Twee keer op rij een volle Freethiel is geen toeval: het voetbal in Beveren doet weer denken aan dat van de glorieperiode van SKB.
Eén helft klopte de tactiek van Antwerp vorige zaterdag, mandekking over het hele terrein. Toen profiteerde Aleksandar Boljevic van een foutje van de refs. De Waaslanders namen snel een inworp die eigenlijk voor Antwerp was bedoeld, en de Montenegrijn scoorde. Wat volgde was weer wervelend, met veel beweging tussen de lijnen, naar het beeld van de voorbije weken. Na negen speeldagen staat Waasland-Beveren achtste, de ambitie mag langzaam worden bijgestuurd.
Het enthousiasme van de fans, voor de tweede keer op rij een vol huis (al is een kinderhand gauw gevuld, er kan maar iets meer dan 8000 man plaatsnemen), deed ons terugdenken aan de gouden periode aan het einde van de jaren zeventig, begin jaren tachtig. ‘Klein Anderlecht’, schreef de pers toen.
De Gouden Schoenen kwamen toen vanop de Freethiel (Jean-Marie Pfaff en JeanJanssens) en de regie was in handen van een virtuoos: Heinz Schönberger. Twee titels, Europees voetbal tegen Inter en Barcelona, het was genieten.
Vervolgens verteerde Beveren de overgang naar het professionalisme minder goed dan Brugge, Anderlecht of Antwerp en werd het geleidelijk allemaal wat minder. In 1990 zakte men na zeventien jaar naar tweede klasse.
Een tweede opflakkering zagen we dertien jaar geleden, toen tien Ivorianen en een Let op weg naar de bekerfinale Anderlecht van de mat veegden. Het was de tijd dat de groten wat bescherming kregen in de beker en zowel kwart- als halve finales met heen- en terugwedstrijden werden afgewerkt. Maar dat kon de troepen van Jean-Marc Guillou niet deren.
De Fransman, die later in Ivoorkust problemen met het gerecht kreeg en als gevolg daarvan zijn opleidingscentrum in elkaar zag storten, glunderde toen het kleine Anderlecht het grote van de mat veegde met wervelend lichtvoetig voetbal. In de finale botste Beveren wel op de grenzen van zijn kunnen, tegen een fysiek veel sterker Club Brugge. De organisatie van Trond Sollied neutraliseerde de vrolijke frisheid van Arthur Boka en co.
Guillou liet geen stevige piramide na tijdens zijn doortocht in Beveren, zodat de boel er een tweede keer in elkaar klapte.
Daarvan zijn de Waaslanders nog steeds niet helemaal hersteld, de jeugdwerking vroeg de voorbije jaren veel aandacht en de heropbouw liep niet vlotjes. Maar Philippe Clement, op papier met een Brugse stempel, heeft zijn A-ploeg al wel gekneed naar het DNA van het oude SKB. Het enthousiasme van de fans bewijst zijn gelijk.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
