Mikel Landa: ‘Ik wil mijn eigen kans gaan’

In dienst van Chris Froome miste de beste klimmer van de Tour vorig jaar op één seconde het podium. Bij Movistar Team wil Mikel Landa nu zélf kopman zijn, ondanks de aanwezigheid van Nairo Quintana.

Meer dan 100.000 mensen troepen in Parijs samen om de 63 vliegtuigen, 29 helikopters, 211 andere legervoertuigen, 3720 militairen te voet en 241 paarden te aanschouwen tijdens het traditionele defilé op de Champs Elysées. Een indrukwekkend spektakel, maar de meeste wielervolgers liggen er niet wakker van. Zij zien op 14 juli vorig jaar iets wat herinneringen oproept aan de Ronde van Frankrijk van 2012. Toen toonde Chris Froome de wereld dat hij bergop sterker was dan zijn kopman Bradley Wiggins. Die laatste moest en zou echter voor miljoenenformatie Team Sky de Tour winnen.

Het beeld lijkt zich vijf jaar later te herhalen. Twee Pyreneeënritten op rij pakt meesterknecht Mikel Landa tijd op Froome. Ook in de Alpen voltrekt zich een gelijkaardig scenario. Landa eindigt weliswaar niet meer voor zijn kopman, maar tijdens de beklimmingen moet hij een aantal keer het tempo drukken om Froome aan boord te houden. Missie volbracht, want de Brit wint zijn vierde Ronde van Frankrijk. En Mikel Landa? Die strandt in Parijs uiteindelijk op één luttele seconde van het podium.

In een interview met El País daags na afloop van de Tour, lucht de Bask zijn hart. ‘Knechten is frustrerend’, laat hij optekenen. ‘Ik wil niet herinnerd worden als de renner met goeie benen, die nooit de Tour kon winnen. De seconde die ik tekortkwam, bezorgt me een wrang gevoel. Ik heb een grote stap gezet richting kopmanschap in een grote ronde en hoop volgend jaar mijn eigen kans te gaan in de belangrijkste wedstrijd van het wielerseizoen, met een team dat me in die rol wil uitspelen.’

Tijdens zijn voorbereiding op ‘de belangrijkste wedstrijd van het wielerseizoen’ confronteren we de 28-jarige Spanjaard met die uitspraak. Ondertussen rijdt hij immers niet meer bij Sky, maar ook bij Movistar Team is Landa alleszins niet de enige vooruitgeschoven pion voor het eindklassement.

Numerieke meerderheid

Je maakte er al meteen na de vorige editie geen geheim van: de Tour is jouw hoofddoel voor dit seizoen. Wat houdt dat concreet in?

Mikel Landa: ‘Het resultaat dat ik vorig jaar behaalde en de prestatie die ik leverde, deden mijn vertrouwen groeien om ambitieus vooruit te kijken. Hoe ik die ambitie precies omschrijf? Ik droom ervan om deze Tour te winnen. Sta ik in Parijs op het podium met de gele trui, dan bereik ik het ultieme doel. Eindig ik als derde, dan is dat ook nog geweldig, maar ik hoop tot de laatste dag te kunnen strijden om het allerhoogste.’

Vorig jaar greep je net naast het podium. Het gaf je ‘een wrang gevoel’, vertelde je achteraf aan El País. In december zei je aan de Spaanse sportkrant AS dat het gevoel van ontgoocheling zelfs nog was toegenomen. Hoe verklaar je dat?

Landa: ‘Mijn rol tijdens de Tour vorig jaar was om te werken voor Chris Froome. Die taak heb ik goed vervuld, denk ik, maar natuurlijk had ik graag samen met hem op het podium gestaan. Na verloop van tijd besef je nog beter welke opofferingen nodig zijn om dat niveau te bereiken. En wie weet wat gebeurt er waardoor je die kans nooit meer krijgt? Anderzijds motiveerde het mij dan weer om er honderd procent voor te gaan en deed het, zoals ik al aangaf, mijn zelfvertrouwen toenemen.’

‘De tijd van knechten ligt achter mij’, klonk het verder in AS. ‘Ik wil bij geen enkele ploeg nog tweede viool spelen.’ Klare taal, heet zoiets. Maar hoe zit het bij Movistar Team, waar ook Nairo Quintana, al driemaal top drie in de Tour, van deze Ronde van Frankrijk zijn hoofddoel heeft gemaakt?

Landa: ‘Wanneer ze me vragen om voor iemand anders te werken, zoals in de Waalse Pijl voor Alejandro ( Valverde, nvdr), dan maak ik daar geen enkel probleem van. Maar als ik een doel heb vooropgesteld, dan wil ik voortaan mijn eigen kans gaan. Dat geldt voor deze Tour, maar het betekent niet dat ik de enige leider ben van onze ploeg. We beschikken over twee of misschien zelfs drie troeven die we kunnen uitspelen. Die numerieke meerderheid is volgens mij een pluspunt, zeker met zo’n gecompliceerde eerste week waarin veel kan gebeuren. Daarmee wil ik niet zeggen dat degene die het best geklasseerd staat na de kasseienrit onmiddellijk gebombardeerd moet worden tot enige speerpunt. Tenzij één van ons tien minuten verliest, kunnen we best het voordeel van meerdere kopmannen blijven uitspelen.’

Denkt Nairo Quintana er ook zo over? ‘Als kopman ben ik blij met de komst van Landa. Hij zal een grote hulp zijn in de Tour’, lazen we voor het seizoen. Een niet mis te verstane uitspraak van je Colombiaanse ploegmaat. Waarop jij in Mundo Deportivo dan weer reageerde met de woorden: ‘Ik had gehoopt op een warmer welkom.’

Landa: ‘Dat is wat er kan gebeuren als je eerst met de media praat en dan pas met elkaar. Uitspraken worden uit hun context gerukt en beginnen een eigen leven te leiden. Intussen hebben we samengezeten en een en ander rustig doorgepraat. Tenemos una buena relación, we komen goed overeen ( duidelijk met de wil het onderwerp af te sluiten). Kortom, ik voel me gelukkig bij deze ploeg en meer valt daar niet over te zeggen.’

De Spaanse cultuur

Dat gaf je ook al aan na je ritoverwinning in Tirreno-Adriatico: ‘Ik voel me hier gelukkiger als renner dan bij Sky.’ Waarom?

Landa: ‘De Spaanse cultuur is toch anders dan de Britse en als Spanjaard is het voor mij nu logischerwijze gemakkelijker met mensen die dichter bij mij aanleunen qua denk- en levenswijze. De sfeer bij Movistar Team is bovendien familialer, vind ik. De manier van koersen verschilt ook. Sky beschikt over een solide leider en een sterk blok dat hem verdedigt en de wedstrijd controleert. Bij ons is er meer ruimte om aan te vallen en om op de verrassing te spelen. Dat zullen we ook in de Tour doen. Alles samen zorgt dat er inderdaad voor dat ik bij Movistar más feliz ben, gelukkiger, maar ik voelde me absoluut niet ongelukkig bij mijn vorige ploeg – laat daar geen misverstand over bestaan. Ik heb veel aan Sky te danken en heb er veel geleerd, ook van Chris Froome, aan wiens zijde ik twee keer heb mogen rijden tijdens de Tour, twee keer met de eindzege als apotheose.’

Wat heb je dan specifiek van Froome geleerd?

Landa: ‘Hij is een renner die inspanningen uitstekend kan doseren. Dat is uitermate belangrijk als je winst nastreeft in een grote ronde. Mentaal is hij bijzonder sterk en hij kijkt altijd verder dan de rit van vandaag of morgen. Hij ziet het hele plaatje en weet wanneer hij de tegenstand pijn kan doen.’

De salbutamolzaak werpt een schaduw over elke wedstrijd waarin hij dit seizoen al deelnam. Wat is jouw mening daarover?

Landa: ‘Net als iedereen die het wielrennen een warm hart toedraagt, vind ik het enorm slecht nieuws voor onze sport. De onzekerheid over schuld of onschuld is voor niemand fijn, voor Froome het minst van allemaal. Ongeacht wat er beslist wordt, kan die zaak best zo snel mogelijk opgeklaard worden ( dat was alvast op het moment van het interview nog niet gebeurd, nvdr), zodat we weer vooruit kunnen kijken.’

Vooruitkijken doen ze zeker in jouw vaderland. Des te meer nu Alberto Contador gestopt is met koersen, zoeken ze er koortsachtig naar een opvolger. De Spaanse media zijn eensgezind: jij moet die leemte opvullen. Hoe ga je om met die extra druk?

Landa: ‘Het is normaal dat ze een nieuwe referentie zoeken. Ik beschouw het niet als iets negatiefs. Integendeel, ik ben trots dat ze mij die rol toevertrouwen. Ik ben heel veeleisend voor mezelf. Meer druk dan dat ik mezelf opleg, kunnen commentaren in de pers mij niet bezorgen.’ ( lachje)

Kasseien en cols

Terug naar de komende Ronde van Frankrijk. Je haalde net al de ‘gecompliceerde eerste week’ en de kasseienetappe aan. Wat vind je van het parcours?

Landa: ‘Ik noem het een heel compleet parcours. We krijgen etappes voor de wielen geschoven waarin de wind een voorname rol zal spelen. Na twee dagen is er al een ploegentijdrit, in de negende rit moeten we over de kasseien naar Roubaix en vanaf dan moet er stevig geklommen worden. Voor mij komt het er in de eerste week op aan om te overleven in de mogelijke waaierritten en op de kasseien. Vanaf dan schotelen ze me met de bergen mijn geliefkoosd terrein voor.’

Jullie ploegmanager ijvert er bij de Tourorganisatie voor om geen kasseiritten meer in te lassen in het parcours van de Ronde van Frankrijk. Te gevaarlijk, volgens hem. ‘Ik ben de eerste om meer spektakel toe te juichen, ‘ zegt Eusebio Unzué, ‘maar de veiligheid van de renners is het allerbelangrijkste.’ Hoe sta jij daartegenover?

Landa: ‘In april verkenden we het parcours van die beruchte negende etappe met de Tourploeg van Movistar. Voor mij was het de allereerste keer dat ik op kasseien reed en ik kan niet zeggen dat ik er wild van werd. ( lacht) Geef mij maar de cols in plaats van die stenen. Es otra sensación, het was een gevoel dat ik nog nooit had meegemaakt: mijn fiets dokkerde van links naar rechts, koos zijn eigen richting zonder dat ik er veel invloed op kon uitoefenen. Ik begrijp onze manager, maar hij spreekt natuurlijk ook in het belang van zijn eigen ploeg, van zijn eigen kopmannen. ( grijnst) Het zou voor ons relaxter zijn zonder pavés, maar we kenden het parcours lang genoeg op voorhand. Het stond ons op dat moment nog vrij om te gaan voor de Tour of voor een andere grote ronde.’

Wat wél in je voordeel speelt is het feit dat er slechts één individuele tijdrit op het menu staat.

Landa: ‘Ja, en dan nog op het einde van de Tour, wanneer bij iedereen de vermoeidheid zwaar begint door te wegen en de sterkste, meest fitte renners het meestal goed doen en weinig tijd verliezen ten opzichte van de specialisten. Daarenboven is het parcours van de tijdrit allesbehalve vlak. Daar kan ik mijn voordeel uit halen. ( grijnst) Mocht het je nog niet duidelijk zijn: ik ga er volledig voor en wil mijn droom realiseren.’