2016: waarom 5 Belgische renners zullen schitteren

© BELGA
Jonas Creteur
Jonas Creteur Sportredacteur bij Knack.

In 2015 snoepten de buitenlanders alle grote zeges af van de Belgische renners. Omdat optimisme een deugd is, hopen we dat dat in 2016 helemaal anders zal zijn. Daarom: vijf landgenoten die komend voorseizoen een (semi)klassieker op hun palmares kunnen/zullen zetten.

Sep Vanmarcke wint de Omloop Het Nieuwsblad

Hij was vorig jaar in de openingswedstrijd van het Belgische wielerseizoen misschien wel de beste renner, maar viel terug na een lekke band. Pech die Vanmarcke het hele voorjaar zou achtervolgen, waardoor hij, gebukt onder de druk van het leiderschap bij Lotto-Jumbo, steeds verkrampter ging koersen en tactisch de verkeerde keuze maakte, zeker in de Ronde van Vlaanderen.

Is nu meer gebeten dan ooit om de criticasters lik op stuk te geven en zal zich in de koers waarin hij in 2012 als jonge snaak Tom Boonen aftroefde zich absoluut al willen bewijzen. De twee kasseistroken in de finales, de Paddestraat en de Lange Munte, zijn op Vanmarckes 27-jarige lijf geschreven en worden de springplank naar zijn tweede overwinning in Gent. En dan moet Parijs-Roubaix, de droomkoers van de intussen tot volle wasdom gekomen Anzegemnaar, nog komen…

Edward Theuns wint Dwars door Vlaanderen

Hij stond wat in de schaduw van andere grote talenten als Tiesj Benoot en Yves Lampaert, maar Edward Theuns’ uitslagenlijstje van 2015 was meer dan indrukwekkend. 35 (!) toptienplaatsen, waaronder zeges in de Ronde van Drenthe, de Vierdaagse van Duinkerke en de Europe Métropole Tour. Toch staken zijn tweede plaatsen in Dwars door Vlaanderen en de Scheldeprijs erbovenuit. Wordt door Topsport Vlaanderenploegleider Walter Planckaert een gouden toekomst voorspeld, en die zit er zelden naast.

De 24-jarige Gentenaar dwong een transfer af naar Trek, waar hij in koersen waar kopman Fabian Cancellara niet start, zijn ding zal kunnen doen in de sprint. Dwars door Vlaanderen is zo’n wedstrijd. Nog niet tegen de grote motoren van het peloton, nog niet te lastig, en vaak eindigend op een spurt met een klein groepje. Op maat van Theuns gesneden.

Tiesj Benoot wint E3 Prijs

In zijn eerste profseizoen al vijfde in de Ronde van Vlaanderen, dan ben je uit het goede hout gesneden. Bewees dat ook in de Ronde van België, waarin hij in de Ardennenrit Greg Van Avermaet had kunnen/moeten verslaan, maar een tactische fout in de sprint maakte – naar eigen zeggen zijn beste dag van het seizoen. Had ook kunnen scoren op het WK, waar hij – zeggen insiders – bijzonder goed op dreef was, maar in de slotronde de kasseistenen uit de grond vloekte toen zijn versnellingsapparaat dienst weigerde. Misschien hadden Sagan en Van Avermaet dan zelfs een extra compagnon gekregen in de finale…

Een jaartje sterker, zal de ster van de 21-jarige Oost-Vlaming blijven rijzen. Winnen in de Ronde of Parijs-Roubaix wordt op die leeftijd misschien nog moeilijk, maar een lastige E3 Prijs moet wel kunnen. Ook al omdat Benoot nog niet de druk en de favorietenstatus van de grote sterren moet torsen, en zo aan het oog van Sagan en co kan ontsnappen in de finale.

Greg Van Avermaet wint de Ronde van Vlaanderen

Eindelijk. Eindelijk wint Greg Van Avermaet in 2016 de koers van zijn dromen en zijn eerste grote klassieker. Sagan, Kristoff, Degenkolb: hij knalt ze allemaal uit het wiel op de laatste beklimming van de Paterberg. De láátste beklimming, omdat Van Avermaet eindelijk doet wat John Degenkolb hem in de kerstspecial van Sport/Voetbalmagazine aanraadt: wachten, zijn inspanningen beter timen tot de echt beslissende momenten. En niet door, zoals dit jaar, als een gek op dertig kilometer van de finish achter de Nelson Oliveira’s en de Alexey Lutsenko’s van deze wereld te springen.

De 30-jarige Grembergenaar heeft bovendien de garantie gekregen dat híj de leider wordt voor de Ronde van Vlaanderen, zonder de verlammende aanwezigheid van ploegmaat Philippe Gilbert, die zich op de Waalse klassiekers moet concentreren.

Tim Wellens wint de Waalse Pijl

Ten onder aan de stress en door een verkeerde inschatting van de planning van hoogtestages en zijn gewicht schoot Tim Wellens afgelopen seizoen flink tekort in de Ardense klassiekers. In de Waalse Pijl lichtte zijn ster nog een klein beetje op, met een late, weliswaar vruchteloze, aanval in de finale. Ook in de Tour liep het van geen kanten, maar dat zette de Limburger recht met zeer indrukwekkende overwinningen in de EnecoTour en de GP Montréal.

Zal zich dit seizoen definitief richting top katapulteren met een zege in de Waalse Pijl, in hondenweer, omstandigheden waarin de 24-jarige Lotto-Soudalrenner als geen ander floreert. En zal dat doen op een atypische manier: niet door te wachten op de laatste beklimming van de Muur van Hoei, maar door een aanval ervoor, in de meer lastige finale. Aan extra motivatie alvast geen gebrek: Wellens is met zijn vriendin een huis aan het bouwen in… Hoei.

Zal die lijn nadien nog doortrekken in de Giro, met minstens een ritzege, alweer in regen en ontij. Als de Rainman van het peloton.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content