Tourrit 14: Welke Fransman wist de Schande van Mende uit?

© .
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Het is de Belgische nationale feestdag, maar de kans is reëel dat de Fransen in Mende weer een jour de gloire zullen beleven. Om zo de schande van drie jaar geleden uit te wissen.

Zaterdag 21 juli – Saint-Paul-Trois-Châteaux -> Mende – 188 km

Zelden waren Franse wielerfans de laatste jaren zó ontgoocheld als na de Tourrit van 18 juli 2015 in Mende. Hun twee rijzende sterren, Thibaut Pinot en Romain Bardet, hadden op de steile slotklim hun medevluchters uit het wiel gekletst en leken op weg naar een sprint.

Tot ze voor de vlakke slotkilometer te veel naar elkaar keken, Stephen Cummings hen kon inhalen en hen zelfs achterliet, profiterend van hun wedijver.

“Doodzonde!”, mopperde Pinot. “C’est pas possible!”, jammerde Bardet, die zijn landgenoot verweet Cummings vijf meter te veel te hebben gegeven.

Het was het culminatiepunt van een rivaliteit die terugging tot hun jeugdjaren. Wat ook al bleek in 2014 toen ze in de GP La Marseillaise samen in de ontsnapping zaten, maar elkaar zo viseerden dat hun vluchtersgroep werd ingelopen. Of toen ze in de Tour van dat jaar een bitse strijd uitvochten om de witte trui én de plaats als eerste Fransman – gewonnen door Pinot, derde in Parijs.

Nochtans had Thibaut bij de jeugd nog bij de Bardets overnacht, voor een koers in de Ardèche. En na een ritzege in de Tour de l’Ain van 2012 had hij zijn bloemen aan vader Bardet geschonken.

Zelfs bij de nationale ploeg meden de twee elkaar allerminst. “Maar óp de fiets zijn Romain en Thibaut geobsedeerd door elkaar”, vertelde een collega na de Schande van Mende.

Epotijdperk

Drie jaar later keert de Tour terug naar Mende. Op alweer een pittig parcours, extra lastig door de hitte die de Tour al bijna twee weken teistert.

Na een golvende aanloop – onder meer door de Gorges de l’Ardèche, het decor van de tijdrit in 2016 tussen Bourg-Saint-Andéol en Vallon-Pont d’Arc (gewonnen door Tom Dumoulin) – gaat het vanaf kilometer 90 zoetjes aan bergop, van 167 meter tot ruim 1200 meter na 153 km.

Daarna volgt, na een afdaling, de lastige, korte slotklim in Mende (3,1 km aan 10,1%). Officieel de Côte de la Croix Neuve, wegens een stenen kruis op de top, maar sinds 2005 ook de Montée Laurent Jalabert genoemd.

Tien jaar eerder had die met zijn ONCE-team een putsch gepleegd tegen de oppermachtige Miguel Indurain. Met de hulp van Bjarne Riis en Marco Pantani kon de Spanjaard het geel behouden, maar Jaja reed zich op Quatorze Juillet definitief in het hart van de Fransen.

Het waren de hoogdagen van het epotijdperk, wat ook bleek uit de klimtijd van Indurain, Riis en Pantani: 9’03. Nooit vlamden renners sneller omhoog richting het vliegveldje van de Mont Mimat, de ruim 1000 meter hoge berg boven het stadje Mende. Armstrong, Basso, Ullrich en Evans klokten in 2005 9’12, Contador en Rodríguez in 2010 9’33, Froome en Quintana (na de vluchtersgroep Bardet/Pinot) in 2015 9’35.

Ook al is vergelijken relatief – afhankelijk van de wind, temperatuur, het parcours vóór de klim, moment in de Tour, materiaal… – het verschil blijft opmerkelijk.

Belgen op 21 juli

Gezien de aard van het parcours dit jaar is dit weer een ideale rit voor een ontsnapping. Dan denk je meteen aan Thomas De Gendt, maar die heeft naar Valence kostbare en nodeloze energie verspeeld door in een zinloze ontsnapping mee te gaan.

Misschien is Lotto-Soudalploegmaat Jelle Vanendert iets frisser. Die heeft zich in de Alpen afzijdig gehouden. Omdat hij niet beter kon? Of omdat hij zich slim spaarde voor deze rit, die hem gezien de steile, korte slotklim, uitstekend moet liggen?

Ook Greg Van Avermaet zal misschien de benen voelen kriebelen. Al lijkt de etappe van zondag beter geschikt voor hem, ook door het middengebergte, maar met een vlakkere finish.

Extra motivatie: de nationale feestdag. Doen Vanendert, Van Avermaet of misschien ook Serge Pauwels de Belgen, 33 jaar na Rudy Matthijs in Parijs, nog eens juichen? Op 21 juli 2005 heeft Axel Merckx dat al eens geprobeerd richting Mende, maar hij strandde toen op Fuentes-klant Marcos Serrano.

Goed mogelijk dat een van onze landgenoten ook nu op een sterkere renner botst, weliswaar uit een Belgische ploeg: Julian Alaphilippe, de winnaar van de Waalse Pijl en al de snelste in Le Grand Bornand. Deze etappe, en met name de klim in Mende, lijkt voor hem gemaakt.

Quick-Step kan er alles aan doen om hem in een ontsnapping te loodsen. Alleen is de vraag: willen andere vluchters hem meenemen naar de voet van de slothelling in Mende, wetende dat Alaphilippe hen daar zal overvleugelen?

Andere optie is om zelf elke ontsnapping in de kiem te smoren, en met het hele peloton naar de voet van de Montée Laurent Jalabert te knallen. Maar dan moet het vertrouwen in Alaphilippe wel heel groot zijn.

Want dan zal hij ook moeten afrekenen met de klassementsrenners, met name met Romain Bardet, die gebrand zal zijn om de Schande van Mende uit te wissen. De Fransman heeft, door de vele uitvallers bij AG2R, wel geen ploeg meer om een peloton samen te houden.

En de kans dat Team Sky van leider Geraint Thomas en Chris Froome zich zal vermoeien om een (ongevaarlijke) vluchtersgroep in te rekenen lijkt vrij klein.

Ook Sunweb-Giant van hun grootste belager Tom Dumoulin heeft daarvoor niet de manschappen. De Nederlander zal zijn ploeggenoten willen sparen voor de zware laatste Tourweek.

Kleine tijdsverschillen

De tijdverschillen tussen de favorieten beperken zich in Mende niettemin steevast tot zo’n tien, twintig seconden – zelfs de verbazende Peter Sagan gaf in 2015 amper 29 tellen toe op medevluchter Cummings, als vijfde van een kopgroep van twintig, 4 seconden voor onder meer Bob Jungels en Simon Yates, die toen wel pas 22 jaar waren.

De Tour winnen zul je op de Montée Jalabert dus niet doen, maar in afwachting van de Pyreneeën kun je er wel een mentale tik uitdelen. Zoals Chris Froome in 2015, door in de gele trui als eerste van de klassementsmannen over de finish te bollen. Zelfs de urine die een toeschouwer na 50 km naar hem had gegooid, kon de Brit toen niet deren.

Doet hij nu hetzelfde (al dan niet weer overgoten met urine en nog meer uitgejouwd)? Hij zal, als ‘de leider’ van Team Sky, ergens de 1 minuut en 39 seconden op Geraint Thomasmoeten goedmaken, misschien een stuk(je) daarvan in Mende.

Een steile klim die hem beter zou moeten liggen dan de Welshman, die het meer van de grotere versnelling moet hebben. Hetzelfde geldt voor de tijdrijder Tom Dumoulin.

Gezien zijn aanvallen op Alpe d’Huez en de steiltegraad van de Montée Jalabert is echter lichtgewicht Romain Bardet mogelijk de sterkste van de klassementsrenners.

Al dan niet enkele minuten/seconden nadat landgenoot Julian Alaphilippe Quick-Step zijn 51e zege heeft bezorgd.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content