De Engelsman Robin Harvie is bezeten door hardlopen. Wat in 2000 begon als een weddenschap, eindigde jaren later in een obsessie.
Nadat Harvie zijn eerste marathon had gelopen, bleef hij lopen. Jaar na jaar maalde hij de kilometers af en wat eerst een hobby leek, werd een soort verslaving. Met Why We Run. Gek van hardlopen probeert hij zijn loopvirus door te geven. Tijdens het lopen ontdekte hij wie hij was, hoewel hij zich vaak de vraag stelde waarom hij zoveel liep. Hij vroeg raad aan andere lopers die hetzelfde probleem hadden. “Als je die euforie eenmaal hebt meegemaakt, dan wordt de rest onbelangrijk”, kreeg hij als verklaring.
Harvie bleek geen talent te zijn in de marathon, want hij geraakte niet onder de 3 uur en 12 minuten. Hij gaf de moed niet op en wou weten hoelang hij zou kunnen lopen zonder flauw te vallen. Die gedachte resulteerde in een deelname aan de oudste loopwedstrijd ter wereld: de Spartathlon. Een loopwedstrijd waarin je 244 kilometer moet afleggen in 36 uur, non-stop. Zijn voorbereiding en de wedstrijd zelf beschrijft hij gedetailleerd in het boek. Why we run is een literaire marathon en een aanrader voor de loopfanaten. (MSA)
