De eerste Tourrit eindigt allicht op een eerste massasprint. En dus wordt het uitkijken naar de clash tussen de oude en nieuwe sprintersgeneratie, met Dylan Groenewegen en Fernando Gaviria als vaandeldragers.
Zaterdag 7 juli
Noirmoutier-en-l’Île > Fontenay-le-Comte (201 km)
Water en zee: het zijn vaak terugkerende ankerpunten in de Tour. Grote baas Christian Prudhomme is dan ook gefascineerd door de spectaculaire beelden van een peloton dat langs een woeste of idyllische kustlijn zoeft.
Mede om die reden streek de Tour in 2013 voor zijn Grand Départ in Corsica neer en eindigde er toen een tijdrit op de Mont-Saint-Michel, het eiland waar ook de editie van 2016 begon. Zoals Prudhomme ook likkebaardde van de passage over de Zeelandse dijken in 2015. Hij krijgt nu al kippenvel bij de start van deze editie in de Vendée, gelegen aan de Golf van Biskaje. Bekend voor onder meer zijn Passage du Gois, de met basaltblokken belegde zandbank van 4,5 kilometer die het eilandje Noirmoutier met het vasteland verbindt.
Prudhommes oorspronkelijke plan – ontvouwd bij de presentatie van de Grand Départ in februari 2017 – was om het peloton bij de officieuze start van deze rit over die Passage du Gois te sturen, zoals ook bij het begin van de Tour 2011.
Maar er dook een probleem op: omdat de Tour wegens het WK voetbal een week later plaatsvindt, zal de zeestraat door het getijde rond de middag onder water staan. En dus werd de start verlegd naar Noirmoutier-en-l’Île, op het gelijknamige eiland. Waarna het peloton via de 583 meter lange Pont de Noirmoutier naar het plaatsje Fromentine aan de kustlijn zal fietsen. Daar begon ook de Tour van 2005, toen met een openingstijdrit die in omgekeerde richting over de brug ging, naar het eiland Noirmoutier.
Opmerkelijk hoe de passie tussen de Tour en de Vendée om de zoveel jaar oplaait. Zelfs in de allereerste editie van 1903 passeerden de renners door het departement, in de voorlaatste rit tussen Bordeaux en Nantes. En in de jaren 20 werd Les Sables-d’Olonne een vaste finishplaats. Later kreeg de Vendée ook de eer om La Grande Boucle op gang te schieten: in 1976 met een proloog in Saint-Jean-de-Monts (waar Freddy Maertens de eerste van zijn acht ritten won), in 1993 en 1999 met prologen in Le Puy du Fou, in 2005 met een openingstijdrit en in 2011 met een rit in lijn.
De door de Fransen verguisde Lance Armstrong bewaart goede herinneringen aan de streek. In 1993 begon hij in Le Puy du Fou aan zijn allereerste Tour en zes jaar later, bij zijn comeback, won hij er de proloog. Waarna hij in de tweede rit al een tweede uppercut uitdeelde aan grote opponent Alex Zülle. Die etappe ging toen over de Passage du Gois, waar de Zwitser door een massale valpartij achterop geraakte en zes minuten verloor.
Ook in de Tour van 2005 mepte The Boss zijn belangrijkste concurrent, Jan Ullrich, al bij de start in de Vendée tegen het canvas door hem in de openingstijdrit voorbij te steken.
Waaiers?
Deze keer echter geen chronoproef op de eerste dag zoals in 2017 in Düsseldorf en in 2015 in Utrecht, maar een rit in lijn. Volgens parcoursbouwer Thierry Gouvenou om de Tour open te houden. Tot blijdschap van Marcel Kittel, gespecialiseerd in het winnen van de eerste massasprint van een grote ronde: zowel in de Giro van 2014 en 2016 als in de Tour van 2013, 2014 en 2017 flikte hij dat kunstje. Alleen in de Tour van 2016 was Mark Cavendish hem te snel af op Utah Beach.
Opvallend: de sprinter die de eerste clash naar zijn hand zet, wordt vaak ook het alfamannetje in het vervolg van de Tour: Kittel stak vorig jaar na winst in Luik nog vier etappes op zak, Cavendish deed er in 2016 na Utah Beach nog drie bovenop. Zoals ook André Greipel nog drie keer won na zijn eerste zege op Neeltje Jans in 2015, net als Kittel in 2014 en 2013 na sprinttriomfen in Harrogate en Bastia.
Een massasprint wordt het in deze rit sowieso op de 6,5 meter brede en 500 meter lange en licht stijgende laatste rechte lijn in Fontenay-le-Comte. De vraag is: met hoeveel renners? De eerste 120 kilometer scheert immers langs de kustlijn. En in de laatste 60 kilometer, na de tussensprint voor de groene trui in La Tranche-sur-Mer, trekt het peloton door het Parc Naturel Régional du Marais Poitevin, een open moerasgebied waar ook waaiers gevormd kunnen worden.
Veel zal afhangen van de windrichting en snelheid. Volgens de laatste weerberichten zou die ’s namiddags uit het oosten blazen, wat zijwind betekent langs de kust (vanuit het binnenland weliswaar) en tegenwind in de laatste 60 kilometer. Bovendien met slechts 16 kilometer per uur. Allicht niet voldoende om, zoals Quick-Step in de Tour van 2015 richting Neeltje Jans, alles op de kant te zetten.
Waaiers of niet, met Fernando Gaviria heeft Patrick Lefevere een toptroef in huis voor de massasprinten. Al zal hij in deze Tour de steun, op en naast de fiets, van zijn zieke rechterhand Iljo Keisse enorm missen. Anderzijds beschikt geen enkele sprinter over zo’n afgestelde trein. Wellicht wordt die zelfs de enige ‘échte’ lead-out, met vijf renners voor Gaviria (Gilbert, Jungels, Terpstra, Lampaert en Richeze). Veel andere sprinters, onder meer André Greipel, hebben al aangekondigd dat ze het met een korter treintje zullen doen, maximaal twee, drie man. Reden: de overvloed aan topsprinters in deze Tour, en dus een nog grotere chaos. En dan is twee ploegmaats volgen makkelijker.
Korte of lange lead-out, Fernando Gaviria droomt in zijn eerste Tour al meteen van een eerste ritwinst én de gele trui. Opmerkelijk: als pas tweede Colombiaan ooit zou hij dan le maillot jaune veroveren, na Victor Hugo Peña in 2003. Een ploegmaat van … Lance Armstrong, liefhebber van de Vendée.
Gaviria zal dan wel moeten afrekenen met die nieuwe jonge opkomende sprinter, Dylan Groenewegen. Vorig jaar al ritwinnaar in Parijs en dit seizoen na Elia Viviani (niet aanwezig in de Tour) de meest succesvolle sprinter, met negen zeges. Volgens collega’s de sprinter die al het meest indruk maakte. Met een ritzege kan de Amsterdammer de eerste Nederlander in de gele trui worden sinds Erik Breukink in 1989.
Zorgen Groenewegen (25) en Gaviria (in augustus 24) voor changing of the guard in het sprintersgild? Of zal iemand van het ‘oude’ trio Cavendish-Greipel-Kittel (sinds 2008 samen goed voor liefst 55 ritzeges in de Tour, maar dit seizoen samen slechts negen keer gewonnen) hen toch te vlug af zijn?
Wij gokken op het eerste, met Groenewegen als nieuwe sprinterskoning.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
