.

‘Het zou echter te makkelijk zijn om enkel naar Leko te wijzen, Club zit ook met een gebrek aan kwaliteit. Vooral Europees komt dat tot uiting. In die wedstrijden mis je bij bepaalde spelers de mentaliteit die Club zo kenmerkt en blijkt hoe zeer spelers met hun hoofd bij een transfer zitten.’

Oostende – Antwerp werd een spektakelstuk, met de kustploeg die verder wegzakt na een 0 op 15 en de promovendus die verbaast met een 10 op 15. Welk van die twee evoluties verrast jou het meest?

Jacques Sys: ‘Wat Antwerp realiseert is toch straf. Bij aanvang van het seizoen werd nog lacherig gedaan over de club en vooral de manier waarop ze treuzelde met het huiswerk na de promotie in mei. Pas in juli kwam er beweging in de transferbedrijvigheid. Er werden vraagtekens geplaatst bij de keuze voor Laszlo Bölöni als trainer – zou een flukse zestiger nog voldoende impact hebben op een jonge groep, vroeg men zich af – en van Luciano D’Onofrio werd beweerd dat zijn adresboekje geslonken was. Ondertussen blijkt dat er goeie transfers gedaan werden en dat Bölöni zijn ploeg heel strak in handen heeft.

‘Goed gewerkt dus. Zeker met zo een lastig beginprogramma. Al kan Antwerp in de komende ‘makkelijkere’ wedstrijden plots tegen zijn limieten botsen. Maar sowieso is Antwerp een aanwinst voor onze competitie, we hebben ze lang gemist. Het enthousiasme rond de club is aandoenlijk, de supporters blijven in alle omstandigheden achter hun ploeg staan.’

‘De situatie bij Oostende daarentegen is dramatisch. Nul op vijftien, daar moeten dringend punten gepakt worden. Marc Coucke is een ambitieuze voorzitter die niet in het voetbal stapte om een figurantenrol te vertolken. Oostende was wel verzwakt, met het vertrek van Dimata en Marusic, maar zo een terugval had ik niet verwacht. Er werd toch ook stevig ingekocht, met Zivkovic en Lombaerts. Maar onder meer die twee aanwinsten vallen nu tegen. En ook daar zitten te veel spelers met hun gedachten bij een transfer, zoals Jali en Proto. Ik ben zeer benieuwd hoe de club met deze nieuwe evolutie zal omgaan na jaren van enkel succes.’