Emma Meesseman: ‘Ik haat verandering, maar ik wist dat ik deze stap moest zetten’

© Belga Image

Emma Meesseman begint met Chicago Sky aan een nieuw hoofdstuk in haar carrière. De Krant van West-Vlaanderen bracht haar samen met Philip Mestdagh, de coach waarmee ze tien jaar geleden de titel pakte met Blue Cats Ieper en die later ook haar bondscoach bij de Belgian Cats werd. Ze spreken over de titel en de toekomst van Meesseman en de nationale ploeg.

Op 25 april zal het exact tien jaar geleden zijn dat Blue Cats Ieper de landstitel behaalde in de hoogste afdeling van het damesbasketbal en even later kwam daar ook de beker bij. Het werd jullie eerste en enige dubbel. Waar plaatsen jullie die titel tussen alle andere trofeeën die jullie nadien nog gewonnen hebben?

Emma Meesseman: ‘De prijzen die je voor het eerst wint, zijn de mooiste. Of dat nu met Blue Cats Ieper is of met Washington in de WNBA, het geeft een speciaal gevoel. Sowieso staat die titel met Ieper helemaal bovenaan. Ik ben een trotse Ieperlinge en ik ben heel fier dat ik deel heb kunnen uitmaken van de Ieperse sportgeschiedenis.’

Philip Mestdagh: ‘Ik ben drie keer kampioen geworden met drie verschillende clubs: Ieper, Castors Braine en Namen. Maar de titel met Ieper was veruit de mooiste. Onze damesclub was toen echt een hype in Ieper. Elke vakantie werden kampjes georganiseerd en daar werd de basis gelegd. Niet alleen door mij, maar ook door veel andere goeie coaches. Heel wat mensen hebben zich voor ons ingespannen. Ze gingen pannenkoeken verkopen zodat wij zouden kunnen basketten, want grote sponsors waren er niet. Het respect vanuit alle hoeken was immens. Na een match aten wij boterhammen met choco in de kleedkamer. Die speelsters apprecieerden dat nog.’

Meesseman: ‘Die sfeer die er hing in de cafetaria… Dat is zeldzaam in de sportwereld. De supporters volgden ons ook overal. Zelfs nu nog, met de Belgian Cats. Die band is uniek. Als ik iets voor hen terug kan doen, zal ik het zeker niet laten. Omdat ik weet dat dat omgekeerd ook het geval is.’

Door de oorlog in Oekraïne zit je voorlopig wel zonder Europese club. Waar ligt je toekomst, Emma?

Meesseman: ‘Dat is onmogelijk om te zeggen. Veel hangt af van hoe de situatie zal evolueren. Eerst focus ik mij op een drukke zomer met de WNBA en in september volgt dan het WK in Australië. Waarom ik voor Chicago gekozen heb? Ik haat verandering, maar ik wist dat ik deze stap moest zetten. Hopelijk is het de goeie keuze.’

Mestdagh: ‘In een carrière moet je nu eenmaal keuzes maken. Het is goed dat je zelf aangeeft dat je uit je comfortzone wil stappen. En als ik die kern van Chicago bekijk… (blaast) Dat is de moeite!’

Het WK in Australië wordt het eerste zonder Philip als bondscoach. Voel je een nieuwe wind?

Meesseman: ‘Er zijn enkele nieuwe speelsters en een nieuwe coach, maar de basis is ergens wel hetzelfde gebleven. Wat we vroeger met Philip begonnen zijn, verandert niet. De professionaliteit en de structuur staan er nog altijd.’

Mestdagh: ‘Van de speelsters blijf ik superfan en van bepaalde mensen in de sportieve staf ook. Maar van bepaalde mensen van hogerhand minder. Maar natuurlijk hoop ik dat het goed gaat en ik heb daar ook alle vertrouwen in. Ze zullen hun voorbereiding zonder Julie (Allemand, red.) en Emma moeten afwerken en dat is niet slecht. Zo zullen andere speelsters verplicht worden om hun verantwoordelijkheid te nemen en te groeien.’

Meesseman: ‘Met Ann Wauters, Marjorie Carpréaux en Kim Mestdagh zijn we wel een pak ervaring kwijt. Ergens is het toch een nieuw begin. Het is moeilijk in te schatten waar we staan met deze ploeg.’

Lees het volledige dubbelinterview op de website van de Krant van West-Vlaanderen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content