De UCI en de ploeg van Peter Sagan begroeven van de week de strijdbijl. Na overleg besliste Bora-Hansgrohe de juridische procedure bij het Internationaal Sporttribunaal TAS stop te zetten. Tot grote opluchting van de UCI (en haar boekhouder).
Sagan moest afgelopen zomer de Tour verlaten na afloop van de vierde etappe in Vittel. Volgens de wedstrijdjury had de wereldkampioen met een gevaarlijk elleboogmanoeuvre Mark Cavendish ten val gebracht in de massasprint. Sagan en zijn team vochten met een spoedprocedure bij het TAS de uitsluiting aan, maar vingen daar toen bot.
Dinsdag had de zaak Bora-Hansgrohe vs. de UCI ten gronde behandeld moeten worden in Lausanne, bij het TAS. Maar in een persbericht lieten beide partijen vooraf weten dat, na onder meer het bekijken van nieuw beeldmateriaal, ‘alle partijen overeen gekomen zijn dat de valpartij een ongelukkig en onbedoeld wedstrijdincident was’, en dat de UCI-juryleden ‘gezien de omstandigheden de toen voor hen best mogelijke beslissing hebben genomen.’
Volgens UCI-voorzitter David Lappartient bewijst de zaak ‘hoe belangrijk en moeilijk het werk van UCI-commissarissen is.’ Hij kondigde aan dat de UCI vanaf volgend seizoen tijdens de belangrijkste WorldTourwedstrijden een ‘assistent-commissaris met speciale video-expertise’ wil toevoegen aan het vaste panel wedstrijdcommissarissen in de wagen en op de moto.
Na het verschijnen van het persbericht, werd er gespeculeerd over een schadevergoeding die de UCI had betaald aan Peter Sagans ploeg, voor het gemis aan publicitaire return door de uitsluiting in de Tour, maar dat ontkenden beide partijen met klem.
Voorzitter David Lappartient toonde zich bereid om door het stof te kruipen en openlijk de fout van de UCI-jury toe te geven, om Sagans reputatie als wildeman in de sprint volledig wit te wassen.
Als dat klopt, dan is dat voor de UCI, en vooral voor de boekhouder van de Internationale Wielerunie, een gigantische opluchting. De UCI vreesde immers dat Bora-Hansgrohe gelijk had kunnen krijgen bij het TAS. Niet over de uitsluiting van de renner op zich – een beslissing van de UCI-jury die volgens het reglement van de Internationale Wielerunie finaal is en niet kan worden aangevochten -, maar wél over de niet gevolgde procedure.
De jury, onder voorzitterschap van de Belg Philippe Mariën, had volgens artikel 12.2.006 van het UCI-reglement Sagan immers moeten horen alvorens zo’n drastische beslissing te nemen. En dat heeft de jury niet gedaan.
Wegens die vrees voor een fikse schadevergoeding (gezien Sagans zeer grote publicitaire waarde) contacteerde UCI-voorzitter David Lappartient in hoogsteigen persoon Ralph Denk, de manager van Bora-Hangsgrohe. ‘Want een conflict voor een rechtbank tussen de grootste ambassadeur van het wielrennen en de internationale federatie, dat kan toch niet’, zegt hij aan de Franse krant Le Monde.
Schadevergoeding
Voorzitter David Lappartient toonde zich bereid om door het stof te kruipen en openlijk de fout van de UCI-jury toe te geven, om Sagans reputatie als wildeman in de sprint volledig wit te wassen. Waarop Ralph Denk de zaak liet vallen. In de wetenschap dat diens sponsors uit de hele heisa rond de uitsluiting ook veel publicitaire return hadden gehaald.
Of er dan toch geen (kleinere) schadevergoeding is afgesproken? Dat zal misschien ooit aan het licht komen, maar feit is wel dat de UCI in het krijt staat bij Sagan en diens ploeg. En dan is de vraag hoe die schuld ooit afgelost zal worden.
Bij een nieuw verkeerd manoeuvre van de Slovaak in een sprint (of een ander vergrijp) dat de UCI-jury níét bestraft, zullen media en andere benadeelde renners/ploegen deze deal zeker nog eens aanhalen.
Discussie dus nog niet helemaal gesloten?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
