VORIGE WEEK WERD NICOLAS LOMBAERTS VOOR DE DERDE KEER IN VIJF JAAR RUSSISCH KAMPIOEN MET ZENIT SINT-PETERSBURG. WORDT HIJ DAT WODKADRINKEN NIET STILAAN BEU?

1. Waarom is Zenit kampioen geworden?

Nicolas Lombaerts: “Omdat wij het meest regelmatig waren. Voor de titel had ik het wel spannender verwacht, ik dacht niet dat we er zo ver boven uit zouden steken. In de eerste ronde lag CSKA zeven punten voor, vorige week lagen ze dertien punten achter. In het begin forceerde Seydou Doumbia bij hen alles in zijn eentje, toen dacht ik dat zij favoriet zouden zijn, maar in de tweede ronde vielen ze compleet stil. Onze 0-2-zege bij hen, toen we zeven punten achterlagen, was het keerpunt. Vooral in de play-offs hebben ze het laten afweten, terwijl wij geen enkele play-offwedstrijd verloren. Wij hebben een bredere kern én de beste Russen. Je kan buitenlanders blijven kopen, maar je moet nog altijd vijf Russen op het veld brengen. Dat de nationale ploeg van Rusland wordt gebouwd rond de Russen van Zenit, wil toch wat zeggen. Buitenlanders zoeken wij enkel voor posities waar we niemand hebben. Andere ploegen doen net het omgekeerde.”

2. Wat heb je het meest gedronken de afgelopen dagen: wodka of champagne?

“Wodka! Veel goedkoper dan champagne, en de lokale champagne is niet te drinken. Maar er was na de titel niet meteen een viering gepland: geen beker, geen schaal, geen champagne in de kleedkamer. Het gaat er nogal koel aan toe, we moeten er zelf de sfeer inbrengen. Van de Russen moet je niet veel verwachten, het zijn meestal de buitenlanders die dat in gang zetten.”

3. Lijkt het Zenit van nu nog wat op het team waarmee je vijf jaar geleden de eerste titel vierde?

“Van de buitenlanders ben ik als enige overgebleven van toen, maar kwalitatief hebben we niet ingeleverd: wie vertrok, is minstens vervangen door een evenwaardige voetballer. Ik denk dat we hetzelfde niveau hebben.”

4. Hoe komt het dat jij daar nog bent? Raken ze van jou niet af of wil jij daar niet weg?

“Beide. Zij willen niet echt van mij af. Ze hebben niet veel betaald voor mij: amper vijf miljoen euro! Voor andere centrale verdedigers betaalden ze respectievelijk 7 en 22 miljoen, maar die spelen amper. Het zijn de twee goedkoopsten die meedoen. Als ze mij verkopen, gaan ze veel meer moeten betalen voor een vervanger. Ze weten wat ze aan mij hebben: niet iedereen past zich makkelijk aan in Rusland. Maar ik sluit niets uit. Blijven of weggaan, het kan allebei. Als ik wegga, is de kans wel groot dat ik moet inleveren. Dat weet ik, maar dat kan: ik heb al genoeg verdiend, dan kan je al eens ergens anders gaan voor iets minder, maar niet voor heel veel minder.” ( grijnst)

5. Ben jij nog dezelfde speler als de Nicolas Lombaerts van vijf jaar geleden?

“Ik ben nog altijd dezelfde faire speler: ik heb nog niemand van het veld getrapt en ik pak amper kaarten. Met een Italiaanse trainer als LucianoSpalletti leerde ik tactisch wel veel bij als verdediger. We hebben ook een speciale trainer voor de verdedigers. Die wijst ons op al onze foutjes. Er wordt echt op details gelet, bijvoorbeeld hoe je door je lichaamshouding sneller weg bent, of hoe je met minder verdedigers tegen een meerderheid aanvallers moet spelen. Mij moet je niet overtuigen dat de aanpak van een trainer je beter kan maken.”

6. Is de Russische Premjer Liga een interessantere competitie geworden?

“Er zijn nu meer goeie ploegen, zoals Anzji, met kwalitatief betere spelers, internationals uit Portugal en Italië. Elders is het crisis, hier word je stipt betaald. Mijn ouders volgen de wedstrijden nu op Sporting Telenet, voorheen moesten ze dat via internet doen. Zeven van de acht ploegen in de play-offs zijn echt aan elkaar gewaagd. Het is op het scherp van de snee, al ben ik geen voorstander van het systeem. De verplaatsingen vallen ook mee in de play-offs: in Moskou en Kazan heb je goeie hotels en lekker eten. De laatste wedstrijd wordt het ergst: naar Anzji in Machatsj-kala. Misschien gaan we met een B-ploeg: de Russische internationals willen fit zijn voor het EK. Dus sturen ze mij. Het hotel trekt op niets, het eten ook niet.”

7. Destijds aarzelde je om voor Zenit te kiezen. Je wilde graag naar de Bundesliga waar Hertha en Dortmund geïnteresseerd waren. Geen spijt van je keuze?

“Als ik naar mijn palmares kijk, kon ik niet beter gezeten hebben. Met Dortmund twee keer naeen kampioen worden was ook leuk geweest, maar ik stond toen het dichtst bij Hertha en als je ziet hoe het die vergaan is, heb ik juist gekozen. Ik ben lang geblesseerd geweest: in Duitsland leef je dan van de verzekering, hier betaalde men gewoon door. Ik speel ook in een goeie ploeg, volgend jaar zitten we net als dit jaar in de Champions League. Daar nog eens ver raken is een uitdaging.”

8. Hoe doen de andere spelers uit de Belgische competitie het daar? Spreken jullie weleens af?

“Totaal niet, de afstanden zijn ook veel te groot. Alleen Boussoufa – met wie ik nog samen speelde bij Gent – heb ik al ontmoet. Hij doet het goed, als spelmaker achter Eto’o, en is ook redelijk populair, merkte ik. Legear zag ik nog niet, Carcela mocht onlangs eens invallen.”

9. Jullie schakelen over naar een gewone Europese competitie, van zomer naar lente, in plaats van gespreid over een kalenderjaar. Ben je daar tevreden mee?

“Nee, ik vind het belachelijk: in de winter valt hier niet te voetballen. De temperatuur valt nog mee: pas bij min vijftien wordt het koud. Het ergst zijn de velden, al is er overal veldverwarming. Gras staat er doorgaans niet op in de winter. Mooi voetbal gaat het niet opleveren. Het zal wel een langere winterstop opleveren dan onze zomervakantie nu. Op 14 juni beginnen we alweer te trainen, terwijl we op 2 juni nog een interland hebben.”

10. Hoe staat het met je Russisch? Je bent ginder nogal populair bij de media.

“Ik spreek het niet vlot, maar ik begrijp bijna alles. Mijn Russische ploegmaats praten tegen mij alleen nog Russisch. ( trots) Ik kan nu al zelf een taxi bestellen en in een restaurant bestellen en krijgen wat ik wil. De kranten lees ik niet, maar niets lezen over jezelf is ook eens leuk. Ik praat wel makkelijk met de pers. De Russische spelers durven al eens nee te zeggen tegen de journalisten, en dan komen die naar mij, omdat ze weten dat ik zelden weiger ze te woord te staan. Op dat gebied ben ik te goed.”

DOOR GEERT FOUTRÉ

“Elders is het crisis, hier word je stipt betaald.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content