Kohei Uchimura, Japanse turngod

© Belga Image

Zesvoudig wereldkampioen en olympisch kampioen allround, ongeslagen sinds 2009. Kohei Uchimura (27), de Japanse turngod.

“Hij slaagt er altijd in om de moeilijkste oefeningen zó gemakkelijk te doen lijken”, zuchtte Kevin Mazeika, coach van de Amerikaanse mannen, na de Olympische Spelen in Londen. Kohei Uchimura had in de kwalificatie nochtans de foutjes opgestapeld en stond pas negende, maar wervelde in de finale naar zijn eerste goud.

Hij was net 23, maar toen al een legende. Goud (allround) en twee keer zilver (team en grond) in 2012, dubbel zilver op de Spelen in Peking (team en allround), bovenop een recordaantal van drie opeenvolgende gouden allroundmedailles – eentje meer dan de legendarische Yang Wei – op WK’s.

Alleen, de rode draad in zijn dominantie: hier en daar een foutje. Zoals op het WK in 2011, toen hij van de rekstok viel en Japan het teamgoud aan China moest laten. Voor zijn teamgenoten, die sinds het zilver op de Spelen in Peking drie jaar samen hadden geleefd, bleef hij onaantastbaar. “Voor ons is hij nog altijd Superman of King Kohei.”

Terecht: in de individuele finale was hij op vier van de zes onderdelen de beste en sloot hij het WK af met meer dan drie volle punten voorsprong op het nummer twee, Philipp Boy. Ongezien in een sport waar het verschil meestal in tienden en honderdsten van een punt wordt gemeten. “Ik wil de mensen ontroeren en tot in hun hart raken.”

Voorbestemd om te turnen. Zijn ouders, Kazuhisa en Shuko, turnden zelf in competitie en hadden in Nagasaki een gymschool, de gedroomde speeltuin voor de actieve peuter. Toen op zijn vijftiende het aanbod kwam om in Tokio aan de zijde van zijn idool Naoya Tsukahara – in 2004 olympisch goud met Japan – te trainen, twijfelde hij niet. “Mijn ouders waren ertegen, maar ze wisten ook dat ik toch mijn zin zou doen. Ik geloof niet in God of aangeboren talent, alleen in hard werken en trainen.”

Vier jaar na zijn verhuis pakte Uchimura – net 19 – dubbel zilver op de Spelen in Peking, na de (toen) ongenaakbare Yang Wei die ook met het Chinese team het goud won. Detail: sindsdien is Superman ongeslagen in de allroundcompetitie. Acht jaar op eenzame hoogte, waarin hij olympisch goud en zes wereldtitels won. Toen hij in Londen (2009) voor het eerst wereldkampioen werd en journalisten hem vroegen hoe hij zijn wedstrijd op een schaal van 1 tot 100 zou beoordelen, antwoordde hij lachend: “50! Maar dat je nooit perfect kan zijn, maakt deze sport zo aantrekkelijk.”

Een halfgod in Japan, die in commercials opdraaft en levensgroot op de flank van een 777 van Japan Airlines door de lucht klieft, maar tegelijk na elke overwinning zijn moeder bedankt en met twee voeten in het leven staat. “Ik houd van slapen, shoppen en lekker eten, zolang er maar geen groenten op het menu staan. Doe mij maar een Black Thunder, mijn favoriete chocoladereep.”

Amper 55 kilogram voor 1m60, maar een reus in de turnwereld en de voorbije jaren minstens zo dominant als Usain Bolt, zijn grote idool met wie hij geregeld wordt vergeleken. “Een coole gast, die op voorhand roept: ‘Ik ben de snelste.’ En dan stapt hij naar de baan en wint hij nog ook.” Net zoals King Kohei.

Chris Tetaert

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content