Drie minuten en één speelhelft duurde het vervolg van de eerder onderbroken partij tussen Betis en Real Madrid.

Het was ongetwijfeld de langste wedstrijd uit de geschiedenis : de aftrap werd gegeven op 14 september en het laatste fluitsignaal klonk op 8 oktober. Het is natuurlijk niet voor het eerst dat een wedstrijd moet worden onderbroken door een elektriciteitspanne. Maar in Spanje geldt voor dergelijke gevallen een wel heel specifieke reglementering. De wedstrijd moet worden hervat waar hij werd afgebroken en met de score die toen op het bord stond.

Toen op 14 september na 44 minuten en met de wetenschap dat er twee minuten toegevoegde tijd zouden komen in het stadion Ruiz Lopera het licht uitviel, hadden de Andaloesische groen-witten een 1-0-voorsprong. De panne kon toen niet worden hersteld. Naar verluidt omdat de verantwoordelijke voor de verlichting niet aanwezig was, aangezien hij zijn plaats had afgestaan aan zijn zoon. Op dinsdag 8 oktober werd de partij dan ook hervat met een scheidsrechtersbal, precies op de plaats waar het leer zich bevond toen bijna een maand geleden het licht uitviel. Beide ploegen speelden de nog drie resterende minuten van de eerste helft en wisselden dan van kamp om, zonder gebruik te maken van de nochtans voorziene rustperiode van vijftien minuten, de tweede helft af te werken.

In principe had de wedstrijd ook moeten worden voortgezet met dezelfde spelers als deze die op 14 september tussen de lijnen stonden. Maar sommigen onder hen waren ondertussen geblesseerd geraakt, zodat dit in de praktijk onmogelijk bleek. Er werd dan ook beslist dat alle spelers die speelgerechtigd waren op 14 september ook nu konden aantreden. Vandaar dat Ronaldo, die toen speelgerechtigd was maar door een blessure niet speelde, er bij was. Ei zo na maakte de Braziliaan trouwens in de toegevoegde tijd van de eerste helft zijn derde goal in de Spaanse competitie, nadat hij eerder ook twee keer de weg naar de netten vond in de wedstrijd tegen Alavés. In theorie had ook dezelfde scheidsrechter moeten fluiten, maar omdat FernandezMarin last had van lumbago werd het fluitje op 8 oktober gehanteerd door IturaldeGonzalez.

Uiteindelijk kon Raúl in het begin van de tweede helft de bordjes in evenwicht brengen. Die score bleef staan tot bij het eindsignaal. Betis, dat al met 2-4 van La Coruña was gaan winnen in Riazor en in Huelva Barcelona versloeg met 3-0, slaagde er dus niet in ook de scalp van de derde grote aan zijn gordel te rijgen. Op 14 september had Betis de wedstrijd nochtans goed in handen. Maar als tussen de eerste en de tweede helft ongeveer een maand verloopt, heeft dat nog minder te betekenen dan anders. (DDv)