De nog altijd maar 24-jarige Tim Wellens mikt deze week op winst in de Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik. In Sport/Voetbalmagazine legt hij uit waarop dat zelfvertrouwen gebaseerd is.
“Valverde en Rodríguez kunnen dat wel, schitteren in grote rondes en in Luik-Bastenaken-Luik, maar ik heb jammer genoeg hun talent niet”, verklaart Tim Wellens deze week in een interview met Sport/Voetbalmagazine. “En als ik dan, op dit moment van mijn loopbaan, moet kiezen, dan ga ik liever voor de zware eendagswedstrijden en voor rondes van één week zonder lange cols. Die kan ik winnen, de Tour of Giro, of er zelfs het podium halen, niet. En drie weken lang defensief koersen voor een zesde plaats, daar pas ik voor. Ik ben ook maar 24, hé, binnen x jaar kan ik nog altijd de overstap wagen.”
Geen foute keuze, bewees Wellens in 2015 met zeges in de EnecoTour en vooral de GP Montréal. “Qua puur fysieke prestatie mijn beste race ooit: gemiddeld 345 watt over vijf uur. Bovendien was de tegenstand, met bijna alle WK-favorieten, in Canada veel groter dan in de EnecoTour.” Kan de Brustemnaar dan ook in de nog iets lastigere Luik-Bastenaken-Luik meedoen voor winst? “Dat dacht ik vorig jaar ook… Na een hoogtestage was ik echter al top in de Ronde van het Baskenland, maar in de Waalse klassiekers bleek mijn piek al voorbij. Daarom heb ik me in het Baskenland deze keer – op één rit na – opzettelijk ingehouden. Moeilijk, voor een aanvaller, maar het moest, met deze week in het achterhoofd.”
Zoals zijn jeugdidool Frank Vandenbroucke met ronkende zegeverklaringen uitpakken zit er ondanks het aanwezige vertrouwen niet in: “Mocht ik, zoals VDB in 1999, tachtig procent zeker zijn dat ik Luik-Bastenaken-Luik zou winnen, dan zou ik dat ook openlijk zeggen, ja. Fantastisch toch, die durf? Helaas heb ik zijn benen niet.”
Thuis in Wallonië
Tim Wellens heeft een extra motivatie om te schitteren in de Waalse Pijl: eind 2015 kocht hij bouwgrond in Hoei. “Ik heb er altijd van gedroomd om te wonen in een huis boven op een berg. Toen ik, tijdens een verkenning van de Waalse Pijl, vorig jaar toevallig dat stuk zag liggen op de top van de côte de Cherave (de voorlaatste helling waar Wellens in 2015 zelfs aanviel, nvdr), leek me dat een ideale locatie.
“Hoei is bovendien een levendige stad – niet ergens diep in de Ardennen waar niets te doen valt -, dicht bij de autosnelweg, de luchthavens van Zaventem en Charleroi, ongeveer halverwege Brustem en Montigny-le-Tilleul, de thuis van mijn vriendin Sophie, én ideaal trainingsterrein, al is Haspengouw in Limburg nóg mooier. Ik heb me ook altijd goed gevoeld in Wallonië, waar de mensen, zoals mijn schoonouders, meer lachen, meer open zijn dan de veeleer gesloten Vlamingen, zoals de familie Wellens.” (lacht)
Wannéér hij naar Hoei verhuist, is nog niet beslist. “Het zal nog een tijd duren eer het huis er staat – we hebben zelfs nog geen architect. En voorlopig blijf ik in hotel mama wonen. Lekker makkelijk, niet?
Lees de volledige reportage met Tim Wellens in Sport/Voetbalmagazine van woensdag 20 april.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier