Steeds meer NBA-sterren vluchten weg van ‘de valse wereld’ op Facebook, Twitter of Instagram.
Kliff Kingsbury, sinds januari de coach van het Americanfootballteam Arizona Cardinals, tekende vorige maand voor een primeur, toen hij bekende dat spelers tijdens teammeetings elke 20 tot 30 minuten hun smartphones mochten raadplegen. Een gebruik dat hij introduceerde op de Texas Tech University, waar hij tussen 2013 en 2018 het collegeteam coachte.
‘Tics in handen en wippende benen, je merkt de onrust bij de spelers als ze té lang van hun smartphones en hun sociale media moeten wegblijven. Dan geef ik ze liever een paar minuutjes om ze daarna maximaal gefocust in de zaal terug te krijgen.’
Verrassend, zeker na de berichten dat spelers zich steeds meer aangevallen voelen op hun Twitter- en Instagramaccounts. ‘Het is een schijnwereld, heel slecht voor je ego en bij momenten beangstigend’, zei JJ Redick (Philadelphia 76ers) vorig jaar, toen hij zijn socialemediaprofielen opdoekte.
NBA-commissioner Adam Silver erkende het probleem op een conferentie van de managementschool van het befaamde Institute of Technology (Massachusetts).
‘Ik ontmoet veel spelers en hoor telkens dat ze zich angstig, ongelukkig en geïsoleerd voelen. En veel van die gevoelens kunnen ze terugbrengen naar hun relatie met de sociale media. Wat op Twitter en Instagram wordt geschreven, komt hun gemoedstoestand vaak niet ten goede.’
Een ziekte van de tijd, weet de bekende Amerikaanse sportpsycholoog Michael Gervais. ‘Spelers kunnen hun imago op hun accounts zelf controleren en sturen, maar ze zijn tegelijk ook kwetsbaar voor scheldpartijen van anonieme gebruikers’, stelt Gervais.
Hij wijst op de grootste vrees van de millennials: FOPO, acroniem voor fear of people’s opinions – de schrik voor de opinie van anderen. ‘Gewone stervelingen worden door een honderdtal – vaak vrienden – gevolgd, maar de grote sportsterren hebben vaak miljoenen volgers en dus ook criticasters.’
