Kan het nog fout lopen? Uiteraard. Houd het hoofd maar koel, spelers en staf. De druk van de geschiedenis…
Wie dezer dagen in Gent rond loopt, zou haast vergeten dat er nog 90 minuten stad en haar supporters scheiden van een zwaar feestje. Studenten die op een paar uur tijd een volledig Kuipje inpalmen, een hopeloos uitverkochte Ghelamco Arena, café’s die biervaten en masse laten aanrukken, blauwe neuzen, sjaals en vlaggen her en der, spelers en hun verwanten die een stroom aan smsjes en berichten te verwerken krijgen, supporters die er amper van kunnen slapen, en mekaar zenuwachtig bestoken via de sociale media, fabrieken die vanavond de band gaan stilleggen, zodat hun personeel de wedstrijd kan volgen, aangekondigd absenteïsme morgen… Alsof de titel nog nauwelijks kan ontsnappen.
Houd het hoofd maar koel, spelers en staf. De druk van de geschiedenis.
Puzzemen
Kan het nog fout lopen? Uiteraard. Standard heeft zijn vierde plaats nog niet helemaal beet, al ziet het er wel goed uit. Zondag krijgt het concurrent Charleroi op bezoek. Net als Gent – maar daar wil niemand in de Arteveldestad aan denken – is er nog een vangnet zondag. De Rouches missen ook wat basispionnen. Ezekiel is geschorst, rechtsachter Milec geblesseerd. Gisteren viel ook het doek voor centrale verdediger Teixeira. Dussaut, Arslanagic en De Sart zijn de namen van de vervangers. Trebel zal straks een rijtje hoger spelen, in steun van De Camargo. Op de flanken komen Bia en Carcela. En dan bidt Riga dat ze het volhouden, want offensief zit Standard door zijn beste krachten. Jeff Louis en Jonathan Legear zijn out. Legear alweer, zijn lichaam blijft hem in de steek laten. Twee keer zagen we hem in deze play-offs, twee keer tegen Kortrijk. Thuis amper een paar minuten. Uit een hoopgevend half uur, bekroond met een goal. Daarna evenwel niks meer.
In Gent – zo gaat dat bij ploegen die iets te vieren hebben – is quasi iedereen beschikbaar, allemaal willen ze erbij zijn. Niemand geschorst, amper eentje geblesseerd. Zelfs Laurent Depoitre, die eind vorige week haast amper kon stappen, is fit verklaard.
Gent-Standard in de play-offs kan historisch zijn.
Hein kan puzzelen. Gooit hij Depoitre meteen in de strijd – aan de zijde van Raman, die zeven van zijn negen goals scoorde aan de zijde van de stoere spits, of gebruikt hij hem als joker? Mag Pedersen, in de rug van Depoitre nog de held van Sclessin, nog eens opdraven? Zoveel mogelijkheden met een rijke kern, die geschiedenis kan schrijven.
De vloek van de Ghelamco
Zenuwen onder controle houden en vooral niet denken aan de statistieken. De vloek van de Ghelamco, waar Charleroi recent ook nog eens met een punt ging lopen. AA Gent ontving Standard al twee keer in de Ghelamco, twee keer in het najaar. In november 2013 won Standard met 0-1, in december 2014 met 1-2. Geen twee zonder drie, geen Gentenaar durft daar vanavond aan denken, al heeft AA Gent daar dit seizoen wel stappen gezet. Na nieuwjaar werd met de winst tegen Club Brugge op dat vlak – het thuis winnen van topwedstrijden – de ban gebroken. In de play-offs ging ook Anderlecht voor de bijl en was winst tegen Club opnieuw mogelijk.
Gent-Standard in de play-offs kan historisch zijn. Gent-Standard was dat in het Ottenstadion in het verleden al een paar keer. Herinnert u zich de strafschop nog, die van Bryan Ruiz, die Sinan Bolat in mei 2009 uit doel hield? Door die redding wonnen de Rouches in Gent met 0-1, kwamen er testwedstrijden voor de titel tegen Anderlecht en pakte Standard die.
En nog eentje uit de recente geschiedenis. Mei 2013 en het afscheid aan Den Ot. Gent kan na een mislukt seizoen zijn supporters als winnaar van PO2 nog via een sluipweg Europees voetbal aanbieden in de Ghelamco. Thuis wint het met 1-0, maar de uitwedstrijd is een ramp: 4-0 aan de rust, 7-0 bij het slotsignaal! Een vernedering, waarbij sommige spelers met de vinger worden gewezen.
Chaud zijn ze altijd al geweest, de duels met Standard. Het zal vanavond niet anders zijn.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier