Jacques Sys

Rik Van Looy, een stille verjaardag

Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

Rik Van Looy wordt volgende week woensdag, 20 december, 84 jaar. Hij zal dat in alle stilte vieren.

Hij komt nog amper in de belangstelling, Rik Van Looy: de Keizer van Herentals, destijds aanbeden door haast een hele natie. Alleen in augustus van dit jaar, toen er op de Grote Markt van Herentals een standbeeld over de wielerlegende werd geplaatst, verscheen Van Looy weer even in het openbaar. Dat standbeeld moest na een week weer worden weggehaald om enkele verstevigingswerken uit te voeren. Van Looy reageerde er laconiek op. Hij zei lachend dat hij in zijn leven altijd al moeite had om lang ergens stil te staan.

Rik Van Looy won in zijn weergaloze carrière 493 wedstrijden. Hij was een terriër op de fiets: koppig en zeer trots. Nooit ging hij de bitsige tweekampen uit de weg, ze waren voor hem vaak de stimulans om zichzelf naar een hoger platform te hijsen. Van Looy hield van controverses. Hij vergrootte ze vaak uit. Toen hij in 1963 in een memorabel wereldkampioenschap in Ronse verloor tegen Benoni Beheyt en dit het land in twee kampen verdeelde, vond hij het prachtig dat dit voor zoveel beroering en polemieken zorgde. Beheyt had in die wedstrijd krampen voorgewend toen Van Looy hem vroeg om de spurt aan te trekken. En werd vervolgens wereldkampioen. Grijnzend bestreed Van Looy later ook de opkomende Eddy Merckx, tot diens grote ergernis.

Rik Van Looy, de enige renner die alle topklassiekers won, was een vat vol spieren. Hij regeerde via zijn luitenant Edgard Sorgeloos zijn ploeg met ijzeren hand en bezat het egocentrische karakter dat eigen is aan grote kampioenen. Van Looy verkocht zich aan de buitenwereld op een perfecte manier, had een natuurlijk charisma en weigerde nooit een handtekening, al bleef hij in zijn denken en handelen vaak onvoorspelbaar. Niettemin groeide hij uit tot het boegbeeld van de Vlaamse volksjongen die op karakter de top haalde.

Aanvallen zat ingebakken in zijn manier van koersen. De mooiste overwinningen waren voor hem die waarin hij alleen naar de aankomst reed. Dan werd hij, de sprinter die nooit op zijn snelheid speculeerde, overvallen door een gelukzaligheid die niet onder woorden te brengen is. De tweevoudige wereldkampioen bouwde zijn carrière op de voortdurende drang om te willen afzien en verbeteren. Toen hij dat niet meer kon, verdween hij uit het peloton, in 1970, helemaal onverwacht na een wedstrijd in het Nederlandse Valkenswaard. Hij had de indruk dat de anderen met hem lachten. Dat botste met zijn karakter en met zijn fierheid.

De laatste jaren geeft Rik Van Looy nog amper interviews. Daar voelt hij de behoefte niet voor. Praten over het verleden, het vermoeit hem, het is voor hem een afgesloten hoofdstuk. In zijn huis in Herentals herinnert niets aan zijn carrière: geen foto’s, geen bekers. Toen er in 2013 naar aanleiding van zijn 80e verjaardag een boek over hem werd gemaakt, werkte Van Looy daar niet aan mee. Het kostte zelfs moeite om hem naar de boekvoorstelling te halen.

Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine en al ruim 40 jaar in de journalistiek, graaft iedere zaterdag in zijn archief

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content