Ex-Liersevoorzitter Gaston Vets (63) overleden

Gaston Vets, die tussen 2001 en 2005 voorzitter van Lierse was, is op 63-jarige leeftijd overleden na een jarenlange strijd tegen kanker. Een portret.

“Het heeft geen zin om in een mooi huis te wonen met een lege koelkast”, zei toenmalig financieel directeur Gaston Vets in 2000, toen hem gevraagd werd of de verbouwing van het stadion gevolgen zou hebben voor de sportieve aspiraties van Lierse. Het geld om de koelkast mooi gevuld te houden én het huis mooi in te richten, zou hij nooit bijeen krijgen.

Vetsiaans

In 2001 kreeg de bouwondernemer, tevens een groot paardenliefhebber, wat hij wilde: de voorzittersstoel, waardoor Freddy Van Laer erevoorzitter werd. De machtswissel verliep niet in de beste verstandhouding.

Van Laer vond dat Lierse op financieel vlak best voorzichtig bleef, Vets wilde met Lierse vooruit. Het was hét moment om een topclub te worden, meende hij, daarbij gesteund door toenmalig manager Herman Van Holsbeeck die vaak moest bijspringen om de voorzitter bij de les te houden en toe te lichten wat die met zijn taal ‘Vetsiaans’ eigenlijk bedoelde.

Half vernieuwd stadion

Voor Vets’ machtsgreep, onder de in 2006 overleden Van Laer, bracht Lierse de sportieve prestaties van een topclub (kampioen in ’97, CL eind ’97, beker in ’99) in een aftandse accommodatie. Dus werd er gebouwd, met eigen middelen. Vets wilde een imposant stadion, zijn voorganger pleitte voor bescheidener moderniseringswerken.

Het resultaat was – en is nog steeds – een half vernieuwd stadion, een symbool van een club die op twee gedachten hinkte, half protserig en half vervallen. De stad Lier stelde zich borg voor de lening die de club aanging voor de verbouwing, en Lierse zou die versneld afbetalen door de talentvolle spelers aan superprijzen te verkopen.

Pseudotoppers

Maar het gewenste transfergeld voor Van Meir, Hoefkens en Somers kwam er niet, de relatie met de eigen spelers (die al eens in de B-kern belandden wanneer ze niet meewerkten aan een geplande transfer) raakte verzuurd, en de afbetalingen aan de stad liepen steeds moeizamer.

In plaats van met de eigen jeugd te werken, stroomde een niet te stoppen batterij pseudotoppers – met hier en daar een meevaller – toe. Op een vijfde plaats in 2003 na (onder Emilio Ferrera) bengelde Lierse in de kelder van eerste klasse. Doorgaans waren de nieuwe, goed betaalde spelers die op het Lisp verschenen, al verdwenen voor het publiek hun naam kende (wie herinnert zich nog Selar, Veretennikov, Tsereteli, Nikolovski of Frigard?).

Ziekte

Van jaar tot jaar zakte Lierse dieper weg in een financieel moeras. Na het vertrek van Van Holsbeeck naar Anderlecht bleef er niemand om Gaston Vets bij de les te houden. Achterstallige betalingen en bibberen om de licentie te behalen werden de gewoonte.

Tot overmaat van ramp werd de voorzitter in 2004 zwaar ziek. Hij zou nooit helemaal herstellen.

Gokchinees

In die schimmige periode was het dat ook Zheyun Ye zijn opwachting maakte op het Lisp. In maart 2005 vond burgemeester Marleen Vanderpoorten het als borgsteller welletjes en stelde de club in gebreke. Vets stapte op, werd vervangen door clubadvocaat Chris De Nijn, waarna Leo Theyskens de club overnam, net voor de zaak Ye zou losbarsten.

Theyskens diende toen een schadeclaim in tegen zijn Vets die op zijn beurt een fikse som terugvorderde van de club waarmee hij zijn torenhoge ambities nooit kon waarmaken. De verhoudingen tussen club en ex-voorzitter kwamen nooit meer goed.

Zondag overleed Gaston Vets op 63-jarige leeftijd aan de ziekte die hem sinds 2004 teisterde.

Geert Foutré