Met elk een vier op twaalf stonden AA Gent en RC Genk vorige zaterdag tegenover elkaar. Wie won, wist zijn mislukt competitiebegin gecamoufleerd ; wie verloor kon er met een vier op vijftien niet meer onderuit dat de start was gemist. AA Gent trok aan het langste eind en deed wat het voorheen nog maar één keer had gekund, tegen Cercle Brugge : winnen. Niet dat je zoals sommige Gentse bestuurslui achteraf van de beste Gentse thuiswedstrijd in jaren moest gewagen, maar waarom kon het nu tegen Genk ineens met weliswaar weinig kansen, maar toch met meer pit ?

Ten eerste : tactisch gezien pakte GeorgesLeekens uit met een 3-5-2 met Kenny Thompson op de linkerflank en Maâmar Mamouni op links en Wouter Vrancken achter de aanvallende middenvelders Davy De Beule en Mbark Boussoufa. Vrancken en Boussoufa waren de spelers die excelleerden.

“Dit, met één verdedigende middenvelder, ligt mij misschien beter”, zegt Wouter Vrancken, omdat ik zo veel loopwerk heb en mij niet moet inhouden. Bovendien speelden we zo ook met twee aanvallende middenvelders en dan moet je daarachter toch iemand hebben die aan verdedigen denkt.”

“Dit is hoe ik moet uitgespeeld worden”, zegt Boussoufa. “Zo wat vrij is het lekker aanvallen. En gelukkig zijn Davy en ik conditioneel goed om het te kunnen blijven belopen, want het is heel vermoeiend omdat je in die 3-5-2 met opkomende vleugels ook veel moet meeverdedigen.”

Ten tweede : “De groep is nu duidelijk wakker geschud : in La Louvière ( tweede speeldag, nvdr) werden in de tweede helft de meters niet meer gelopen, nu wel”, zegt Wouter Vrancken. “Ik hoop dat iedereen nu beseft dat dat moet. Na de eerste wedstrijd ( tegen Zulte-Waregem, nvdr) werd de verantwoordelijkheid wat afgeschoven naar elkaar.” En dat is ? “Een fout maken en naar een ander kijken in plaats van het zelf proberen goed te maken. Of iemand terugroepen om te helpen verdedigen in plaats van die hoog te laten staan, want anders zwemmen ze vóór je en sta je weer in je eigen backlijn gedrukt. We hadden een goeie Intertoto gespeeld en daardoor misschien wat een terugval gekend. Er heerste een beetje een mentaliteit van : we zullen het wel halen. Maar als de mentaliteit dezelfde blijft zoals ze nu is, is er geen probleem.”

Ten derde, en nog dichter bij de waarheid zat wellicht Georges Leekens : “De tactiek klopt als je wint en klopt niet als je niet wint. Je moet deze overwinning kunnen relativeren : deze wedstrijd had gewoon momenten die beslissend waren en de organisatie klopte verder.” Anders gezegd : Gent heeft geprofiteerd van twee stilstaande fasen. (RDG)

RDG

‘De groep is nu duidelijk wakker geschud.’ (Wouter Vrancken)