Sport/Voetbalmagazine had een lang gesprek met Timmy Simons (41), vlak voor wat wellicht zijn laatste wedstrijd wordt als profvoetballer: de competitieafsluiter tegen AA Gent.
Of hij klaar is voor zijn afscheidsinterview? En dan, al vanaf de eerste vraag, verrast Timmy Simons: ‘Pas op, zeg nooit nooit…’ Hoezo, gaat hij dan nog door? Op zijn 41 en half? Is dat nog redelijk? ‘Neen, normaal gesproken is het voorbij, maar goed, voor honderd procent kan ik het niet garanderen. Het is nu al zeven jaar dat ze op het einde van elk seizoen mijn fin de carrière voorspellen. Vraag het maar aan de mensen van de technische staf: zij kunnen je vertellen hoeveel kilometer ik nog afmaal op het trainingsveld, en met welke intensiteit ik train. Alles wordt geregistreerd. De conclusie is dat ik nog super in vorm ben. De drive is nooit verminderd.’
Met de weinige speelkansen had hij niet echt een probleem. ‘Er zijn klaarblijkelijk mensen die daar meer problemen mee hebben dan ikzelf… Echt waar. Ik wilde geen cadeaus”, reageert de ex-Rode Duivel. ‘Ik heb alle dagen voluit getraind, ik heb meer kilometers afgelegd dan heel wat andere spelers en ik ben er trots op dat ik dat een heel seizoen heb kunnen doen. Ik ben nogmaals kampioen geworden, in een andere rol. Dat maakt me eveneens fier. De jongeren hebben geprofiteerd van mijn ervaring, ik heb veel met hen gepraat, hen raad gegeven. Ik had de rol van spelers-kleedkamermanager. Wanneer er wat druk moest gezet worden, heb ik druk gezet. Ik denk dat ik dat goed gedaan heb. En het is niet zo dat iedereen klakkeloos aannam wat ik zei, ieder pikte het zijne eruit en dat is goed, dat wil zeggen dat er veel maturiteit aanwezig is in de kleedkamer.’
‘Let op: ik heb altijd de ambitie gehad om te spelen, zoveel mogelijk zelfs, en ik heb altijd getraind met dat doel voor ogen. Maar wanneer jongens als Marvelous Nakamba en Jordy Clasie fit zijn, met zoveel mogelijkheden, wat kan ik dan zeggen? Ik speel liever kampioen met een klein beetje speeltijd dan dat ik tweede word en altijd op het veld sta. Het is niet Timmy Simons die telt maar het team. Ik heb mijn tijd gehad.’
Simons verrast ook: ‘Van de winter bood een andere eersteklasser me een contract voor anderhalf jaar. Maar ik zag me niet van club veranderen midden in het seizoen, dat sprak me niet aan. In een nieuwe omgeving terechtkomen, in een nieuwe kern, van nul beginnen, dat wilde ik liever niet. Ik dacht ook dat ik hier meer impact zou kunnen hebben dan elders, zelfs als ik weinig speel.’
En wat nu? Zijn er onderhandelingen over een functie binnen de club? Simons: ‘We onderhandelen, het gaat de goede kant uit. Ik ben er zelf nog niet uit in welke rol ik hier zou willen werken: op het veld, in de kleedkamer, in het management? Maar mijn prioriteit is hier te blijven.’
Hij wordt ook analist. ‘Ja, ik word analist bij Eleven vanaf volgend seizoen, bij wedstrijden uit de Bundesliga. Ik heb in de loop van dit seizoen een test gedaan, met Leicester-Chelsea, er zijn slechtere examens denkbaar!’
En er is zijn vastgoedagentschap dat een eigen wielerformatie heeft: ‘Ik ben mede-eigenaar van dat bureau. De oprichting van die wielerploeg was een goeie manier om veel zichtbaarheid te krijgen. Op de weg zitten we in de derde klasse, dus we nemen niet aan de grote koersen deel. Maar in het veldrijden zijn we top. Wout Van Aert is wereldkampioen geworden bij ons.’
‘Sinds vijf jaar volg in cursussen in het domein van het vastgoed. Ik heb eerst het makelaarsdiploma behaald en nadien ben ik aan de opleiding tot expert begonnen. Ik moet altijd een doel hebben, ik heb er altijd nood aan gehad om iets te doen buiten het voetbal. Ik ben nog steeds eigenaar van een domein met 46 huizen in de regio van Nürnberg. Huizen voor mensen op leeftijd, zonder hindernissen of trappen. Van tijd tot tijd maak ik eens een tripje naar daar om te kijken of alles er goed loopt. Ik heb ook een vennoot die zich daarmee bezighoudt. Maar het is toch niet gemakkelijk. De afstand maakt het moeilijk. Als je baas er nooit is, dan gaat je motivatie stilaan achteruit. Zo zit ik ook ineen. Als mijn baas er niet is om te controleren wat ik doe, ben ik ook wat meer relaxt. Dat is niet ideaal. Er is geregeld contact nodig. Dus is het de bedoeling om dat te verkopen.’
Lees het volledige interview met Timmy Simons in het speciale magabook over Club Brugge, vanaf vrijdag 18 mei in de winkel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier