Jacques Sys

‘Het symbool van de Ronde van Vlaanderen? Briek Schotte’

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Geen renner die zo bij de Ronde van Vlaanderen hoorde als Briek Schotte, schrijft Jacques Sys. ‘Na drie dagen stond hij op kop. Maar toen moest de koers worden stilgelegd omdat de oorlog uitbrak.’

In het West-Vlaamse dorpje Kanegem staat een beeld van een renner in een wroetende stijl. Het is Briek Schotte. Soms passeerde de Ronde van Vlaanderen voorbij deze plek. Maar zondag zal dat niet het geval zijn. Ook al omdat het parcours is hertekend, met Antwerpen als startplaats. De Ronde van Vlaanderen rijdt amper op West-Vlaamse grond, alleen in de finale een paar honderden meters door Kerkhove.

Geen renner die zo bij de Ronde van Vlaanderen hoorde als Briek Schotte. Geen renner ook die het woord afzien beter symboliseerde dan deze in het rauwe arbeidersmilieu opgegroeide werker, met zijn van pijn doordrongen gelaat, holle ogen en verwrongen grimassen. Briek Schotte, dat was een combinatie van temperament, engagement, karakter en durf. Hij stamt uit een gouden generatie wielrenners die een maartschappelijke functie vervulden in de emancipatie van hun volk.

Briek Schotte, die later twee wereldtitels pakte, was negentien jaar toen hij in 1939 prof werd. Hij debuteerde in de Franse rittenwedstrijd de Omloop van het Westen. Na drie dagen stond hij op kop. Maar toen moest de koers worden stilgelegd omdat de oorlog uitbrak. Vanuit Lorient nam hij de trein naar huis, in elk station wemelde het van de soldaten. In de carrière van Briek Schotte zorgde de oorlog voor een onderbreking van zes jaar. Er waren toen nauwelijks wedstrijden.

Briek Schotte reed die wedstrijd twintig keer. De eerste als jongste en de laatste als oudste deelnemer

Toch werd de Ronde van Vlaanderen in 1942 wel georganiseerd. De renners werden toen langs secundaire wegen gestuurd, op de hoofdwegen stonden tanks, het waren beelden vol contrasten: sport en oorlog leefden naast elkaar. Schotte won, maar schonk niet veel aandacht aan zijn zege. Er deden alleen maar Belgen en een handvol Fransen mee.

Maar de Ronde van Vlaanderen zou later wel uitgroeien tot de koers van Briek Schotte. Hij reed die wedstrijd twintig keer. De eerste als jongste en de laatste als oudste deelnemer. Naast twee overwinningen eindigde hij twee keer tweede en vier keer derde. Het profiel van de koers was hem op het lijf geschreven: een uitputtingsslag, een afvallingsrace langs bonkige kasseien, rijden en rijden, tot je erbij neervalt. De Ronde van Vlaanderen en Briek Schotte hoorden bij elkaar. Opmerkelijk was het daarom dat Schotte, in 2004, stierf op de dag dat de Ronde van Vlaanderen werd gereden. Het bericht van zijn dood bereikte de karavaan toen die in de nabijheid van Kanegem was.

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine en al ruim 40 jaar in de journalistiek, graaft iedere zaterdag in zijn archief

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content