Na de ontluisterende 4-0-nederlaag op Bergen wees de Gentse voorzitter Ivan De Witte begin vorige week zijn spelers op hun plichten. Dat gebeurde niet voor het eerst dit seizoen. Afgelopen vrijdag repliceerde AA Gent vervolgens door in de eerste helft tegen STVV dramatisch slecht te voetballen. Hoe diep ben je dan als club gevallen? En welke conclusie moet je dan als voorzitter trekken? Trond Sollied, Chris Van Puyvelde en Cedomir Janevski, de met veel poeha binnengehaalde trainersstaf, zat op de bank en aanschouwde het geklungel. In de tweede helft pakte AA Gent met een stormloop uit, maar toen die was uitgeraasd, bleef de ploeg uiteindelijk met lege handen en een vierde opeenvolgende nederlaag achter.
Na 29 competitiewedstrijden telt AA Gent negen punten minder dan vorig seizoen. Met het zo door Trond Sollied gepredikte aanvallende voetbal scoorde het wel twee keer meer, maar er werden acht doelpunten meer geïncasseerd: 43 in totaal. Dat is meer dan Bergen en amper vier minder dan het zo geplaagde STVV. En dat terwijl doelman Bojan Jorgacevic dit seizoen een van de meest constante spelers is.
Hoewel AA Gent met de beker nog een kans heeft om deze voetbaljaargang te redden, leverde de in het begin van het seizoen aangekondigde stijlbreuk geen effect op. Met een negen op negen begonnen de Buffalo’s sterk aan de competitie en leek er een nieuwe strijdkreet te weerklinken. In de tweede match werd RC Genk met 5-0 van de mat geveegd. Tegen de onvoorstelbaar tamme Limburgers – net uit de Champions League gekegeld door Sarajevo – was het voetbal niet eens zo overweldigend, maar blijf na zo’n score maar eens met de voeten op de grond. Ivan De Witte vroeg zich in een onbezonnen moment af of het wel zo goed zou zijn indien Gent kampioen zou worden en Trond Sollied leek in korte tijd een compleet hertimmerde ploeg in elkaar te schuiven. De Noor riep wel dat er nog beter gevoetbald moest worden maar viel twee weken later na de thuiswedstrijd tegen Zulte Waregem uit zijn rol toen hij het betonvoetbal van Francky Dury hekelde en zwaar uitvergrootte. Dat is gemakkelijker dan de eigen mankementen te onderkennen. Groots zijn die trainers die in alle omstandigheden de tegenstander in hun waarde laten.
Maar Sollied heeft in Gent een status van heiligheid opgebouwd. Kritiek op hem viel er niet één keer te horen. Ook niet na de 5-1-nederlaag in de bekerwedstrijd op KV Kortrijk – toen Ivan De Witte de spelers ook al had toegesproken – bleef de trainer onaantastbaar. Gent zette de situatie in de terugmatch nog recht, geholpen door een domme rode kaart van de Kortrijkse spits Nfor. Zo redde de ploeg zijn gezicht.
Dat mag de realiteit niet verdoezelen: het ontbreekt AA Gent dit seizoen aan een leider en vooral aan de winnaarsmentaliteit die de voorbije jaren door Georges Leekens in de ploeg was geslepen. Nadat officieel bekend raakte dat Trond Sollied naar Heerenveen vertrekt, blijkt er in de groep sprake te zijn van een vreemde mengeling van onrust en gelatenheid. Dan ben je niet professioneel bezig. AA Gent wil voor eind april de trainersknoop doorhakken en sprak intussen al met Cedomir Janevski. Als de club zeker is dat de Macedoniër de geknipte man is, moeten ze met die beslissing geen weken meer wachten.
In afwachting daarvan stoomt AA Gent zich nu klaar voor de bekerwedstrijd van volgende week dinsdag tegen Standard. De uitgangspositie is na de heenmatch (2-2) goed, maar het is de vraag hoe dit spartelende elftal de geoliede Luikse ketting kan ontwrichten. Ook en vooral omdat de defensie, vorig seizoen het sluitstuk van het elftal, veel hiaten vertoont. Die verdediging is intussen helemaal omgebouwd. Net zoals de hele ploeg in vergelijking met vorig seizoen een andere gedaante aannam: er werden elf spelers aangetrokken en twaalf van de hand gedaan. In september en januari kwamen daar nog eens vijf inkomende en acht uitgaande transfers bij. Zesendertig transacties in goed acht maanden: ook in Gent kiezen ze niet voor het wapen van de continuïteit. S
