Vadis Odjidja, ‘Op het toppunt van zijn kunnen’

Na een buitenlandse tournee van vier jaar langs Norwich, Rotherham, Warschau en Piraeus is Vadis Odjidja (29) weer in Gent aanbeland, de stad waar hij opgroeide en verliefd werd op de bal. Wat kunnen ze in de Ghelamco Arena van hun vroegere jeugdspeler verwachten?

Begin september 2016 spraken we hem voor het laatst. Dat was in het stadion van Legia Warschau. Besnik Hasi was er coach geworden en Vadis Odjidja was een van de spelers die daar op zijn uitdrukkelijke wens waren aangetrokken. Ze kenden elkaar goed. Het seizoen waarin Odjidja destijds als jonge middenvelder in de A-kern van Anderlecht kwam, was het laatste van de ervaren middenvelder Hasi in het Constant Vanden Stockstadion. Daarna zouden ze ook nog vier en een half jaar tegenstanders van elkaar zijn: Odjidja als draaischijf van Club Brugge en Hasi als assistent-coach van de rivaal uit de hoofdstad. Dat was de tijd dat Odjidja opgang maakte, nadat hij bij Anderlecht noch bij Hamburg was doorgebroken, en het zelfs tot A-international schopte. Maar bij de volgende stap was het fout gegaan. Zijn transfer naar Norwich City, met onder meer een korte uitleenbeurt aan Rotherham United FC, werd geen succes. Door blessures, een trainerswissel die voor hem nadelig uitdraaide, een spelstijl en soms ook een positie die hem niet lag, was het met zijn carrière weer bergaf gegaan. Het was dan ook niet de scherpste Odjidja die begin september 2016 in het stadion van Legia Warschau voor ons zat. Zijn moeder was ook pas overleden aan kanker en tijdens ons gesprek roerde het verdriet zich in hem. Maar dat was tegelijk een bron van motivatie, getuigde hij: voor haar en de rest van de familie zou hij voortaan extra zijn best doen om weer zijn allerbeste niveau te halen. Het vooruitzicht was aantrekkelijk: Champions Leaguevoetbal in een poule met Borussia Dortmund, Sporting Clube de Portugal en Real Madrid. Hij moest en zou weer helemaal heropleven.

WARSCHAU

En dat deed hij ook, met enkele sterke prestaties in de Champions League, met een knap doelpunt tegen Real Madrid, met de eerste landstitel in zijn carrière én met de individuele prijs van beste speler van de Poolse competitie. Maar het begin was moeilijk, bevestigt ook Steven Vanharen, de Belgische conditietrainer van Hasi bij Legia: ‘Ja, omdat hij in Engeland weinig speelde en uit een blessure kwam. Toen wij in september moesten vertrekken, zat hij nog in de opbouw naar een goeie conditie en een goed spelpeil, maar het ritme en het gevoel waren duidelijk aan het terugkomen. Het verwondert mij niet dat hij daar achteraf een heel goed seizoen neerzette. Want de kwaliteiten daarvoor bezit hij. Hij is in staat een ploeg te dragen en bepalend te zijn. Zeker om de verbinding te maken tussen aanval en verdediging, de bal op te eisen en het spel te verdelen, is hij een klassespeler. Wat Axel Witsel bij de nationale ploeg doet, kan hij volgens mij ook.’

‘Dat hij door de spelers werd verkozen tot Speler van het Jaar was geen verrassing, want hij oversteeg het niveau van de Poolse competitie’, zegt Maciej Kaliszuk, redacteur en Legiawatcher van Przeglad Sportowy, het enige sportdagblad in Polen. ‘Zulke creatieve voetballers zijn zeldzaam bij ons. Hij wist altijd wat te doen met de bal, ook onder druk, speelde centraal op het middenveld als een echte leider. Wat opvalt in zijn statistieken, is: weliswaar twaalf assists maar slechts vier goals. Met zijn kwaliteiten verwacht je meer. Maar dat komt ook door de problemen die hij in het begin kende. Hij stond te zwaar, was niet in vorm en conditioneel niet klaar om te spelen. Bovendien stond hij onder Hasi meestal op de 6 of op de 8. De nieuwe coach gebruikte hem meer op de 10. Aanvankelijk zat hij na de trainerswissel op de bank, maar tijdens een invalbeurt tegen Sporting liet hij zien tot wat hij in staat is en daarna groeide hij uit tot een sleutelspeler in de titelstrijd en een ster van de Ekstraklasa.’

PIRAEUS

Het daaropvolgende seizoen werd Hasi coach van Olympiacos en was Odjidja weer een van de spelers die op zijn uitdrukkelijke wens werden aangetrokken. Maar bij de Griekse kampioen kent de Gentenaar met Ghanese roots veel minder succes. ‘In de voorbereiding was hij vader geworden en kwam hij bij ons aan met weinig trainingsminuten in de benen’, zegt Vanharen, die ook daar de conditietrainer van Hasi was. ‘Maar het ging week na week beter. Ik werkte wel graag met hem. Hij is een goeie voetballer met een goeie mentaliteit en hij is ook een slimme jongen die meedenkt en een trainer durft te vragen: ‘Waarom moeten we dat doen?’ Het vaderschap maakte hem rustiger, op en naast het veld, merkte ik toen. Dat het er daarna bij Olympiacos allemaal minder is uitgekomen, ligt volgens mij aan de moeilijke werkomstandigheden. Drie verschillende coaches op een seizoen is niet makkelijk werken voor een speler, zeker niet om goed in zijn vel te zitten en zich goed te voelen binnen het team. Zoals voor nog wel meer voetballers is het voor Vadis belangrijk om zich door de technische staf geapprecieerd te voelen en na ons vertrek was dat daar blijkbaar veel minder het geval dan na ons vertrek bij Legia.’

‘Vadis? Complicated!’ Giorgos Noikokyris, redacteur van de Griekse sportwebsite en krant TO10, moet lachen wanneer we hem vragen wat er met Odjidja fout is gegaan in Piraeus. ‘Tot het ontslag van Hasi was hij een van de beste, zo niet dé beste voetballer in de Griekse competitie. Daarna deed hij ook nog wel veel mee, maar hij was niet meer dezelfde speler. Het probleem lag niet alleen op het veld. Er werd bij hem thuis ingebroken en zijn gedrag op de club was niet goed meer. Hij kende problemen met de trainers en met enkele spelers. In januari moest hij weg, maar omdat er niemand bereid was de vraagprijs te betalen, bleef hij. Maar nog voor het einde van het seizoen werd er beslist dat er voor hem geen plaats meer was en dat er voortgedaan zou worden met mannen die wel nog met volle goesting voor de club wilden spelen en die geen gedragsproblemen stelden. Natuurlijk, het was een heel moeilijk seizoen voor Olympiacos. Het zat fout in de kleedkamer en voor het eerst in zeven jaar ging de titel verloren. Dat was een heel explosieve cocktail. Kijk, Odjidja is een extreem goeie speler. Hij kan aanvallen en hij kan verdedigen, hij is een sterke kerel en bezit eigenlijk alles om een heel grote carrière te maken. Dat dat er nog niet van is gekomen, ligt niet alleen aan anderen. Volgens mij moet hij ook eens bij zichzelf te rade gaan.’

GENT

En nu is hij dus terug in Gent, waar hij als vijfjarig jongetje begon te voetballen en te dromen. In de stad waar zijn familie nog altijd woont en waarheen hij tijdens zijn omzwervingen altijd met heel veel plezier terugkeerde. In de club waar intussen Roger Henrotay, de vader van zijn zaakwaarnemer Christophe Henrotay, sportief adviseur is geworden.

‘Ik denk dat hij nu op het toppunt van zijn kunnen is en dat AA Gent met hem een fantastische transfer deed’, zegt Besnik Hasi. ‘Bij Legia kende hij het beste seizoen uit zijn carrière en daarna kon hij naar veel clubs, maar door mij is hij naar Olympiacos gekomen. Ook om Champions League te spelen en misschien ook om dicht bij de nationale ploeg te blijven. In het begin was iedereen er heel lovend over hem, maar na mijn vertrek viel voor hem de stabiliteit weg en kwamen er mensen die niet meer hetzelfde vertrouwen in hem toonden. Met zijn persoonlijkheid kan het dan wel eens botsen, want hij is iemand die het zegt als er hem iets niet aanstaat. Nu zit hij in Gent weer in een vertrouwde omgeving. Ongetwijfeld kon hij naar landen zijn gegaan waar meer te verdienen is, maar hij koos voor de stabiliteit en de drive om aan de top te blijven.

‘In zijn hoofd is er iets veranderd. Hij ziet de dingen nu anders. Dat hij papa is geworden, werkt bij hem positief. Het geeft hem meer stabiliteit. Hij straalt nu rust en zelfvertrouwen uit. Ik denk dat de jaren zijn aangebroken waarin je heel veel kwaliteit van hem kunt plukken. Volgens mij kunnen ze in Gent wel iemand met een sterke persoonlijkheid als Vadis gebruiken. Hij zal er passen, denk ik. Yves Vanderhaeghe kent hem goed en weet wat hij met hem moet doen.

‘Vadis is iemand tegen wie je als trainer wel kunt ingaan, die je kunt zeggen wat er niet klopt, maar hij moet wel voelen dat je achter hem staat én je mag hem niet op een positie zetten die niet de zijne is. Hij moet belangrijk zijn. Dan presteert hij het best. Hij moet zich goed voelen. Bij mij was dat zo. Ik ken hem al van in zijn jeugdjaren bij Anderlecht en trainde toen ook een paar maanden met hem samen. Neen, ik twijfel er niet aan dat hij er bij Gent meteen zal staan. Qua conditie en wedstrijdritme is hij nog geen top, maar met zijn ervaring en leiderschap kan hij al direct renderen.

‘Wanneer iemand zegt dat hij ook bij zichzelf te rade moet gaan, begrijp ik dat wel. Dat zijn zaken die ik ook dikwijls met hem besprak. Toen hij jonger was, las ik weleens interviews waarin hij klaagde en niet veel naar zichzelf keek. Ik begrijp hem ook wel, hoor, maar een deel van de redenen waarom hij tot nu toe niet een nog grotere carrière maakte, ligt zeker ook bij hem. Je bent ook zelf verantwoordelijk voor de keuzes die je maakt. Dat leerde hij intussen in het buitenland. Hij zag het in en accepteerde het en daarom zeg ik: hij is completer geworden als mens en als voetballer. Toen hij bij Legia kwam, zei ik hem: ‘Nu ben je op een punt gekomen dat als het hier ook niet goed gaat, je bij kleine clubs zult moeten gaan voetballen.’ Hij gaf alles wat hij kon en werd er de topspeler die iedereen verwachtte. Bij Gent zal hij een deel van de druk op zich nemen, omdat hij veranderd is als persoon. Zijn jeugdjaren zijn voorbij. Hij denkt anders. Nu heeft hij een vrouw en een kind en is hij een stabiele jongen. Hij is intelligent en weet waarvoor hij staat: ze betaalden veel voor hem en hij is gehaald om voor de prijzen te spelen.

‘Vadis is iemand die op dit moment makkelijk kan meedraaien in de Bundesliga. Misschien niet bij de top drie, maar zeker bij een club vanaf de vijfde plaats. Hij combineert techniek met kracht en diepgang in zijn spel, met zijn passing en door er zelf ook te komen. Het is een type waar alle trainers naar op zoek zijn, een echte patron op het middenveld. Zijn beste positie is op de 8, met een breker naast of achter zich. De eerste maand bij Legia zette ik hem na overleg op de 6. Dat deed ik om twee redenen. Omdat hij bij Norwich weinig gespeeld had, moest hij eerst zijn ritme terugvinden en daarvoor moest hij veel aan de bal komen. Bovendien miste ik een centrale verdediger met uitvoetballend vermogen en had ik hem net voor de verdediging nodig als aanspeelpunt om de opbouw te verzorgen. In moeilijke matchen kan hij ook op de 10 spelen.

‘Wanneer er veel druk is en de tegenstander beter is, zoals meestal in CL-wedstrijden, dan zie je hoe goed hij wel is. Met Olympiacos was hij in Lissabon mijn enige speler die in alles met hen meekon: snelheid van uitvoering, kracht, techniek… Ook op Partizan Belgrado, waar we ons onder een enorme druk moesten zien te kwalificeren voor de Champions League, speelde hij een fantastische wedstrijd. Dan zie je: dat is ook op dat niveau gewoon kwaliteit.’