Een mooie, sfeervolle ode aan een van de beste renners die dit land ooit gehad heeft.
Een rare renner, noemt Marc Uytterhoeven zijn idool in ‘Herman Vanspringel 68’. “Een renner die niet kon dalen, maar een Tourrit op zijn naam schreef na een afdaling van veertig kilometer. Een renner die niet kon sprinten, maar de sprintersklassieker Parijs-Tours en de groene trui won, een renner die uitstekend tegen de tijd reed, maar de Tour van 1968 verloor in de afsluitende tijdrit.”
Omdat Vanspringel altijd gelinkt wordt aan die nederlaag tegen Jan Janssen, wilde Uytterhoeven met dit boek iedereen nog eens duidelijk maken dat diens carrière veel meer omhelst.
‘Herman Vanspringel 68’, niet toevallig uitgegeven in het jaar dat de Antwerpenaar 68 wordt, is in vorm en stijl echter geen typisch sportboek. Eerder een lappendeken van twaalf spitse kortverhalen over Vanspringels loopbaan, afgewisseld met krantenartikels en flarden wereldgeschiedenis – Mei ’68, de Praagse Lente, de moord op Bob Kennedy en Martin Luther King – die een perfect tijdsbeeld schetsen van het magische jaar 1968, tevens het beste seizoen van de zevenvoudig winnaar van Bordeaux-Parijs.
Origineel is dat ook de familie van Vanspringel, zowel zijn negen broers en zussen als zijn eigen kinderen, ruim aan bod komen. En natuurlijk mocht ook een overzicht van de Tour 1968 niet ontbreken.
Een mooie, sfeervolle ode aan een van de beste renners die dit land ooit gehad heeft. (JC)
‘Herman Vanspringel 68’, Mark Uytterhoeven, Uitgeverij Kannibaal, 160 blz., 19,95 euro.
