Redacteur Peter T’Kint reist tijdens het WK 2014 door Brazilië en houdt een dagboek bij voor sportmagazine.be.
Eerlijk, we dachten dat hij een kraker was. Een dakloze, die gebruik maakte van de leegstand van een nog niet afgewerkt gebouw om te schuilen voor de frisse nacht. Want het is winter op dit moment in Brazilië. Ook in Belo Horizonte. Overdag zou je dat niet zeggen, dan is het een lekkere 24 graden, met een heerlijk zonnetje en af en toe wat wolken. Maar ’s nachts koelt het wat af, tot een graad of twaalf, dertien. We merken het zelf, een zacht donsje op bed is welkom.
We zagen hem voor het eerst zaterdag, na het duel tussen Argentinië en Iran. Het was al donker toen we terug wandelden naar ons motel, een uur of zeven plaatselijke tijd. Hij keek ons na, van achter zijn betonnen muurtje. Het gebouw stond nog in de steigers, in een ton opzij flakkerde wat vuur.
Gisteren zat hij langs de straat, toen we een ochtendwandeling naar Pampulha, de residentiële wijk in Belo Horizonte maakten. Toen we een paar uur later terugkeerden, zat hij er nog. Te niksen, op zijn hurken. Het leek alsof hij al die tijd amper had bewogen. Vriendelijk groette hij. ‘Bom dia’. We groetten terug. In zijn mond blonk één vergulde tand. Hij had er nog een andere, niet veel meer.
Vanmorgen zat hij er opnieuw, te kijken naar de arbeiders die in het gebouw aan de slag waren. Rustig gehurkt, met een stokje wat tekeningen in het stof te maken.
‘Bom dia’, groette hij weer. Vriendelijk. We stopten even. Oscar was zijn naam. Dakloos is hij niet, hij werkte daar. Als.. bewaker van de werf. Zo’n functies heb je hier. Oscar komt uit het binnenland van Minas, en was in Belo Horizonte op zoek naar werk. De bouwfirma engageerde hem. Zijn job is: op de werf blijven, tot ze af is. Dag en nacht, en het hele weekend. Als een werf af is, mag hij even terug naar de familie, krijgt hij vrij. Doet een firma het niet, dan raakt ze binnen de kortste keren haar gerief kwijt, zegt hij. Dus bewaakt hij stellingen, stenen en lege hallen.
Het lijkt ons een zeer saai beroep, bewakingsagent. Maar je ziet ze hier overal. Elk bedrijf heeft ze aan de poort. Tralies en bewaking. Appartementsgebouwen hebben ze, hele wijken soms. Tralies en bewaking. Je komt hier nergens zomaar binnen.
Maar een werf met een veiligheidsagent, dat was nieuw. Oscar lachte.
Of hij het voetbal kon volgen? Via de radio! Een radio, achter het muurtje zijn matras en een vuurtje om wat op te koken. Soms bracht iemand wat eten. Meer had hij niet nodig.
Soms ligt geluk ook in de eenvoud.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier