Elke maandag blikt Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, terug op het voorbije sportieve weekend. Drie vragen, drie pertinente antwoorden.
S/VM: Het is vandaag Blue Monday, de meest depressieve dag van het jaar. Wie heeft na deze speeldag de meeste redenen om depressief in bed te liggen?
Jacques Sys: ‘Ongetwijfeld KV Oostende en Frederik Vanderbiest. Ze werden compleet weggespeeld door KV Kortrijk: 1-7. Er werden achterin te veel fouten gemaakt en bovendien speelde Oostende tegen een sterk KV Kortrijk. Een offday, meer moet je er niet achter zoeken.
‘Wat me vooral opviel in die match was de wissel die Vanderbiest al in de 32e minuut doorvoerde: hij haalde nieuwkomer Milic naar de kant en gunde hem bij die vervanging geen blik. Psychologisch niet zo sterk van een trainer die toch vooral geroemd wordt voor zijn motivatietechnieken. Je zag dat Milic er van aangedaan was en op deze manier verbrand je die jongen helemaal.
‘Even speelde daar de aard van het beestje weer op, we weten allemaal dat Vanderbiest een straatvechtertje is. Die impulsiviteit moet hij kunnen intomen. Als je dat van je spelers verwacht, moet je dat zeker ook als coach doen. Dit gezegd zijnde, vond ik Vanderbiest wel eerlijk in de analyse achteraf: daar gaf hij toe dat hij in de fout was gegaan door Milic in de basis te droppen.’
S/VM: KV Kortrijk daarentegen blijft verbazen. Hoe verklaar je dat?
Jacques Sys: ‘Ik heb het al eerder gezegd en doe dat nu opnieuw: Kortrijk is gewoon een zeer evenwichtige, complementaire ploeg. Tegen Oostende bewezen ze bovendien dat ze belangrijke spelers als Pavlovic kunnen missen.
‘PO1 komt heel dichtbij en dat is sterk werk van Yves Vanderhaeghe. Ik vond het zeer knap hoe rustig en bescheiden hij bleef na die 1-7. Tekenend daarvoor was ook wat hij een week eerder deed op de nieuwjaarsreceptie van KV Kortrijk. Toen de hele ploeg op het podium werd geroepen, stapte hij er onmiddellijk af omdat hij de eer aan de spelers wilde laten.
‘Je moet geen wereldtrainer van hem maken en hij moet nog bewijzen dat hij op termijn resultaten kan blijven boeken, maar het minste dat je kunt zeggen, is dat zijn positieve manier van werken aanslaat. In plaats van te focussen op wat zijn spelers niét kunnen, benadrukt hij hun kwaliteiten. Op dat vlak doet hij me denken aan wat Glen De Boeck enkele jaren geleden deed bij Cercle Brugge.’
S/VM: Drie clubs wisselden tijdens de winterstop van trainer: Mouscron-Péruwelz, Waasland-Beveren en Westerlo. Hoe deden zij het?
Jacques Sys: ‘Wat mij opvalt bij de meeste trainerswissels is de manier waarop er telkens uitgehaald wordt naar de voorganger. Nu deed Guido Brepoels dat weer bij Waasland-Beveren. Dan wordt er gesproken over “de discipline of de conditie aanscherpen”. Dat is, weliswaar in bedekte termen, uithalen naar je voorganger. Not done, vind ik.
‘Daarom vind ik wat Harm van Veldhoven deed van veel klasse getuigen. Hij vertelde aan de pers dat Dennis van Wijk heel goed werk had geleverd bij Westerlo en dat hij een fitte ploeg erfde. Van Veldhoven is dan ook een warme, correcte mens. Een verademing in een verder nogal opgeblazen wereldje.’
Opgetekend door Matthias Stockmans
