Touranekdotes: Gert Steegmans werkte aan zijn snelheid in de … bergen
Sinds 14 maart ligt het boek ‘Top 1000 van de Belgische wielrenners’ in de Standaard Boekhandel. Tijdens de Tour brengen we elke dag passages uit dit werk. Vandaag in de laatste aflevering: Gert Steegmans die tien jaar geleden op de Champs Elysées won.
Het was een indrukwekkend beeld. In de slotrit van de Ronde van Frankrijk 2008 stormde het peloton naar de Champs Elysées. Het werd een meesterlijke sprint. De camera reed naast de van ver op kop zittende Gert Steegmans. Heel goed zag je welke kracht de Limburger ontwikkelde, welke power er in zijn lichaam zat. Op het moment dat de sprint begon, was iedereen al afgemaakt. Steegmans haalde het op een schitterende manier. Hij had ’s ochtends al geroepen dat hij zou winnen. En een paar dagen eerder op aanraden van zijn trainer aan zijn snelheid gewerkt in de… bergen. Daar trok hij af en toe een spurtje.
Ook het jaar voordien had Gert Steegmans in de Tour al een rit gewonnen, met aankomst in Gent. Hij trok de sprint aan voor Tom Boonen, maar toen die niet in zijn wiel zat, ging hij door. Dat Boonen het wiel van Steegmans niet kon houden was in de Tourrit de dag voordien ook al gebeurd. Toen aarzelde hij en Robbie McEwen stoof hem voorbij.
Gert Steegmans was een sterke renner met een sterke kop. Maar hij gaf de indruk dat hij zichzelf niet altijd kon motiveren. Was het faalangst? In de ploeg van Patrick Lefevere, waarvoor Steegmans lang reed, vroegen ze het zich af. Ze constateerden bij hem vaak een zekere geremdheid. Steegmans is heel intelligent, maar qua intelligentie in de koers bleek het vreemd genoeg een stuk minder te zijn. Met wat meer vertrouwen en wat meer flair zou Gert Steegmans een wereldtopper zijn geweest.
Top 1000 van de Belgische wielrenners’ werd geschreven door Jacques Sys, de hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine, en uitgegeven bij Lannoo
Lees ook
Op handen en voeten zocht Victor Lenaers naar zijn ketting
Zijn broek en trui moest Jan Adriaenssens in een lavabo wassen
Hoe langer Julien Vervaecke klom, hoe beter het ging
Hoe meer Romain Maes zich kon afbeulen, hoe liever hij het had
Als een levend lijk reed Maurice Dewaele de bergen op
En toen verkocht Staf Van Slembrouck een autobestuurder een paar muilperen
Omdat hij niet voor een Franse ploeg tekende, mocht Gilbert Desmet niet naar de Tour
De chirurg zei: ik heb een motor in je lichaam ingebouwd
Herman Vanspringel: een Tourzege had bevrijdend kunnen werken
Ferdinand Bracke, een prins op de fiets
En toen dubbelde Eddy Merckx Luis Ocaña
Nooit heeft de peeraffaire Michel Pollentiers populariteit geschaad
In een tijdrit over 1000 meter zou niemand Willy Teirlinck kloppen
Fons De Wolf arriveerde vijf minuten te laat aan de start van de proloog
Tom Steels, een sprinter die blij was in de bergen te zitten
Rudy Matthijs, een sprinter die vrij als een vlinder door het leven fladderde
Pol Verschuere, de ritwinnaar die de Franse commentator niet kende
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier