Neen, we worden geen wereldkampioen in Brazilië. Maar laat dat vooral de pret niet bederven.
Het was Eden Hazard – nochtans met zijn argeloze branie de exponent van deze generatie Rode Duivels – die het ballonnetje opliet tijdens een interview in Sportweekend: “Misschien verwacht iedereen in België te veel.” Daaraan toevoegend: “We hebben een goede generatie en daarom zien de mensen ons al de finale winnen in Maracana. Het zou al erg goed zijn als we de kwartfinales halen. Op het EK 2016 zullen we sterker zijn.”
Akkoord, het is mooi om zien hoe de goede prestaties van de Belgische nationale ploeg ons land doen opleven en – wars van enige politieke overtuiging – mensen gewoon blij maakt. Zulke momenten en positieve emoties moet je koesteren. Anderzijds is het merkwaardig hoe snel de voetbalsupporter zich laat meeslepen in euforie en daarbij elke zin voor nuancering verliest.
Jazeker, ook op onze redactie kijken we met verbazing, ja zelfs bewondering, naar de acties die Eden Hazard, Moussa Dembélé en Axel Witsel op de mat leggen. Of naar de overtuigende manier waarop mannen als Vincent Kompany en Jan Vertonghen zich opwerpen als leidinggevende figuren in de Premier League. Kleine Belgen zijn we allang niet meer. Weg is de tijd dat we al recht op de banken stonden omdat Bart Goor aanvoerder was bij Hertha Berlijn of Emile Mpenza bij Schalke 04 goals maakte.
Maar het valt op hoe we bij het ophemelen van ‘onze’ vedetten vergeten dat er ook nog ‘andere’ zijn. Bij ons minder gehypete voetballanden hebben eveneens aardig wat toppers rondlopen. Getuige de wedstrijd tegen Colombia, waarbij het ons verbaasde hoe verbaasd sommigen waren door de kwaliteiten die de Zuid-Amerikanen etaleerden. Eveneens modern en hoegenaamd niet meer het oubollige, romantische Latijnse voetbal van weleer, toen je op het middenveld nog rustig een balletje kon aannemen en een slalom tot aan het penaltypunt kon inzetten. Pressing, efficiëntie (in beide strafschopgebieden!), tactische discipline: Colombia beheerste het allemaal. Niet dat de Belgen weggespeeld werden, zoals we hier en daar konden horen, maar het was toch een welgekomen wake-up call in de aanloop naar het WK.
Ook tegen Japan mogen we diezelfde kwaliteiten verwachten. Wie de Japanners bezig zag op de Confederations Cup afgelopen zomer kan niet anders dan onder de indruk geraakt zijn van het tiqui-tacavoetbal dat ze onder de leiding van bondscoach Alberto Zaccheroni (ex-Juventus, Milan en Inter) brengen. Korte combinaties en tempoversnellingen vloeiden mooi in elkaar over. Ook al wonnen ze dan geen enkele wedstrijd op het sterk bezette toernooi, met Keisuke Honda (CSKA Moskou), Yuto Nagatomo (Inter), Atsuto Uchida (Schalke), Shinji Kagawa (Man U) en Shinji Okazaki (Mainz, wervelwind op de rechterflank, hou dié maar in het oog straks) hebben zij jongens in de kern die allerminst moeten onderdoen voor de Rode Duivels.
Neen, een gezondheidswandeling wordt het niet op het WK in Brazilië, weten ook Hazard & co. Als je de groepsfase doorstaat, kan – mits wat meeval – alles. Dat is waar. Maar die groepsfase overleven zou al knap zijn, laten we dat toch niet vergeten. En voor de rest: maak er tegen Japan weer een feestje van in het volgepakte Koning Boudewijnstadion!
Matthias Stockmans
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier