Sofiane Hanni: ‘De mentaliteit is veranderd’

© BELGAIMAGE
Thomas Bricmont

De manier waarop is belangrijk, maar de cijfers zijn dat ook. Sofiane Hanni legt uit waarom hij gelooft in een paarse toekomst.

We zijn in de 92e minuut. Sofiane Hanni verlaat het veld van het Constant Vanden Stockstadion onder een stormachtig applaus van een dolenthousiast publiek. Uitgespeeld als een echte nummer 10, als voorste punt van de driehoek op het middenveld, liet de Algerijnse international paars-wit (eindelijk) schitteren in de eerste 45 minuten. Met een doelpunt en een assist op Massimo Bruno verzorgde de kapitein van Sporting eens te meer zijn statistieken. Want sinds hij in België aankwam, is Hanni een man van de cijfers.

We ontmoetten hem vorige donderdag, een dag na de uitreiking van de Gouden Schoen, die heel erg Brugs getint was. Maar dat raakt duidelijk zijn kouwe kleren niet.

Vond je het logisch dat de Gouden Schoen naar José Izquierdo ging?

SOFIANE HANNI: ‘Hij was een sleutelspeler in de kampioensploeg, dus vind ik dat logisch, ja. Vooral door zijn snelheid kan hij dingen waar slechts weinig spelers in deze competitie toe in staat zijn.’

Hebben jullie onderling in de groep gepraat over de Gouden Schoen?

HANNI: ‘Neen, helemaal niet. Niemand spreekt daarover.’

We kunnen ons nochtans inbeelden dat jouw verkiezing tot Profvoetballer van het Jaar je wel plezier gedaan heeft.

HANNI: ‘Het belangrijkste blijft sowieso de collectieve trofeeën. Los daarvan heeft mij dat uiteraard plezier gedaan, ik was daar erg trots op, zeker omdat mijn vader, broer en oom op de uitreiking aanwezig waren. En ook omdat die erkenning van de andere spelers komt, dat maakt het nog straffer. Bovendien won ik die prijs toen ik nog bij KV Mechelen speelde, ik had dat totaal niet verwacht. Ik was al verrast dat ik bij de genomineerden hoorde. Ik weet wel dat ik de kwaliteiten heb om zo’n trofee te winnen, maar ik was verbaasd dat ik bekroond werd op een moment dat ik niet voor een van de grote clubs in België speelde.’

Iedereen kon zich er wel in vinden, gezien je statistieken: zeventien goals en zeven assists.

Sofiane Hanni: 'Ik haat het om te verliezen - dat is in de ogen van de coach belangrijk.  Dat is de reden waarom ik na het vertrek van Defour de kapiteinsband gekregen heb.'
Sofiane Hanni: ‘Ik haat het om te verliezen – dat is in de ogen van de coach belangrijk. Dat is de reden waarom ik na het vertrek van Defour de kapiteinsband gekregen heb.’ © BELGAIMAGE

HANNI: ‘Ik probeer elk jaar aan mijn statistieken te werken. Ik heb gemerkt dat ik aan de kop stond van het klassement van meest bepalende spelers van 2016, dus qua goals en assists samen – zelfs voor José Izquierdo. Ik tracht daar mijn best voor te doen. Dat is op zich waardevoller voor mij dan individuele bekroningen. Maar het allerbelangrijkste blijft dus een prijs pakken met de hele groep. Dat is ook de reden waarom ik hier ben.’

Je kreeg de laatste maanden wel wat kritiek, ondanks je goede cijfers. Begrijp je dat?

In de kleedkamer zitten we op dezelfde golflengte: we hebben allemaal zin om kampioen te worden en we zijn echte voetballers dus willen we het graag mooi doen

HANNI: ‘Soms verrast de kritiek op ons spel me wel, moet ik zeggen. Ik ben nu tweeënhalf jaar in België en ik heb Anderlecht nooit de competitie weten overvleugelen of indrukwekkend voetbal brengen. Ik denk dat de club in het verleden wel veel titels heeft gepakt op die manier en dat net vanwege die erfenis de supporters daarom vragen. Maar vergeet niet – de trainer herinnert er ons trouwens vaak genoeg aan – dat we een ploeg in opbouw zijn. Er zijn veel veranderingen geweest in de technische staf en de spelersgroep. Het zou fantastisch maar evengoed onwaarschijnlijk zijn, mochten we nu in de race naar de titel zitten en ook nog eens uitstekend voetbal brengen. In de kleedkamer zitten we op dezelfde golflengte: we hebben allemaal zin om kampioen te worden en we zijn allemaal echte voetballers dus willen we het ook nog eens graag mooi doen. En ik denk echt dat het ons zal lukken om die stijl in de praktijk te brengen en deze traditieclub eer aan te doen.’

Heb je de indruk dat René Weiler een plan heeft om jullie sterker te doen worden? Zelfs al is dat niet met tikitakavoetbal…

HANNI: ‘Ik denk niet dat punten pakken het enige doel is. We proberen altijd attractief voetbal te brengen, we hebben ook de beste aanval… De coach probeert het beste uit ons te halen. Het is iemand met een visie en we hebben allemaal vertrouwen in hem. Maar we nemen stapje per stapje. De kwaliteit van ons spel moet nog beter worden, maar we moeten vooral competitief blijven zodat we in de running blijven voor de titel, dat is de prioriteit.’

Weiler is ook teruggekomen van een aantal zaken, zoals de hoge pressing. Hij heeft misschien ingezien dat hij daar de spelers niet voor heeft.

HANNI: ‘Hij kwam terecht bij een nieuwe club in een nieuwe competitie, met heel veel media-aandacht en de druk die daarbij komt kijken. De coach zal gaandeweg meer aandacht hebben voor de manier waarop we voetballen.’

MOOI SPORTIEF PROJECT

Maak voor jezelf eens de balans op van zes maanden Anderlecht.

HANNI: ‘Ik ga uit van het principe dat het altijd nog beter kan, dat ik nog meer kan bijdragen. Maar ik ben er wel in geslaagd om me snel aan te passen en belangrijk te worden.’

Dit is ook een club die bij jou past qua spelniveau.

HANNI: ‘Ik had meerdere opties toen ik naar hier kwam. Ik kon naar Rusland, naar China en naar enkele clubs uit grotere competities. De voorzitter van KV Mechelen vertelde me ook over interesse van Club Brugge, maar ik kwam al snel tot een overeenkomst met Anderlecht.’

Stond je niet dicht bij een overgang naar Standard en is die niet afgesprongen om financiële redenen?

HANNI: ‘Het financiële aspect is nooit het belangrijkste geweest bij mijn transfer, anders zou ik ook niet naar Anderlecht gegaan zijn want elders kon ik drie keer meer verdienen. Ik vond het cruciaal om een mooi sportief project te vinden.’

Hoe heeft Anderlecht je overtuigd?

HANNI: ‘Een combinatie van factoren. Heel wat spelers en trainers met wie ik gesproken heb, vertelden me dat Anderlecht de grootste club is in België. Er is niemand die me een andere club aangeraden heeft dan Anderlecht.’

Besef je ondertussen wat voor een prestigieuze club dit is?

HANNI: ‘Natuurlijk. Zodra je hier over de drempel stapt, merk je het gewicht van deze club. Bij Standard laten ze uitschijnen dat ik voor Anderlecht gekozen heb om het geld, terwijl ze me zelf nooit een concreet voorstel gedaan hebben. Anderlecht was eerst en was overtuigend. Ik wilde absoluut in Europa blijven en Anderlecht was de eerste Europese club die interesse toonde. De bestuurders zeiden me dat ze wilden dat ik hun eerste aankoop zou worden. Dat was een sterk signaal, maar anderzijds konden ze me geen basisplaats garanderen.’

Vreesde je de concurrentie niet?

HANNI: ‘Neen. En toen ik tekende, waren Steven Defour, Dennis Praet en Matías Suárez er nog. Ik heb gewoon aan het bestuur gezegd dat ik mijn plaats wel zou veroveren. Ik heb vertrouwen in mijn eigen kunnen.’

HARDE WOORDEN

Je bent zelfs snel kapitein geworden, wat toch wel ongewoon is voor een nieuwkomer.

HANNI: ‘De coach heeft me gezegd dat hij een technisch vaardige speler als aanvoerder wilde. En ik denk dat ik hem ook beviel vanwege mijn mentaliteit op het veld. Ik haat het om te verliezen – dat is in zijn ogen belangrijk. Dat is de reden waarom ik na het vertrek van Defour de kapiteinsband gekregen heb.’

Heb je het gevoel dat je veranderd bent sinds je die band draagt?

HANNI: ‘Ik probeer meer en meer mijn ploegmaats te helpen, het woord te nemen voor de wedstrijd en hen te motiveren.’

En wie steunt je daarbij?

Hanni naast doelman Davy Roef
Hanni naast doelman Davy Roef© Belga Image

HANNI: ‘Kara neemt ook het woord voor de match. Youri Tielemans springt ook bij, niet met woorden maar door zijn houding op het veld. Hij zegt met zijn voeten wat hij denkt.’

Ben je onder de indruk van de kwaliteit die er hier rondloopt?

HANNI: ‘Ik kom net terug van de Afrika Cup, waar we in de eerste ronde uitgeschakeld werden, ook al zei iedereen dat Algerije de beste ploeg had. Ik ben goed geplaatst om te weten dat het niet volstaat om goeie spelers te hebben.’

Je hebt ook een goeie coach nodig…

HANNI: ‘Ook ja. Ik denk dat we die op Anderlecht hebben. En we hebben de spelers. Ik denk dat de groep erop vooruitgegaan is sinds het begin van het seizoen en ook de spelers afzonderlijk. Maar hebben we de beste ploeg? Hebben we de juiste spelers? Pas op het einde van het seizoen zullen we daarop kunnen antwoorden.’

Na de nederlaag op Zulte Waregem (3-2) in november sprak je harde woorden over de kwaliteit van jullie spel. Heb je achteraf bekeken de indruk dat dat nuttig geweest is?

HANNI: ‘Ik zag dingen die me niet bevielen en dan moet je reageren. Als kapitein moet ik zeggen wat ik denk. Mijn woorden zijn achteraf niet zo geïnterpreteerd als ik het gewild had.’

Hoe bedoel je?

Er waren journalisten die me hebben uitgespeeld tegenover de coach, terwijl ik hem helemaal niet wilde bekritiseren.

HANNI: ‘Dat is slecht gevallen, want er waren journalisten die me hebben uitgespeeld tegenover de coach, terwijl ik hem helemaal niet wilde bekritiseren. Ik ben daar zelf ook wat onhandig in geweest. Maar ik heb er zeker geen spijt van dat ik dat toen gezegd heb, want na die uitlatingen hebben we samengezeten met de hele ploeg en de staf en sinds dat moment – ook al had ik een beetje de boter gegeten en zat ik op de bank in Qabala – zijn de zaken geëvolueerd. De mentaliteit is sindsdien enorm veranderd.’

De spelers hebben gezegd wat hen op de lever lag?

HANNI: ‘Precies. En iemand moet een ballonnetje oplaten voordat iedereen zegt wat hij denkt. Iedereen is het erover eens dat de mentaliteit op Anderlecht ondertussen verbeterd is. We hebben meer honger en we spelen voor elkaar. Want je mag dan al kwaliteiten hebben, je moet ook de juiste mentaliteit hebben. Kijk naar Club Brugge: die hebben zich op dat vlak niks te verwijten. De coach is zich daar ook van bewust, hij vraagt ons om altijd voluit te gaan.’

TROTS

Waarom is je carrière zo wisselvallig verlopen, ook al sprongen je kwaliteiten bij iedereen meteen in het oog?

HANNI: ‘Eerlijk gezegd: ik denk dat de periode waarin ik bij Nantes prof geworden ben, niet zo’n goeie tijd was. Ze waren net naar tweede gezakt, voorzitter Waldemir Kita had de club net overgenomen, jeugdtrainers werden ontslagen, er was geen opleiding meer en men betaalde salarissen die men nog nooit had betaald bij Nantes. Ik kwam daar op een slecht moment bij. Ik ben iemand met veel technische kwaliteiten, maar ik ben ook gebrand op winnen. Ik haat het om te verliezen. Van kindsbeen af speel ik om beslissend te zijn. Ik maak liever een goal of ik geef liever een assist dan drie bruggetjes te doen.’

We hebben anders de indruk dat het in het straatvoetbal soms belangrijker is om iemand te poorten dan om te scoren.

HANNI: ‘Ja, maar ik had snel begrepen dat het in het voetbal om concrete zaken draait: scoren, wedstrijden winnen… Het zijn de statistieken die tellen.’

Hoe zie jij je toekomst?

HANNI: ‘Ik heb hier voor vier jaar getekend. Maar dat wil niet zeggen dat ik me geen grote doelen stel. Toen ik hier tekende, wist ik dat ik bij de grootste club van België terechtkwam, dat ik hier titels zou kunnen winnen en Europees voetbal spelen. Dat is een geweldige springplank om andere dromen te realiseren.’

Anderlecht is een club die goed kan verkopen.

HANNI: ‘Klopt. Ook daarom ben ik hier. Maar dat wil niet zeggen dat ik de intentie heb om snel te vertrekken.’

Je statuut als Algerijns international heeft je waarde ook verhoogd. Ben je trots dat je dat shirt mag dragen?

HANNI: ‘Ja, heel trots. Dat heb ik nog beseft tijdens de Afrika Cup. Ook al hebben we op dat toernooi gefaald, ik heb persoonlijk veel positieve reacties gehad en dat maakt mijn familie fier.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content