‘Door te leren genieten heeft Fanny Lecluyse het beste uit zichzelf gehaald’

© belga
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

Zwemster Fanny Lecluyse (29) kondigde donderdagavond haar afscheid aan het zwemmen aan. Wat is haar erfenis als topzwemster? Drie vragen aan onze redacteur Jonas Creteur, die haar hele carrière gevolgd heeft.

Hoe hoog moeten we het palmares van Fanny Lecluyse inschatten?

Creteur: ‘Ze is ontegensprekelijk de beste Belgische zwemster van de 21e eeuw: tien finales op EK’s korte baan, waaronder een Europese titel in 2015 op de 200 meter schoolslag, plus drie medailles. Drie finales op EK’s lange baan, zes finales op WK’s korte baan, waaronder een bronzen plak in 2018, en vooral twee finales op het WK lange baan, in 2019, én een finale op de Olympische Spelen, afgelopen zomer in Tokio, op de 200 meter schoolslag.”

‘Lecluyse werd daarmee de eerste landgenote die de laatste acht haalde op de Spelen sinds Brigitte Becue dat realiseerde op de Spelen van Atlanta, in 1996.’

‘De absolute wereldtop heeft Lecluyse nooit gehaald – daarvoor had ze niet het pure talent – maar als je op alle grote internationale kampioenschappen al die finales zwemt, en ook enkele medailles verovert, dan mag je spreken van een rijke carrière.’

Stopt ze op het juiste moment?

Creteur: ‘Voor veel atleten is dat een van de moeilijkste vraagstukken in hun loopbaan. Lecluyse heeft dat ons inziens perfect opgelost. Niet te vergeten dat ze al in 2007, op haar vijftiende, haar eerste EK korte baan bij de senioren zwom, en veertien jaar later een olympische finale haalde.’

‘Voor een zwemster een zeer lange carrière, die ze op het hoogste punt heeft afgesloten. Op haar nota bene 29e, waarmee ze in Tokio de oudste zwemster in de finale van de 200 meter schoolslag was.’

‘Daarna heeft Lecluyse zich nog kunnen opladen voor het WK korte baan, onlangs in Abu Dhabi, waar ze ook de finale bereikte op de 50 meter schoolslag. Als je dan voelt dat dat het absolute maximum was, als je ook merkt dat je lichaam niet meer recupereert zoals vroeger, en dat vooral je motivatie langzaam afneemt om al die baantjes te blijven trekken, dan is stoppen de beste beslissing. Iets waarmee ze trouwens al voor Tokio in haar hoofd zat, toen ze nog samen was met Victor Campenaerts en aan kindjes dacht.’

‘Als je alle aangehaalde factoren samentelt, is het beter om bij die keuze te blijven. Het heeft weinig zin om nog krampachtig proberen vast te klampen aan het verleden en nog een schim van jezelf te zijn.’

‘Lecluyse zal ook niet in een zwart gat vallen: ze kan meteen beginnen als lerares in het lager onderwijs, en als zwemcoach in een club, waar ze jonge kinderen zal begeleiden. Hopelijk krijgt ze later ook de kans om haar kennis en ervaring te delen met de allerbeste talenten, als ze dat wil tenminste.’

Hoe zal jij Fanny Lecluyse herinneren?

Creteur: ‘Op Sporza zei ze gisteren dat ze in haar hele loopbaan nooit met tegenzin om vijf uur ’s morgens is opgestaan om te trainen. Dat typeert haar volledig: enorm gedreven, zeer professioneel lettend op alle mogelijke details, vasthoudend ook aan haar vaste routines.’

‘Dat perfectionisme werkte echter ook nadelig: Lecluyse legde zich soms een te grote druk op, mede door de stress van haar studie als lerares lager onderwijs. Daardoor heeft ze in haar carrière ook moeilijke mentale periodes beleefd, vooral in het jaar van de voor haar zeer teleurstellende Olympische Spelen in Rio. Ze sprak in haar afscheidsboodschap niet toevallig van een lange en hobbelige weg, vol obstakels en tegenslagen.’

Lees verder onder de foto

'Door te leren genieten heeft Fanny Lecluyse het beste uit zichzelf gehaald'
© BELGA

‘Haar grootste verdienste is dat ze zich de jaren erna herpakt heeft en ondanks de vele kilometers op haar teller beter werd dan ooit: in 2019 behaalde Lecluyse op haar 27e twee finales op het WK lange baan, ze vond daarna de kracht om het corona-uitstel van de Spelen om te zetten in motivatie en in haar laatste jaar haalde ze haar hoogste niveau ooit.’

‘Vooral omdat ze mentaal evenwichtiger werd, mede dankzij haar jarenlange coach Droc Horatiu en sportpsychologe Eva Maenhout die haar leerde om proactief met stress om te gaan.’

‘Maar ook, ondanks de breuk na de Spelen, dankzij haar relatie met wielrenner Victor Campenaerts. Meer dan ooit besefte ze dat ze moest genieten van haar sport. En dat het ook niet het einde van de wereld zou zijn als ze niet in haar doel zou slagen, omdat het echte geluk naast het zwembad ligt.’

‘Zo is ze erin geslaagd om in Tokio het allerbeste uit zichzelf te halen. Na nochtans eerst een teleurstellende 100 meter schoolslag, waar het voor geen meter liep. Met alle ervaring en levenslessen in haar rugzak kon ze nadien wel de knop omdraaien, en de finale op de 200 meter schoolslag bereiken. Die tegenslag verwerken, haar opwaartse traject van de laatste jaren, als late twintiger, is misschien wel de mooiste ‘zege’ uit haar carrière. En ook een wijze les voor veel andere topatleten.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content