Drie cruciale vragen over de Ronde van Vlaanderen

© Belga
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Onze wielerredacteur Jonas Creteur blikt vooruit naar de 97e Ronde van Vlaanderen aan de hand van drie vragen.

1) Wie klopt Fabian Cancellara? Zijn titel als tijdritkoning had hij al een hele tijd aan Tony Martin afgestaan en voor de E3 Prijs hadden youngsters Peter Sagan, Moreno Moser en Gerald Ciolek hem in de Strade Bianche en Milaan-Sanremo de loef afgestoken, zoals ook vorig jaar Simon Gerrans en Sagan hem in de Primavera en in de Tourrit naar Seraing hun hielen hadden getoond.

Was Spartacus zijn killersinstinct kwijt? Neen, dus. Met een sublieme solo bande Fabian Cancellara vorige vrijdag alle (mogelijke) twijfels naar de vergeethoek. Een combinatie van pure power en een perfecte timing. Want wat was het probleem van de Zwitser de laatste twee seizoenen? Renners die hun anker aan zijn achterwiel vastlegden en die pas losgooiden in de sprint – de enige overlevingstactiek die rendeerde tegen zijn oerkracht.

Cancellara moest dus op zoek naar een beter lanceerplatform en dat vond de Zwitserse raket in de E3 Prijs op het steilste stuk van de Oude Kwaremont – een helling die op zijn struise lijf geschreven is. Daar knalde hij iedereen, inclusief Peter Sagan, uit het wiel en eer de tegenstand na de bult in Berchem zich enigszins kon organiseren had hij al een minuut voorsprong. De enige die nog kon profiteren van zijn hardrijderscapaciteiten was hijzelf.

En een solo succesvol afwerken, is voor Cancellara een eitje: in Harelbeke reed hij al voor de twaalfde keer in zijn carrière alleen als winnaar over de streep. Al was het, na zijn fameuze solo in Parijs-Roubaix 2010, wel pas de tweede maal dat hij op meer dan 30 kilometer van de finish zijn paard de sporen gaf. Het zegt veel over zijn zelfvertrouwen en conditiepeil.

Zondag zal Cancellara echter opnieuw een dergelijk nummer uit zijn gebeeldhouwde kuiten moeten schudden, wil hij de snellere Peter Sagan (of wie weet ook Tom Boonen) kwijtraken. In de E3 Prijs lukte dat, maar daar had de Slowaak wel al veel energie verspild na slechte positionering op de Taaienberg en materiaalpech.

Hij zal het bovendien alleen moeten doen, want over een sterke ploeg lijkt de Zwitser niet te beschikken. De benen van luitenant Stijn Devolder draaiden in de E3 Prijs weliswaar iets beter dan in Dwars door Vlaanderen, maar of dat zal volstaan in de Ronde? En ook de veelbelovende Fransman Tony Gallopin sukkelde de voorbije weken van de ene ziekte in de andere.

De opdracht voor Cancellara: gebruik maken van zijn ervaring, parcourskennis en vooral niet te lang wachten (eerder dan de laatste beklimming van de Kwaremont/Paterberg) om alles aan flarden te rijden, want hoe tammer de koers, hoe groter de kans dat een Slovaakse Terminator de Zwitserse Gladiator omverknalt in de sprint.

2) Wie klopt Peter Sagan?

Peter Sagan heeft maar een doel: de beste eendagsrenner van het peloton worden. Na Gent-Wevelgem lijkt het niet meer de vraag of dat ooit zal lukken, maar of hij die titel al dit jaar kan claimen. Daar zullen de Ronde – zijn laatste voorjaarsduel met Cancellara – en ook de Gold Race – de krachtmeeting met wereldkampioen Philippe Gilbert op de Cauberg – uitsluitsel over moeten geven.

Op de West-Vlaamse wegen mixte Peter Sagan vorige zondag alvast voor het eerst een perfecte, dodelijke cocktail van zijn talent met tactisch vernuft en timing – iets wat hem in het verleden iets te vaak ontbrak. Vaak de sterkste (of zeker een van), maar niet altijd de slimste, zoals in Milaan-Sanremo.

In Gent-Wevelgem was de Cannondalekopman echter slim genoeg om mee te glippen in ontsnapping, mét de cruciale steun van ploegmaat Maciej Bodnar, en om in de slotfase iedereen te verrassen door als snelle man zelf in de aanval te trekken – de eerste echte solo in zijn carrière.

Een beetje moedeloos vatte Greg Van Avermaet het na de finish samen: “Sagan is Sagan, je kan hem op geen enkele manier kloppen.” Ook in de Ronde? Misschien niet. Tenzij je Fabian Cancellara heet en de Slowaak zondag té overmoedig wordt en te veel met zijn krachten gooit.

Of tenzij hij door een gebrek aan ervaring en parcourskennis even de concentratie of een goeie positie in aanloop naar een helling verliest. Cancellara en andere concurrenten zullen geen moment aarzelen om daarvan te profiteren. Het valt bovendien te betwijfelen of Sagans Cannondaleploeg zo’n scheve situatie, zoals in de E3 Prijs, ook in de finale van de Ronde zal kunnen rechttrekken.

Nog meer dan Spartacus’ achterwiel zullen alle favorieten vooral dat van de snelle Sagan viseren. En die beseffen na zondag ook: volop meewerken met de Slowaak staat gelijk harakiri plegen – daar zal zeker Cancellara zich niet (meer) aan laten vangen.

Alleen op zijn talent zal The Terminator dus niet kunnen teren als hij in Oudenaarde zijn eerste monument op zijn naam wil schrijven. Stress glijdt van hem af als water van een eend, dus ligt vooral daar zijn grootste uitdaging: zijn fysieke kracht op de juiste manier en het juiste moment aanwenden.

3) Wie klopt Cancellara én Sagan?

Niemand in het peloton lijkt op dit moment het buitenaardse niveau van Cancellara en Sagan te evenaren, ook Tom Boonen niet, gezien diens bekende problemen. In de E3 Prijs waren zijn versnellingen op de Taaienberg en Paterberg wel hoopgevend en in Gent-Wevelgem was hij voor zijn val een van de grote motoren van de waaiervorming, maar of de Driedaagse De Panne-Koksijde zijn conditiepeil voldoende heeft opgekrikt, lijkt twijfelachtig.

Wellicht bereikt die pas een eerste echte piek in Parijs-Roubaix, een klassieker die hem beter ligt dan de (nieuwe) Ronde van Vlaanderen. Ondanks alle problemen zal Boonen sowieso zijn rol spelen. Twee jaar geleden was hij na ziekte in Tirreno-Adriatico ook niet top, en het scheelde geen haar of hij had in Meerbeke met Nuyens, Chavanel en Cancellara gesprint om de zege.

Niettemin spelen ze zondag bij Omega Pharma – Quick-Step ook de in bloedvorm verkerende Sylvain Chavanel als kopman uit. In een tandem met Boonen, plus hulp van Niki Terpstra en de verbazend sterke Stijn Vandenbergh, kan de Fransman elke rivaliteit tussen Cancellara en Sagan en de zwakte van hun ploegen misschien uitbuiten.

Het wordt dé opdracht voor de renners van Patrick Lefevere, maar ook voor die van BMC en Team Sky (in de breedte heel sterke ploegen zonder échte afwerkers): dat sterke collectief uitspelen, vroeg genoeg zélf de koers maken, in alle ontsnappingen de juiste mannen meesturen, en in de achtervolging een blok aan het been zijn van Cancellara en Sagan – zoals Garmin in 2011 met Johan Vansummeren Parijs-Roubaix won.

Winning smart en (zelfs een beetje) ugly. Misschien de enige manier om de Zwitser en de Slowaak uit elkaar te spelen, want wachten op de laatste keer Kwaremont/Paterberg zoals vorig jaar kan fataal zijn.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content