Met Roland Duchâtelet begint Standard aan een nieuwe episode uit zijn historie.
Niet één krant had het gerucht opgevangen dat Roland Duchâtelet kandidaat was om Standard over te nemen. Zelfs La Meuse niet, normaal uitermate goed geïnformeerd over het reilen en zeilen van de Luikse club. Ook zogenaamde huisjournalisten, die op Sclessin plegen te kamperen, hadden niets in de gaten.
Standard krijgt dus in de toekomst een Vlaamse verankering. Eerder had de Waalse minister van sport, André Antoine, bij Waalse industriëlen het nodige lobbywerk verricht om Standard Waals te houden. Tevergeefs.
Niemand die weet wat de drijfveren zijn van Roland Duchâtelet die 41 miljoen euro neertelde voor het verwerven van alle aandelen. Dat mag dan een peulschil zijn voor een man met een kapitaal dat op 501 miljoen euro wordt geschat, 41 miljoen euro _ dat is één miljard en 653 miljoen oude Belgische franken _ vallen voor hem nooit terug te winnen.
Kennelijk is er een steeds grote link tussen voetbal en sociaal prestige. Steeds meer zakenmensen worden eigenaar van een club. Ze ontvouwen vanuit hun bedrijfsanalytische manier van denken strategische plannen en prediken rationalisme. In de praktijk wil dat wel eens tegenvallen. Want over veel voetbalkennis lijken die nieuwe machthebbers doorgaans niet te beschikken. Heel snel draaien ze mee in de mallemolen van de emotie.
Met Roland Duchâtelet begint Standard aan een nieuwe episode uit zijn historie. De club leek een beetje een stuurloos schip. Er was interne verdeeldheid binnen het bestuur, er stond geen trainer voor de groep toen de spelers afgelopen maandag voor het eerst werden verzameld. Alleen bleek Standard, zo ervoeren ook al kandidaat Nederlandse investeerders eerder, schuldenvrij. En dus een interessant project.
Nog maar twee jaar geleden leek Standard na het binnenhalen van een tweede opeenvolgende titel een nieuwe grootmacht in het Belgische voetbal. Luciano D’Onofrio, de sterke man rond wiens persoon altijd een waas van geheimzinnigheid hing, was de architect van deze wederopstanding. Nu stapt D’Onofrio met het voltallige bestuur op. Dat is een aardverschuiving. Maar het is niet onlogisch als een man met het gewicht van Duchâtelet daar neerstrijkt.
De ex-politicus is een vat vol ideeën. In het voetbal bleken ze vaak niet te realiseren. Binnen de Pro League werd er daarom een beetje meewarig over hem gedaan. Als voorzitter van Sint-Truiden was de macht van Duchâtelet beperkt. Nu verhoogt dat aanzien en zal er meer dan ooit naar zijn stem worden geluisterd. Het is zeer de vraag of dat soort ijdelheid en/of machtswellust mensen bezielt die het maatschappelijk hebben gemaakt. Maar iets moet het toch zijn dat hem op 64-jarige leeftijd naar de borden van de Maas drijft. Iets dat hem 41 miljoen euro waard is.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier