Parijs-Roubaix, 2012. Sinds de triomf van Tom Boonen won geen Belg meer een voorjaarsmonument. Nooit hebben ‘we’ daarop langer moeten wachten.
Zoals Marco Pantani indertijd met zijn bandana, zo gooide Wout Poels zondag net voor de finish in Luik zijn met batterijen verwarmde handschoenen weg – een van de vele marginal gains van Team Sky. De Nederlander was, na veel pechjaren, klaar voor de sprint van zijn leven. En bezorgde het Britse team zo eindelijk een grote voorjaarszege. Na zes jaar wachten, alle marginale winsten ten spijt.
Langste droogte ooit
Het geduld van de Belgische koersfan wordt nu ook op de proef gesteld. Al vier jaar won geen landgenoot in Sanremo, Oudenaarde, Roubaix en Luik – de langste droogte ooit. Zelfs in de E3 en Gent-Wevelgem is het van 2012 geleden dat daar nog een Belg (Boonen) triomfeerde. Alleen Philippe Gilbert zorgde nadien in het voorjaar voor een uitschieter in de WorldTour (Amstel 2014).
Boonen leek in Parijs-Roubaix op weg om even zijn troon te heroveren, maar viel er net naast. Ironisch genoeg behaalde hij op zijn 35e zo de beste Belgische uitslag in een voorjaarsmonument.
Dat was misschien anders geweest zonder de val van Greg Van Avermaet in de Ronde. Nooit zullen we weten of die daar Peter Sagan, die beter was dan in de Omloop of Tirreno, ook had geklopt. Een herboren Sep Vanmarcke schoot net tekort, zoals in Roubaix. Want: geen volbloedwinnaar.
Wielrennen draait om wínnen. En dat doen we niet meer, zelfs niet op de kasseien.
Zijn ereplaatsen en die van Boonen, Van Avermaet – zelfs die van Baptiste Planckaert in Franse tweederangskoersen -, bezorgden ons land tot na de Gold Race niettemin de koppositie in de UCI World Ranking, de resultaten van alle internationale races (groot én klein) opgeteld. En dus titelde een Vlaamse krant: ‘België ook in het wielrennen beste land ter wereld’ – naar analogie met de Duivels op de FIFA-ranking.
Stupide en vluchtige redenering, want wielrennen draait om wínnen. En dat doen we niet meer, zelfs niet op de kasseien.
Bovendien bepalen de renners die in de Ardennenklassiekers uitblinken het DNA van de rest van het seizoen, in kleine en grote rondes. En zoals voor het tweede jaar op rij geen landgenoot in de top tien in Hoei en Luik eindigde – Tim Wellens merkte dat de GP Montréal geen La Doyenne is -, zo zullen we ook vruchteloos moeten speuren naar Belgen in de top tien van Giro, Tour en Vuelta. Ritwinst: misschien, maar niet met een topsprinter of klimmer, want die heeft ons land, bij gebrek aan specifieke opleiding in het verleden, niet meer.
De beste wielernatie ter wereld is België dus zéker niet. En dat zal het nooit meer worden. Logisch, gezien de steeds grotere concurrentie – zelfs in de Ronde en Parijs-Roubaix finishten in de top tien acht verschillende nationaliteiten.
Talenten
Doemdenken hoeft echter niet, want er staan talenten klaar. Onder meer Jasper Stuyven (24, winst in Kuurne), Tiesj Benoot (22, out na een val in de Ronde), Louis Vervaeke (22, 11e in de Ronde van het Baskenland), Loïc Vliegen (22, 9e in Amstel) en Dylan Teuns (24, 17e en jongste in de top 20 van LBL). Ook Wellens zal op zijn 24e nog groeien en zelfs Vanmarcke heeft op zijn 27e nog tijd voor een uitschieter. Of zij op hun terrein ook súpertalenten als Sagan (26) en Alaphilippe (23) zullen aankunnen, dat valt echter nog te bezien.
Maar geduld is een mooie deugd, dat weten ook Wout Poels en Team Sky.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
