Jacques Sys

‘Zonder warme voorzitter als Roger Vanden Stock verdwijnt familiale karakter van Anderlecht’

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Dat ook Anderlecht praat met investeerders toont nadrukkelijk de richting waarin het voetbal uitgaat, zegt Jacques Sys. ‘De macht van het geld regeert op alle niveaus, ook dan als het ten koste gaat van de ziel van een vereniging.’

Bayern München, woensdag tegenstander van Anderlecht in de Champions League, is een van de weinige Europese topverenigingen die zijn identiteit nooit te grabbel zal gooien. De Beierse topclub gaat er prat op nog geen spelers te hebben aangetrokken die meer dan 50 miljoen euro kosten. Dat moet volgens de bestuurlijke top zo blijven.

Supporters associëren zich met succes. Ze kunnen bedenkingen hebben bij alle vreemde bewegingen die aan de hand zijn, maar wat voor hen uiteindelijk telt is hetgeen er op het veld gebeurt.

Zoals bijvoorbeeld bij PSG blijkt. Met Neymar als het paradepaard scoort de ploeg gemiddeld vier keer in de Champions League, de Braziliaan komt gemiddeld 102 keer aan de bal. En de marketingafdeling draait op volle toeren. Of het nu in Azië, Latijns-Amerika of het Midden-Oosten is, overal worden er truitjes van Neymar verkocht. Die basis zou zonder de geldstroom in Qatar niet mogelijk geweest zijn. Opmerkelijk dat het vooral exotische figuren zijn die zich voor het moderne topvoetbal blijven interesseren en heel veel kapitaal inbrengen.

Anderlecht leeft natuurlijk in een andere wereld. Een club die altijd een zekere grandeur probeerde uit te dragen en 46 jaar werd geleid door de familie Vanden Stock.

Ook in het Astridpark merken ze dat de financiële verhoudingen in het voetbal zo scheef zijn gegroeid, dat er in Europa niet veel meer is weggelegd dan een figurantenrol. Er is een veel te krappe markt om internationaal ambitieus te zijn, in een land met een beperkt hinterland dreig je klein te blijven en eventueel nog kleiner te worden. De tv-gelden mogen dan wat verhoogd zijn, het blijft in vergelijking met andere landen peanuts.

Of investeerders dan een reddingsboei zijn is nog maar zeer de vraag. Zij hebben vaak andere belangen dan het pure welzijn van een club. België is een dankbaar land. Er zijn bijna geen beperkingen qua nationaliteit en investeerders kunnen de spelers opstellen die ze willen en eventueel ook nog in een vastgoedverhaal stappen.

Bij Anderlecht zal moeten blijken of Paul Gheysens, al dan niet met Wouter Vandenhaute, effectief een piste is, al ligt die bij iedereen niet even goed na de moeizame besprekingen omtrent het Eurostadion.

Van de steenrijke Rus Alisjer Oesmanov, aandeelhouder van Arsenal, wordt dan weer gevreesd dat hij tweedehandsspelers van de Londense club bij Anderlecht zal stallen, in de hoop dat ze daar kunnen openbloeien. Paars-wit neemt de tijd om alle pistes te onderzoeken, zo liet de club weten. Dat kan nog even duren.

Zeker is dat de ommekeer voor een revolutie zal zorgen. Zonder een warme voorzitter als Roger Vanden Stock, die al langer moeite heeft met de evoluties in het voetbal, dreigt het familiale karakter te verdwijnen.

Kevin De Bruyne die een wereldgoal maakt voor Manchester City, Eden Hazard die twee keer scoort voor Chelsea, Radja Nainggolan die een hoofdrol opeist in de Romeinse derby, haast ieder weekend swingen de superlatieven de pan uit over de Rode Duivels. Hoog tijd dat een bondscoach uit al dat talent een complementair geheel maakt. Dat vraagt veel vakmanschap.

Is dat de hoog gegrepen voor Roberto Martínez? In de twee recente interlands, tegen Mexico en Japan, nemen de vragen alleen maar toe. De volgende wedstrijd van de nationale ploeg, eind maart tegen allicht een topland, moet duidelijk maken waar de grenzen van dit team liggen. Intussen klinkt de naam van Michel Preud’homme steeds luider als opvolger van Martínez. De vraag is of de Rode Duivels, die in hun respectieve competities veelal met toptrainers werken, op hem zitten te wachten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content