ZATERDAG IS HET SV ZULTE WAREGEM TEGEN KV KORTRIJK, DE ZUID-WEST-VLAAMSE DERBY TUSSEN TWEE TEAMS DIE TOT NU TOE AL EEN PAAR KEER AANGENAAM VERRASTEN. THOMAS MATTON REIST DAN MET ZIJN NIEUWE CLUB NAAR ZIJN OUDE CLUB.

Is Zulte Waregem – KV Kortrijk voor jou een speciale wedstrijd?

“Jazeker. Voor mij is dat de meest speciale match van het jaar. Toen ik de kalender kreeg, was het eerste wat ik deed, kijken wanneer we tegen Waregem spelen. Dat is normaal, denk ik, wanneer je ergens vier jaar bent geweest en daarna naar de grote concurrent vertrekt. Bij de aankomst in het stadion zal de beleving wel bijzonder zijn, verwacht ik, en in die andere kleedkamer kruipen zal zeker raar doen. Het is afwachten hoe de supporters zullen reageren.”

Heb je er nog vrienden?

“Neen. In het voetbal is het meestal zo dat het gedaan is zodra je ergens weg bent. Van al degenen met wie ik ooit nog samen speelde, is Denis Odoi, die ik leerde kennen bij Leuven, een van de weinigen die ik nog geregeld hoor.”

Waarom mocht of moest je weg bij Zulte Waregem?

“Waarschijnlijk omdat ik de laatste acht maanden langs de kant stond met een stressfractuur aan mijn rechtervoet. Aanvankelijk zou ik volgens de medische staf maar enkele weken, hoogstens een maand onbeschikbaar zijn, maar ik herbegon twee keer te vroeg en uiteindelijk is het dus acht maanden geworden – daar werd ik op den duur helemaal zot van. Op een bepaald moment is er mij gezegd dat in het geval er interesse voor mij zou zijn, ze mij niet zouden tegenhouden. Wanneer je dát hoort, is het duidelijk, natuurlijk. Mijn manager Guy Bonny is toen op mijn vraag op zoek gegaan naar een andere club en die vond hij snel, maar gratis liet Waregem mij toch niet vertrekken, zo bleek. Hoeveel Kortrijk voor mij betaalde, weet ik niet. Aanvankelijk waren er problemen met de transferprijs, maar uiteindelijk zijn ze alsnog tot een akkoord gekomen. Gelukkig. Ik was wel graag in Waregem, maar het voorbije seizoen was moeilijk, door die blessures én door al die veranderingen daar. Daarom was ik eigenlijk zelf ook wel een beetje aan iets anders toe.”

Hoe beleefde jij dat turbulente seizoen van Zulte Waregem?

“Van bij de start was er een beetje een rare sfeer. Ik vond die trainer ( Darije Kalezic, nvdr) wel niet slecht, maar wat er rond hem was, was niet oké: de trainers, die managers. Ineens was niets nog goed en moest alles veranderen. Uiteindelijk is dat na Nieuwjaar wel weer rechtgezet geweest en nu zijn ze weer op de goeie weg, denk ik. Als ik fit was, speelde ik bij Francky Dury altijd, dus ik zou van hem wel weer mijn kans gekregen hebben. Maar in die negatieve sfeer die daarrond hangt, krijg je zo een beetje de naam van… dat het bestuur dan waarschijnlijk zegt: we geloven niet volledig meer in hem. Wellicht twijfelden ze eraan of ik nog volledig fit kon raken. Daarom zag ik het ook wel zitten om elders een nieuwe start te nemen.”

Al van bij de jeugd van Club Brugge word je een frêle en blessuregevoelige speler genoemd. Zal dat nog ooit veranderen?

“Dat weet ik niet. Daar moet je zelf niet te veel mee bezig zijn, want dan jaag je je daar te veel in op. Ik zie wel hoe het gaat. Ik doe er alles aan om fit te blijven, ik doe preventieve oefeningen en ik leef als een prof. Meer kun je niet doen, denk ik, en dan kun je jezelf ook niets verwijten. Meestal waren het overbelastingletsels waarmee ik in het verleden kampte, vaak kleine dingen, en dan is het heel belangrijk om gewoon naar de signalen te luisteren die jouw lichaam je geeft. Soms is het beter eens een training over te slaan dan altijd alles te willen meedoen. Misschien is het vroeger te veel gebeurd dat ik echt nog wou doordoen en daar dan de rekening voor gepresenteerd kreeg. Met ouder te worden word je daar verstandiger in, denk ik.”

Waarin onderscheidt KV Kortrijk zich van Zulte Waregem?

“Het stadion is veel gezelliger omdat de supporters er veel dichter tegen het veld staan en je hun steun ook echt voelt. Qua infrastructuur errond staat Waregem verder. Alles is er in orde. In Kortrijk is dat een werkpunt. Fitnesszalen vind je hier bijvoorbeeld nog niet.”

Wat is het verschil tussen Hein Vanhaezebrouck en Francky Dury?

“Het grootste verschil is dat Hein losser is in de omgang met zijn spelers. Hij doet ook dikwijls mee op training, trapt graag eens op doel. Francky zal dat nooit doen. In Waregem is het strikt de regels volgen. Het eten bijvoorbeeld is er van dan tot dan – strikt – terwijl je hier kunt vertrekken zodra je klaar bent. Voor de rest trainen ze allebei vaak tactisch. Wat werkwijze betreft, komt dat een beetje met elkaar overeen, maar hun spelsysteem is wel compleet anders. Bij Kortrijk spelen we in balbezit met drieën achterin, gaat één back hoger staan en staan de buitenspelers meer naar binnen, terwijl ze in Waregem open moeten blijven.”

Welke manier van voetballen ligt jou het best: die van Vanhaezebrouck of die van Dury?

“Het systeem dat we hier spelen, omdat er meer vrijheid is. Ik sta niet meer tegen de flank geduwd. Nu kan ik meer zwerven, tussen de lijnen spelen en in de rug van de verdedigers infiltreren. Dat is beter voor mij, want het is net daarvan dat ik het moet hebben.”

Jouw klasse zit in jouw vaardige voeten en jouw spelzinzicht, maar nu begin je zelfs al te scoren met het hoofd. Deed je dat ooit eerder?

“Ja, vorig seizoen met Waregem op Genk. Ik speelde er met een masker, omdat ik de week daarvoor tegen Leuven mijn neus had gebroken, maar ik deed dat masker snel weer af omdat het mijn zicht belemmerde en zo kon ik tussen twee centrale verdedigers een voorzet van Davy De fauw binnen koppen. Nu kon ik met de kop scoren in een duel met Arnar Vidarsson. Dat is ook niet de grootste.”

Je wordt 27 in oktober. Moet het beste nog komen?

“Daar hoop ik in ieder geval op. Normaal komt nu de periode waarin je als voetballer op je sterkst moet raken. Tegenslagen kende ik al genoeg, hopelijk blijven die voortaan achterwege. Ik ben al blij dat ik hier zit. Niet dat ik minder ambitieus geworden ben, verre van, maar na al die tegenslagen hou ik me momenteel voor: ik zal supertevreden zijn als ik elke week kan spelen. Want ik weet hoe snel het kan gaan.”

DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE

“Hein doet vaak mee op training, Francky zal dat nooit doen.”