Vorige donderdag deed Trond Sollied een paar opmerkelijke uitspraken. Maar terwijl ze daarvoor verleden seizoen in Gent kibbelend over straat rolden, werd er nu niet of nauwelijks gereageerd.

Trond Sollied in Het Nieuwsblad van donderdag: “Hadden ze me begin juli gevolgd, dan (…) deden we nu mee voor de titel. Michel Louwagie heeft meer invloed dan ik. Kan ik mee leven. Maar je kunt niet twee internationals verkopen en daarna over de top vier praten. Ik ben maar de pianist, schiet niet op mij. Ze konden mij niet volgen, omdat ze geen believers zijn. Nochtans is mij volgen absoluut niet duur.”

Behalve dat iedereen kan roepen dat anderen geen believers zijn, noemt Trond Sollied hier man noch paard. Bovendien verbuigt hij de waarheid even gemakkelijk als Uri Geller, de Israëlische illusionist, een lepel: AA Gent is hem juist wél gevolgd.

Op 10 februari debuteerde Gentspeler Marko Suler sterk op Zulte Waregem: niet alleen verdedigde de Sloveen puik, hij viel op door zijn snelheid én maakte een doelpunt uit een hoekschop, een kwaliteit die hem op basis van vijf gelijkaardige goals in Slovenië in de scoutingverslagen was toegedicht.

Vijf dagen later, in Het Nieuwsblad van 15 februari, zegt Trond Sollied: “Het is zeker niet zo dat we slechte spelers hebben. (…) Eigenlijk had ik al in de zomer om een snelle verdediger gevraagd. Maar Suler bleek nu pas haalbaar.”

Die uitlating is toen binnenskamers vooral bij Michel Louwagie in het verkeerde keelgat geschoten, maar het eerdere gekibbel met Georges Leekens indachtig hield de Gentse manager de lippen op elkaar. Uitgerekend Sollied namelijk was het die zich in juli had verzet tegen de komst van Suler. Sollieds contacten raadden hem de weinig meevoetballende Suler af. Zijn voorkeur ging uit naar Nzelo Lembi.

Er moesten keuzes gemaakt worden en de transfer werd door tegenkanting van de trainer op de lange baan geschoven. Tot van de winter bleek dat achterin versterking noodzakelijk was en de transfer toch werd doorgezet. Hoe Gent ervoor zou staan als Suler er van in het begin bij was, blijft een open vraag. Prijs/kwaliteit heet de Sloveen een zeer goede speler te zijn, maar het niveau van tegen Zulte Waregem heeft hij niet constant kunnen aanhouden. Zijn voorstanders hebben dus geen munitie om gevat te reageren én ook geen zin meer in ruzie. “Ik heb geen probleem met Sollied”, zegt Michel Louwagie, “en omgekeerd ook niet.”

RAOUL DE GROOTE